เป็นหนี้คู่นอน..(7)
"ดีแล้วที่แกไม่รู้สึกอะไร"พอสิ้นเสียงของไอ ฉันวางแก้วไวน์ลงแล้วจ้องมองเธอ
"....."
"แกจะได้ไม่ต้องเสียใจ..ไม่ต้องร้องไห้เหมือนฉันยังไงล่ะ"พอไอพูดจบฉันก็ยิ้มให้แล้วส่ายหน้า
"คงไม่มีวันนั้น"ฉันมั่นใจตัวเองมาก ว่าจะไม่มีวันร้องไห้ให้กับผู้ชายคนไหนนอกจากพ่อ
ฉันยังคงนั่งดื่มกับไอไปเรื่อย ๆ จนรู้สึกว่าอยากจะเข้าห้องน้ำ ฉันไม่รู้นะว่าพี่กัชพาผู้หญิงของเขานั่งที่มุมไหน วีไอพีชั้นบนหรือเปล่าก็ไม่รู้ เพราะไม่ได้สนใจ เราจะไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของกันและกัน ฉันจำคำนั้นที่เขาพูดได้ และอีกอย่างฉันก็ไม่อยากให้เขามาก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของฉันเหมือนกัน
ขณะที่ฉันเดินไปยังที่ห้องน้ำ ก็ได้ยินเสียงดังออกมาจากห้องชำระ
"พี่มากับอีกคนไม่ใช่เหรอ..แล้วมา..อ๊ะ อร้าย"
"อื้ม.."และมีเสียงผู้ชายคำรามออกมาเบา ๆ ในหัวคิดไปแล้วว่าชายหญิงคู่นี้ต้องมาทำอะไรกันในนี้แน่ ๆ
ฉันไม่สนใจเดินเข้าไปอีกห้อง แต่ดันติดกับห้องข้าง ๆ กับชายหญิง
"ถอด..เร็ว ๆ"ฉันหยุดชะงักขณะที่กำลังรูดซิบกระโปรงลงตัวเอง เพราะเสียงที่ดังออกมาจากห้องข้าง ๆ มันคุ้นหูมาก แล้วจู่ ๆ มีบางอย่างหล่นจากนั้นนั้นแล้วกระเด็นลอดเข้ามาที่ห้องฉันแล้วจึงก้มดู
"ถุงยาง"ฉันพึมพำกับตัวเองเบา ๆ แล้วก็ได้ยินเสียงผู้หญิงดังขึ้น
"พี่กัช ถุงยางหล่น"ใช่เลย เสียงคุ้นนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน พี่กัชนั้นเอง โอ๊ย..ตาย ๆ ฉันต้องเก็บให้ไหมเนี่ย
"ไม่เป็นไร พี่มีอีกอัน"อุ้ยตาย..เตรียมพร้อมมากค่ะ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าะกัชที่ยัยไอแนะนำให้รู้จักจะเป็นคนบ้าเซ็กส์ขนาดนี้ ครั้งแรกที่ฉันเจอ เขาดูสุภาพ พูดจาดี ดูไม่ใช่คนหื่นอะไร แถมยังทิ้งระยะห่างกับพวกฉันด้วย เมื่อตอนที่พวกเรานัดไปเที่ยว ตอนนั้นฉันเห็นว่าเขาเป็นท่านทูตที่สุขุม ยังแอบคิดเลยว่า เคยมีซัมติงกับใครบ้างหรือเปล่า
ตัดมาตอนนี้ ..คิดว่าจะมีแค่ฉันเป็นคู่นอนคนเดียวซะอีก ที่ไหนได้..แต่ฉันก็ไม่คิดอะไรมากหรอก เพราะยังไงฉันก็ชอบการมีเซ็กส์กับเขา เรามีความสุขด้วยกันแฟร์ ๆ กันไป
ฉันใช้เท้าเขี่ยถุงยางอันนั้นไปที่ห้องเขาก่อนที่จะเดินออกมา ก่อนจะก้าวขาออกไป ปลั่บ ปลั่บ ปลั่บ เสียงอันน่าอดสูก็ดังตามมาทันที
ฉันเดินมายังที่โต๊ะในขณะที่ไอยังนั่งอยู่
"มาไวจัง"
"ไม่ปวดล่ะ"ฉันตอบกลับแล้วยกแก้วไวน์ขึ้นดื่ม
"บ้าบอ ไปถึงห้องน้ำแล้วไม่ปวด?"ฉันวางแก้วไวน์ลงแล้วโน้มหน้าไปใกล้ ๆ ไอ
"แกมีเรื่องจะเม้าส์"
"อะไร ๆ เหลามา"อยากรู้อยากเห็นต้องเพื่อนฉันเลยค่ะคนนี้
"เมื่อกี้ที่เข้าไปในห้องน้ำ ฉันเจออะไรดี ๆ มา"
"อะไรดี ๆ อย่าบอกนะว่ามีคนเข้าห้องน้ำแล้วไม่กดชักโครก แกก็เลยเจอ.."
