ตอนที่ 2 ไม่อยากมีรูปคู่

"โอเคๆ ให้เดินไปส่งก็ได้ ที่หนูบอกจะไปเองเพราะกลัวสาวๆ ที่ชอบพี่จะเข้าใจผิดคิดว่าพี่เป็นแฟนหนู เดี๋ยวจะอดได้แฟนนะคะ"

เมย์เอ่ยพูดล้อเลียนดินแดน ส่วนดินแดนก็กระตุกยิ้มมุมปากทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของเธอ

"หึ ให้เข้าใจแบบนั้นก็ดีแล้วครับ เพราะพี่ก็ต้องการให้เป็นแบบนั้นอยู่แล้ว"

"พี่แดนว่าอะไรนะคะ"

เมย์เอ่ยถามดินแดนอีกครั้งเพราะเธอไม่ได้ยินที่เขาพูด

"เปล่าครับ ไปเถอะเดี๋ยวพี่เดินไปส่งที่ห้อง"

เมย์พยักหน้ายิ้มให้ดินแดน จากนั้นทั้งสองก็เดินขึ้นบันไดไปยังห้องเรียนของเมย์ที่อยู่ชั้นสามของตึก

"ถึงห้องเมย์แล้ว พี่แดนก็ไปเรียนได้แล้วค่ะ"

เมย์เอ่ยบอกดินแดนเมื่อมาถึงห้องของเธอ ขณะที่ดินแดนกำลังจะอ้าปากตอบเมย์ก็มีเสียงผู้หญิงคนหนึ่งพูดแทรกขึ้นมา

"ขอโทษนะคะพี่ดินแดน มีนขอถ่ายรูปด้วยได้มั้ยคะ มีนปลื้มพี่มากเลยค่ะ"

มีนเด็กสาวชั้นมอสี่ห้องเดียวกับเมย์เอ่ยพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม ส่วนเมย์เมื่อเห็นสาวมาเต๊าะดินแดนก็ยิ้มล้อเลียนดินแดนทันที

"รออะไรล่ะพี่แดน รีบถ่ายรูปคู่เค้าสิคะ เธอน่ารักน๊า"

เมย์เอ่ยพูดขึ้นพร้อมกับเอามือไปดันแขนเขาเบาๆ แต่ดินแดนก็ยังนิ่งไม่ขยับตัว

"ถ่ายได้นะครับแต่ต้องให้น้องเมย์ถ่ายด้วย"

"เกี่ยวอะไรกับหนูล่ะเนี่ย เค้าขอถ่ายคู่พี่จะเอาหนูไปเป็นมือที่สามทำไมคะ"

เมย์พูดค้านดินแดนทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของเขา

"ถ้าตัวเล็กไม่ถ่ายพี่ก็ไม่ถ่ายครับ"

ดินแดนยังยืนยันคำเดิมด้วยน้ำเสียงจริงจังด้วยท่าทีสุภาพ

"เอ่อ ไม่เป็นไร ถ่ายสามคนก็ได้ค่ะ"

มีนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงผิดหวังเมื่อดินแดนไม่ยอมถ่ายคู่

"ได้ไงล่ะ เธอขอถ่ายคู่นะ พี่แดนก็ถ่ายเถอะค่ะ แค่ถ่ายรูปเองไม่เสียหายหรอก"

เมย์เอ่ยพูดกับมีนแล้วหันไปบอกดินแดน

"เสียหายครับ เพราะพี่ไม่อยากมีรูปคู่ใครขึ้นโซเชียล เดี๋ยวคนอื่นเข้าใจผิด"

ดินแดนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล

"ทีภาพหนูนิขยันโพสต์ลงจนคนอื่นสับสนไปหมดว่าเป็นไอจีของใคร"

เมย์เอ่ยบ่นให้ดินแดน เขาบอกไม่อยากถ่ายรูปคู่กับใครเพราะไม่อยากให้มีรูปคู่ลงโซเชียล แต่ดันขยันถ่ายรูปคู่เธอแล้วโพสต์ลงไอจีตัวเองตลอด

"เฮ้อ มาค่ะ ถ่ายก็ถ่าย อ๊ะ! พี่แดนจะให้หนูมายืนตรงกลางทำไมคะ"

เมย์ทำหน้างงทันทีเมื่อดินแดนจับเธอให้มายืนตรงกลางระหว่างเขาและมีน จนมีนหน้าเสียไม่น้อยดูก็รู้ว่าดินแดนไม่ให้เธอเข้าใกล้ แต่ก็ต้องปั้นหน้ายิ้มกลบเกลื่อน

"ไม่เป็นไรถ่ายแบบนี้ก็ได้"

