Ep 1.2

ออสตินนั่งอยู่ในรถ BMW เปิดประทุนของโคลด์ข้างคนขับ บรรยากาศยามค่ำลมพัดเอื่อยไม่อบอ้าวเหมือนกลางวัน ทำให้สามหนุ่มไม่ต้องปลอมแปลงตัวเองหลบบรรดาแฟนคลับ ท้องถนนรถราไม่เยอะมากการจราจรไหลลื่น ดวงตาคู่คมกริบมองเข้าไปในร้านขนมเล็กๆจัดเป็นคาเฟ่เหมาะสำหรับคู่รักและผู้หญิงอ่อนโยน

“หยุด หยุด! ฉันเปลี่ยนใจแล้วเลี้ยวรถไปคาเฟ่ฝั่งตรงข้ามนู้นเลย” ออสตินโผงผางเอ่ยขึ้นทำให้โคลด์แทบเบรกรถหน้าทิ่ม มองตามมือที่ชี้ไปฝั่งตรงข้าม ขับรถวนกลับอย่างสงสัย

“แกไม่ชอบขนมหวานไม่ใช่หรอ” โคลด์เลี้ยวรถมาจอดที่ลานจอดข้างคาเฟ่ก่อนกดปุ่มเลื่อนหลังคารถปิดดับเครื่องยนต์มองหากระเป๋าสตางค์ก่อนจุนแจจะยื่นส่งให้ ออสตินไม่ตอบเปิดประตูลงจากรถเดินมายืนอยู่หน้าร้านทันทีพลางมองไปที่หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ริมหน้ากระจกผมสีน้ำตาลมัดรวบหางม้า โคลด์เดินเข้ามากับจุนแจมองตามสายตาออสตินที่ผลักประตูร้านเข้ามาด้านใน สาวๆที่นั่งอยู่ลุกลี้ลุกล้นมองกันเป็นตาเดียว แต่จุดหมายของออสตินไม่ใช่เคาน์เตอร์ที่รอต้อนรับแต่เป็นโต๊ะที่อยู่ห่างออกไปเกือบหลังร้านริมกระจก จุนแจเดินมาที่เคาน์เตอร์สั่งขนมและเครื่องดื่มพาจิตใจพนักงานตุ่มๆต่อมๆ โคลด์เดินตามหลังออสตินไปติดๆ

“นึกว่านอนไปแล้วซะอีก” เสียงออสตินทำหญิงที่นั่งอยู่กับสาวน้อยผมสองสีหน้าตาน่ารักฉีกยิ้มแป้น ยิ้มหน้าบานไปอีกเมื่อเห็นคนข้างหลังที่เดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้ม

“นี่เพิ่งจะหัวค่ำไม่ได้นอนเร็วขนาดนั้น นายไม่จำเป็นต้องมาทักทายก็ได้ มันเป็นเวลาส่วนตัว” เอเรียเงยหน้ามองออสตินที่ลากโต๊ะเลื่อนมาต่อกันพร้อมขยับเก้าอี้มานั่งลงข้างเธอพร้อมเอามือวางพาดผนักพิงเก้าอี้โซฟาที่เอเรียนั่งอยู่

“นี่หลานสาวเธอหรอ” ออสตินเหล่มองเรร่าที่ยิ้มเขินบิดไปบิดมาก้มหน้าม้วนเมื่อโคลด์กับจุนแจถูกสาวๆขอถ่ายรูป

“ฉันนั่งนานเกินไปแล้ว ไปละ” เอเรียคว้ากระเป๋าสตางค์กับมือถือที่ตั้งอยู่บนโต๊ะข้างแขนแต่ออสตินคว้าแย่งไว้ก่อน

“รีบไปไหนละ อยู่คุยกันก่อน ได้ข่าวว่าหลานสาวเป็นท็อปแฟนคลับเอสจี ไงสาวน้อย เอสจีอยู่ตรงหน้าเธอแล้ว ไม่ขอรายเซ็นต์หรอ” ออสตินเท้าคางส่งยิ้มให้เรร่าที่ยิ้มเขินม้วนไปม้วนมา

“ได้หรอค่ะ”

“โอกาสแบบนี้หายากนะ กระทบไหล่ลีดเดอร์ของเอสจี” ออสตินตอบกลับเมื่อจับทางเรร่าได้ เอเรียมองหน้าหลานสาวด้วยสายตาดุแต่ก็รั้งไว้ไม่ได้ เรร่าลุกพรวดหยิบมือถือไปถ่ายรูปโคลด์กับจุนแจอย่างออกนอกหน้า ออสตินฉีกยิ้มชอบใจหันมองเอเรียที่จ้องเขาเขม็ง