"ไอ้บ้า ไม่ใช่!"แล้วฉันกับไอก็หัวเราะกันคิกคิก
"แล้วอะไรล่ะ.."
"ฉันเจอพี่กัชในห้องน้ำ และเดาว่าน่าจะซั่มกับผู้หญิงอยู่"
"จริงดิ.."ไอพูดขึ้นพร้อมกับทำหน้าเลิ่กลั่กมาก
"จริง เพราะถุงยางมาหล่นกระเด็นเข้ามาที่ห้องฉัน อีกอย่างฉันได้ยินผู้หญิงเอ่ยชึ่อเขาด้วย"ไอได้ฟังเธอก็ผงกหัวพร้อมกับเอามือลูบแขน
"ขนลุก แล้วนี้แกยังจะ..."
"ไม่เกี่ยวกับฉัน นั้นมันเรื่องของเขา"ฉันพูดแทรกขึ้น
จนผับใกล้ปิดฉันก็ขอตัวกลับก่อน เพราะไอกลับพร้อมไคแฟนเธอที่เป็นเจ้าของผับที่อายุยังน้อย
ตื่นมาตอนเช้า วันนี้ฉันคิดว่าจะไปหาพ่อสักหน่อย ไปอวดรถใหม่ แต่ก็ยังคิดอยู่ว่าจะบอกว่าใครซื้อให้ดี
พอขับมาถึงบ้าน ก็พบพ่อกับน้าดาวนั่งคุยกันด้วยสีหน้าเคร่งเครียด แต่ทั้งคู่เห็นฉันเดินเข้าไป ทั้งสองก็เปลี่ยนสีหน้ายิ้มแย้มทันที
"ลูกสาวพ่อ กำลังคิดถึงอยู่พอดี"พ่อพูดพร้อมกับอ้าแขนรอฉันเข้าไปกอด
"คิดถึงพ่อจัง"ฉันเข้าไปกอดพ่อแล้วพูดขึ้น
"ได้ข่าวว่าได้รถคันใหม่แล้ว.."พ่อเอ่ยถามพร้อมกับมองไปด้านนอก
"ค่ะ แต่ไม่ได้โทรไปขอแม่นะคะ"ฉันรีบออกตัวก่อนเพราะกลัวพ่อจะคิดว่าฉันไปขอแม่ที่อยู่ต่างประเทศ ถ้าเป็นแบบนั้นพ่อคงไม่โอเค
"แล้วได้มาอย่างไรล่ะ"เอาไงดี จะบอกพ่อยังไงดีนะ
"เอมไปทำงานพิเศษให้รุ่นพี่มาค่ะ..เขาเลยซื้อรถได้เป็นค่าตอบแทน"
"ว้าว รุ่นพี่เอมต้องรวยแน่ ๆ เลย ถึงให้ค่าตอบแทนเป็นรถ"น้าดาวพูดขึ้น แต่สีหน้าเธอดูกังวลอะไรแปลก ๆ
"แล้วรุ่นพี่ชื่ออะไรเหรอ พ่อรู้จักไหม"
"พ่อไม่รู้จักพี่กัชหรอกค่ะ"ฉันมั่นใจว่าพ่อต้องไม่รู้จักแน่ ๆ เพราะเขาเพิ่งจะมาช่วยงานบริษัทพ่อของเขาไม่ถึงปี เพราะส่วนใหญ่เขาอยู่ต่างประเทศ
"คุณกชพล?"น้าดาวพึมพำแล้วพ่อก็หันไปมองหน้าน้าดาว
"น้าดาวรู้จักพี่กัช?"ฉันได้ยินน้าดาวเอ่ยชื่อจริงพี่กัชจึงถามขึ้น
"กะ ก็พอรู้น่ะ"ฉันขมวดคิ้วด้วยความสงสัย ทำไมน้าดาว และพ่อทำเหมือนกับรู้จักพี่กัชเลย ฉันคิดผิดนึกว่าท่านทั้งสองไม่รู้จักเสียอีก
"แล้วพ่อกับน้าดาวรู้จักเขาได้ยังไงคะ ทั้งที่พี่กัชเพิ่งจะมาอยู่ไทยได้ไม่นาน"
"เอ่อ .."พ่อหันไปมองหน้าน้าดาว ในณะที่เธอพยักหน้าให้พ่อ ราวกับตั้งใจจะบอกอะไรฉัน
"บริษัทของพ่อตอนนี้กำลังขาดทุน พ่อจึงต้องไปกู้เงินบริษัทของเขา"พอสิ้นเสียง ฉันยกมือปิดปากด้วยความตกใจ อะไรกันเนี่ย บริษัทพ่อกำลังจะแย่ แต่ฉันไม่รู้เรื่องอะไรเลย แถมยังผลาญเงินพ่อใช้อีก งานการก็ไม่ทำ เฮ้อ..ฉันมันแย่จริง ๆ
"พ่อคะ พรุ่งนี้เอมจะเข้าบริษัทไปช่วยพ่อทำงาน"พ่อหันมามองหน้าฉันทันที
"พ่อไม่ได้ทำให้ลูกต้องลำบากใจนะ"
"ไม่เลยค่ะพ่อ เอมเสียอีกที่ทำให้พ่อต้อง..."