เมื่อได้ยินทำพูดของมีน เมย์ก็พยักหน้าตกลงแล้วหันมองกล้องโดนมีนเป็นถ่าย ด้วยความสูงของดินแดน เขาจึงโน้มตัวให้หน้าใกล้กับเมย์แล้วหันมองกล้องโดยไม่ยิ้ม ถ่ายเสร็จเมย์ก็ขอดูรูปจากมีนก็บ่นให้ดินแดนทันที

"ทำหน้าดุอีกแล้ว"

"หน้าพี่ก็เป็นแบบนี้อยู่แล้ว พี่ไปเรียนล่ะนะ ตั้งใจเรียนนะครับตัวเล็ก"

ดินแดนเอ่ยพูดกับเมย์ด้วยรอยยิ้มพร้อมกับยื่นมือไปขยี้ผมเธอเบาๆ จนเมย์ได้แต่ทำหน้ายู่ใส่เขา

"ทำไมชอบมาขยี้ผมหนูเนี่ย ผมเสียทรงหมดแล้ว"

"หึ หมั่นเขี้ยว ไปนะครับ"

พูดจบดินแดนก็เดินไปทันที การกระทำของเขาที่ทำกับเมย์ทำให้มีนอิจฉาไม่น้อย เพราะดินแดนไม่เคยเข้าใกล้ผู้หญิงคนไหนเลยนอกจากเมย์ จนใครๆ ก็คิดว่าดินแดนกับเมย์เป็นแฟนกัน

"เมย์ เราถามอะไรได้มั้ย"

เมื่อเมย์เข้ามาในห้องเรียนก็ได้ยินเสียงมีนที่เดินตามเธอมาเอ่ยถามขึ้น

"ถามอะไรหรอ"

เมย์พูดขึ้นด้วยรอยยิ้มเธอกับมีนถึงจะเรียนโรงเรียนเดียวกันช่วงมอต้นแต่ก็ไม่ได้สนิทกันเพราะอยู่คนล่ะห้อง

"เมย์กับพี่ดินแดนเป็นแฟนกันหรอ"

เมื่อได้ยินคำถามเมย์ก็ขมวดคิ้วขึ้นทันที

"ทำไมถึงถามแบบนั้นล่ะ"

เมย์เอ่ยถามพร้อมกับทำหน้าสงสัย

"ตั้งแต่เราเรียนมอต้น เราไม่เคยเห็นพี่ดินแดนเข้าใกล้ผู้หญิงคนไหนเลยนอกจากเมย์ ดูพี่ดินแดนจะดูแลเมย์เป็นพิเศษนะ เลยสงสัยว่าพี่ดินแดนชอบเมย์รึเปล่า"

"พี่ดินแดนก็ดูแลเราแบบนี้มาตั้งแต่เด็กนะ พอดีครอบครัวเราสนิทกันน่ะ เรียกว่าเป็นพี่ชายที่แสนดีคนหนึ่งเลยล่ะ"

เมย์เอ่ยพูดด้วยรอยยิ้ม ไม่ใช่แค่มีนที่ถามเธอแบบนี้ คำถามนี้เธอโดนถามบ่อยจนชิน เพราะดินแดนนั้นว่างเมื่อไหร่เรียกว่าตามติดเธออย่างกับเงา ถึงพิ้งเพื่อนสนิทของเธอจะบอกว่าดินแดนคิดกับเธอมากกว่าพี่ชายกับน้องสาวเธอก็ไม่เชื่อ เพราะดินแดนไม่เคยบอกหรือทำอะไรที่สื่อความหมายว่าเขาชอบเธอแบบคนรัก นอกจากการที่เขาดูแลใส่ใจเธอแต่เป็นเรื่องปกติเพราะเขาทำแบบนี้มาตั้งแต่เด็กแล้ว

"งั้นหรอ อิจฉาจัง เราปลื้มพี่ดินแดนมากเลยอยากจีบพี่เค้าอ่ะ เมย์ช่วยเราหน่อยได้มั้ย คือเราพยายามแอดเฟซ ไอจี พี่เค้าแล้ว แต่ไม่ยอมรับเราเลย เมย์ช่วยบอกให้พี่ดินแดนรับแอดเราได้มั้ย"

มีนเอ่ยขอร้องเมย์ เพราะเธอชอบดินแดนมาตั้งแต่ช่วงมอต้นแล้วแต่ดินแดนไม่เปิดช่องทางให้เธอเข้าใกล้เลย

"ขอโทษนะ เรื่องอื่นเราช่วยได้นะ แต่เรื่องที่ให้พี่แดนรับแอดเราไม่รู้พี่เค้าจะยอมมั้ย แต่เดี๋ยวเราจะลองบอกพี่เค้าให้แล้วกันนะ"