“ออสติน”

“จ๊าาา” ออสตินยิ้มยั่วขยับเข้าไปใกล้เอเรียทีละนิด เธอก็ขยับออกทีละหน่อย

“นายเลิกปั่นกระแสสักทีเถอะ” เอเรียนั่งกอดอกหันหน้าออกไปทางกระจกขมวดคิ้วไม่พอใจ

“ใครบอกฉันปั่นกระแส เหตุการณ์มันพาไปต่างหาก เธอจะไม่หนักใจเลยถ้าเธอเป็นแฟนฉันจริงๆ ฉันชอบเธอนะ” ออสตินเท้าคางมองหน้าเอเรียที่ผ่อนลมหายใจไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นกับคำพูดของเขาแม้แต่นิด

“นายเลิกเล่นอะไรแบบนี้ได้แล้ว”

“ฉันไม่ได้เล่น แต่เธอต่างหากที่กำลังเล่นอยู่ เล่นกับหัวใจฉัน เธอกำลังทำฉันคลั่่งรู้ตัวรึเปล่าเอเรีย” ออสตินเลื่อนมือลงมาโอบไหล่เอเรียด้วยรอยยิ้มกวนๆ เอเรียแกะมือเขาออกมองหน้าช้าๆอย่างหงุดหงิดใจ

“พอสักทีเถอะ”

“ทำไม ผู้ชายอย่างฉันมันสู้ผู้หญิงไม่ได้ตรงไหน ลองดูก่อนไหมละ อาจติดใจก็ได้นะ เป็นเลสเบี้ยนมันไม่สนุกหรอก”

“นายรู้ได้ไงว่าไม่สนุก นายลองดูกับผู้ชายก่อนสิ นายอาจติดใจก็ได้นะ เดี๋ยวนี้โลกเปิดกว้างจะตาย” เอเรียยิ้มยียวนตอบกลับเลิกคิ้วมองหน้าออสตินที่ขมวดคิ้วจ้องเธออย่างไม่ชอบใจ

“ยังไงซะเธอก็หนีฉันไม่พ้นหรอก ยิ่งปฏิเสธ กระแสก็ยิ่งมากขึ้นจนกว่าเธอจะยอมรับ หวังว่าฉันจะได้ไปถ่ายทอดสดที่ช่องแชนแนลของเธอเร็วๆนี้” ออสตินทิ้งท้ายพร้อมวางกระเป๋าสตางค์และมือถือของเอเรียลงบนโต๊ะแล้วลุกขึ้นเหยียดตัวตรงเดินออกไป เอเรียลุกขึ้นเดินไปลากตัวเรร่ากลับมาที่โต๊ะ เรร่ามองสามหนุ่มเดินออกไปจากร้านท่ามกลางเสียงกรี๊ด

“อปป้าน่ารักมากเลย คืนนี้เรนอนฝันดีแน่” เรร่ากอดมือถือเคลิ้มฝันยิ้มแป้น

“งั้นเค้กก็ไม่ต้องกินแล้ว” เอเรียเลื่อนเค้กออกก่อนเหลียวมองผ่านกระจกเมื่อมีเสียงบีบแตรดังจากด้านนอก เรร่าหันตามเสียงด้วยรอยยิ้ม ออสตินโบกมือส่งจูบให้เอเรียอยู่บนรถก่อนโคลด์จะขับผ่านไป

“น่ารักจังเลย เรขออยู่สมาคมครอบครัวตัวออด้วยได้ไหม พี่ออสตินตัวจริงน่ารักเหมาะกับป้าเอจริงๆนะ”

“ไม่ต้องกิน” เอเรียหันมาตักเค้กกินอย่างหงุดหงิด

“อ่าาา ป้าเอ นั่นของเรนะ” เรร่าหน้าบูดมองตาปริบๆ

“หยุดพูดไร้สาระแล้วก็กินไปเลย” เอเรียเลื่อนเค้กกลับไปหาเจ้าของที่งับปากหยิบช้อนมาตักกินพลางเหลือบมองเอเรียที่เลื่อนมือถือมาเปิดดูด้วยสีหน้าเหนื่อยใจ ไม่กี่นาทีรูปคู่ของทั้งสองตอนอยู่ด้วยกันเมื่อสักครู่ลงกระจายทั่วโซเชียลอย่างฮือฮา เธอตวัดสายตามองหาคนถ่ายแต่ทุกคนก็ดูปกติเกินกว่าจะจับตัวได้ เรร่าฉีกยิ้มแป้นแล้นเคี้ยวขนมเค้กอย่างเพลินใจ