"อย่าคิดมากเลยนะ เอมเป็นลูกพ่อยังไงพ่อก็ต้องดูแลเอมให้ดี"พอสิ้นประโยคฉันก็เข้าโอบกอดพ่อ
"อาทิตย์หน้า พี่เด่นจะเข้ามาช่วยบริหารบริษัทอีกแรง"น้าดาวพูดจบ ฉันก็ผละออกจากพ่อแล้วหันไปที่เธอ
"พี่เด่น?"
"ใช่ พี่เด่นลูกชายน้าเอง เคยเจอกันแล้วใช่ไหม"ฉันผงกหัวรับ พี่เด่นคงจะบอกแม่ของเขาว่าเจอฉันแล้ว
"แล้วงานที่เขาทำล่ะค่ะ"
"เด่นเขาจะลาออกจากงาน แล้วมาอยู่ที่นี้ถาวร มาช่วยพ่อบริหารบริษัท"พ่อเป็นคนตอบ
"....."ฉันนั่งก้มหน้าแล้วขมวดคิ้วจนพันกัน พี่เด่นเขายังอุตส่าห์ออกจากงานเพื่อช่วยเหลือบริษัทพ่อ ฉันเป็นลูกแท้ ๆ ไม่ได้ช่วยอะไรท่านเลย
"เอม.."
"คะ"
"พ่อไม่อยากให้ลูกต้องมาลำบาก ถ้าเอมยังไม่อยากจะทำงานพ่อไม่ว่าอะไรนะ พ่อไม่บังคับ"
"ไม่เลยค่ะ ไม่ได้ลำบากอะไรเอมเต็มใจที่จะช่วย"พ่อผงกหัวให้ แล้วคลี่ยิ้มบาง ๆ
"ว่าแต่ เราเป็นหนี้บริษัทพี่กัชเท่าไหร่เหรอคะ"
"เอ่อ..."
"บอกมาเถอะคะ"
"ถ้าเอมรู้แล้วห้ามไปบอกแม่เรานะ ถ้าแม่เรารู้อาจจะต้องยื่นมือมาช่วยพ่อแน่ พ่อเกรงใจสามีใหม่ของแม่เราน่ะ"
"ค่ะ เอมไม่บอกแน่ ๆ เราเป็นหนี้เขาเท่าไหร่กันเหรอคะ"
"ร้อยล้าน.."
"ห๊ะ!..ร้อยล้าน..แบบนี้เมื่อไหร่เราจะใช้หนี้หมดล่ะค่ะ"
"ทางเดียวคือขายบริษัท แต่พ่อคงไม่ขายหรอก อีกทางเราแบ่งจ่ายให้ไม่เคยขาด ไม่ต้องกังวล เรายังไม่แย่ขนาดนั้น"
"เฮ้อ.."ฉันถอนหายใจแล้วทำไหล่ตก ร้อยล้าน จริง ๆ แล้วถ้าขอให้แม่ช่วยแม่ต้องช่วยนะ แต่ก็อ่ะนะ พ่อกับแม่หย่ากันมานานแล้ว ทั้งคู่ก็มีครอบครัวใหม่กันแล้ว อย่างที่พ่อบอก ท่านคงจะเกรงใจสามีใหม่ของแม่ด้วย
อยู่ ๆ ฉันก็เป็นหนี้กับคู่นอนซะงั้น บ้าจริง!
????????????