เมย์เอ่ยบอกไปตามตรง

"ขอบใจนะ"

มีนพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มจากนั้นก็ไปนั่งที่โต๊ะของตัวเอง

"แกไปสนิทกับยัยมีนตั้งแต่เมื่อไหร่ยัยเมย์"

พิ้งเอ่ยถามเมย์ขึ้นขณะเดินเดินมานั่งข้างๆ เธอ พิ้งเป็นเพื่อนสนิทของเมย์ตั้งแต่มอต้น และความโชคดีของทั้งสองที่ยังสอบเข้ามอปลายได้เรียนห้องเดียวกันอีก

"เปล่าหรอก พอดีเค้าชอบพี่ดินแดนน่ะ เลยมาขอให้ฉันช่วย"

"แล้วแกยอมช่วยหรอ ไม่กลัวพี่ดินแดนโกรธรึไง"

พิ้งพูดขึ้นจนเมย์ได้แต่ทำหน้างง

"แล้วพี่แดนจะโกรธฉันทำไม"

"นี่แก ฉันถามจริงๆ เถอะ แกแกล้งไม่รู้หรือไม่รู้จริงๆ ว่าพี่ดินแดนเค้าชอบแก"

"พูดอะไรของแก พี่แดนจะมาชอบฉันได้ไง เค้าก็ดูแลฉันเหมือนน้องสาวแค่นั้นเอง"

เมย์เอ่ยพูดไปตามจริง จนพิ้งส่ายหน้ายอม

"จ้ะ พี่ก็พี่ ดูแลดีเนาะ ขนาดพี่วินพี่แท้ๆ ยังไม่ตามติดแกแบบนี้เลย"

พิ้งเอ่ยล้อเลียนเมย์ทันที จนเมย์ได้แต่มองค้อนใส่เพื่อนแล้วเตรียมรอเรียนคาบแรก ทางด้านดินแดนเมื่อเดินไปส่งเมย์แล้วเขาก็เดินมามาวินและราเชนทร์ที่กำลังนั่งอยู่ในห้องเรียนของเขา เมื่อนั่งลงก็โดนราเชนทร์เอ่ยแซวทันที

"มึงนิขยันเดินจริงๆ เนาะไอ้แดน"

เมื่อได้ยินราเชนทร์เอ่ยแซวดินแดนก็ยักไหล่ใส่กวนๆ โดนไม่พูดอะไร จากนั้นทั้งสามคนก็เตรียมตัวรอเรียนคาบแรก ทั้งมาวิน ราเชนทร์และดินแดนเรียกได้ว่าเป็นหนุ่มฮอตของโรงเรียนเพราะหน้าตาที่หล่อเหลาบวกหุ่นที่สูงโปร่งแถมยังเป็นเด็กเรียนเก่งของห้องอีกจึงเป็นจุดสนใจให้กับสาวๆ ในโรงเรียนไม่น้อย แต่ส่วนมากเป้าหมายของสาวมักจะเป็นราเชนทร์และดินแดน ไม่มีใครกล้าจีบมาวินเพราะด้วยท่าทางที่นิ่งไม่สนใจใครแถมยังปากร้ายพูดตรงๆ จนคนที่เข้าไปจีบเขาถึงกับหน้าเสียจนไม่กล้าจีบต่อ แต่ราเชนทร์นั้นเป็นผู้ชายพูดเก่งเฟรนลี่เรียกได้ว่าเจ้าชู้ตัวพ่อ ถึงจะมีคนคุยเยอะแต่ก็ไม่เคยยอมคบกับใครจริงๆ ซักคน ส่วนดินแดนถึงหน้าตาของเขาจะดูดุแต่นิสัยดันเป็นสุภาพบุรุษ พูดจาอ่อนโยนแต่ก็ไม่มีสาวคนไหนจีบเขาได้เลยซักคน เพราะดินแดนเอ่ยปฏิเสธไปตรงๆ ด้วยคำพูดสุภาพตามนิสัยของเขา เมื่อเรียนจนถึงเวลาพักเที่ยงสามหนุ่มก็ลงมากินข้าวที่โรงอาหารของโรงเรียน

"นั่นน้องเมย์กับน้องพิ้งค์นิ ไปนั่งกับน้องๆ ดีมั้ยวะ"

ราเชนทร์เอ่ยบอกเพื่อนขึ้น เมื่อพวกเขากำลังมองหาที่นั่งอยู่

"รู้คำตอบอยู่แล้วมึงจะถามทำไม ไอ้แดนมันเดินไปตั้งแต่เห็นเมย์แล้ว"

มาวินเอ่ยบอกราเชนทร์ พร้อมกับเดินตามดินแดนไป

"ไอ้สัสแดน แม่งโคตรเร็ว"

ราเชนทร์เอ่ยบ่นให้ดินแดนจากนั้นก็เดินเพื่อนทั้งสองไปติดๆ

"ขอนั่งด้วยคนนะครับสองสาว"

ราเชนทร์เอ่ยพูดกับเมย์และพิ้งด้วยรอยยิ้ม

"นั่งด้วยตั้งแต่พิ้งอยู่มอหนึ่งจนตอนนี้มอสี่แล้วคงไม่ต้องขอแล้วล่ะค่ะพี่ราเชนทร์ อิอิ"

พิ้งเอ่ยพูดกับราเชนทร์ด้วยท่าทางเป็นกันเองเพราะเธอชินกับการนั่งกับพี่ๆ ทั้งสามของเมย์แล้ว มาวินและราเชนทร์นั่งลงตรงข้ามพวกเธอทันที ยกเว้นดินแดนที่มานั่งข้างเมย์

"ทำไมไม่ไปนั่งกับพี่วินและพี่เชนทร์ล่ะพี่แดน จะมานั่งเบียดหนูทำไม"

เมย์เอ่ยบ่นให้ดินแดนทันทีเมื่อเขานั่งลงข้างๆ เธอ รู้สึกแปลกใจไม่น้อยที่เขามานั่งข้างตัวเอง เพราะที่ผ่านมาดินแดนจะนั่งฝั่งกับเพื่อนเขาตลอด

"ไอ้วินกับไอ้เชนทร์ตัวใหญ่นั่งใกล้แล้วอึดอัด ขอพี่นั่งด้วยนะครับ"

ดินแดนเอ่ยบอกเมย์ด้วยรอยยิ้ม

"ตามใจค่ะ สั่งอะไรยังคะ น้องกับพิ้งสั่งแล้วนะ"

"สั่งแล้วครับ สาวๆ เอาน้ำมั้ยเดี๋ยวพี่ไปซื้อให้"

ราเชนทร์เอ่ยถามขึ้นด้วยรอยยิ้ม

"เอาค่ะ ขอน้ำเย็นๆ เลยนะคะพี่เชนทร์"

เมย์เอ่ยตอบราเชนทร์ เมื่อได้คำตอบราเชนทร์ก็ลุกไปซื้อน้ำกับมาวินทันที ยกเว้นดินแดนที่ไม่ยอมลุกไปไหน

"ขอโทษนะคะพี่ดินแดน"

"ครับ"

ดินแดนขานรับด้วยน้ำเสียงสุภาพเมื่อมีรุ่นน้องยืนเรียกเขา

"คือเพื่อนหนูเค้าชอบพี่ค่ะ เลยให้มาขอเบอร์พี่ คนนั้นค่ะ"

ดินแดนหันไปตามมือที่เธอชี้ให้เขา ก็เห็นสาวสวยรุ่นน้องมองมาที่เขาด้วยรอยยิ้มเขินอาย ผู้หญิงคนนั้นเรียกได้ว่าสวยมากเลยทีเดียว แต่ดินแดนก็ยิ้มตอบแค่แป๊บเดียวแล้วหันมาตอบเพื่อนเธอทันที

"ขอโทษนะครับ พอดีพี่มีคนที่ชอบแล้ว"

สาวรุ่นน้องที่มาขอเบอร์เขาให้เพื่อนหน้าเจื่อนลงทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของเขาจากนั้นก็เดินไปทันที เช่นเดียวกับเมย์ที่อ้าปากค้างตกใจเมื่อรู้ว่าดินแดนมีคนที่ชอบอยู่แล้ว จึงเอ่ยถามด้วยท่าทางตื่นเต้น

"พี่แดนมีคนที่ชอบจริงๆ หรอเนี่ย ใครกันที่สามารถพังกำแพงใจพี่ได้เนี่ย สุดยอดมาก"

"หึ เดี๋ยวก็รู้ครับ"

ดินแดนพูดขึ้นพร้อมกับกระตุกยิ้มมุมปาก จนเมย์ได้แต่เบะปากหมั่นไส้กับคำตอบเขา จากนั้นมาวินและราเชนทร์ก็เดินมาพอดี ทั้งห้าคนก็ต่างคนต่างกินข้าวแล้วพูดคุยกันแต่คงจะมีแค่เมย์ พิ้ง และราเชนทร์ซะมากกว่าที่พูดคุยกันไม่หยุดเมื่อกินเสร็จแล้วก็ต่างคนต่างแยกกันไปเรียน