ตอนที่ 5

ตอนที่ 5

"เฮียจะรอดูคนโง่นะ เบเบี๋" เขาไม่ได้สนใจเรื่องหุ้น หรือผู้ถือหุ้นเลยแม้แต่น้อย แต่กลับมองใบหน้าสวยหวานด้วยอารมย์ปรารถนา

@คอนโดเค้ก

บรื้น! บรื้น!

เอี๊ยดดดดดด

ปัง!!

เสียงปิดประตูรถฝั่งข้างคนขับปิดลงดังสนั่นหญิงสาวก้าวเดินโดยไม่หันกลับไปมองคนที่มาส่ง หรือแม้แต่คำขอบคุณสักคำก็ไม่มี

ทันทีที่เปิดประตูหน้าห้อง บาสเตียนที่เดินตามขึ้นมาแทรกตัวเข้าไปก่อนเจ้าของห้องเสียอีก "เฮ้ ...นายเข้ามาทำไมออกไปเลย ไป" หญิงสาวเดินไป ฉุดกระชากท่อนแขนแกร่งของชายหนุ่มให้ออกจากห้องของเธอ

พรึ่บ!!!

"อะ ..." บาสเตียนฉุดรั้งท่อนแขนเรียวเล็กของคนตรงหน้าเข้าหาตัวทำให้หญิงสาวเซถลาลงนั่งทับหน้าตักแกร่งของเขาพอดิบพอดี

ทำให้สะโพกกลมมนเสียดสีกับมังกรที่กำลังหลับไหล ราวกลับเธอกำลังปลุกเจ้ามังกรให้มันตื่นขึ้นมาเพื่อพร้อมรบ เขาและเธอต่างจ้องมองกันอยู่อย่างนั้นลมหายใจอุ่นเป่ารดกันอย่างใกล้ชิด

"เออ ปล่อยเค้กได้แล้ว จะเกาะติดเค้กไปถึงไหน" สายตาที่เขาจ้องมองเธอมันทำให้หัวใจดวงน้อยเต้นแรงไม่เป็นส่ำ

เธอพยายามหยัดกายลุกขึ้น แต่ยิ่งดิ้นเขายิ่งกอดเธอไว้แน่น สันจมูกโด่งฝังลงตรงซอกคอระหง ชายหนุ่มใช้สันจมูกของเขาคลอเคลียกับลำคอระหงของเธอ ทำให้ตอนนี้ขนอ่อนในร่างกายเธอลุกชูชัน

"นี่!!! นะ นาย จะปล่อยฉันได้หรือยัง" ร่างกายของเธอสั่นเทิ้มด้วยภาวะหัวใจเต้นแรงจนกลัวว่าคนข้างๆ จะรู้สึกไปด้วย พวงแก้มป่องเริ่มแปดเปื้อนด้วยสีแดงระเรืิอ ร่างกายของเธอเริ่มร้อนเร่า

"เบเบี๋ จะให้เฮียปล่อยจริงๆ หรอ"

"ใช่"

"แต่เหมือนร่างกายของเบบี๋ มันไม่ได้บอกแบบนั้นนะ"

"ยังไง"

"เบบี๋ หนีบขาอ่อนเข้าหากันแน่น ร่างกายสั่นเทิ้ม ใบหน้าเปลี่ยนสี"

"อาจจะเพราะฉันกินเหล้ามาก็ได้"

"ไม่ใช่หรอก มันเป็นเพราะอะดรีนาลีน"

"อื้อออ...." ดวงตากลมโตเบิกโพร่งเมื่อชายหนุ่มฉกริมฝีปากหนาลงมาบดขยี้กับปากบาง ก่อนเลื่อนมือข้างหนึ่งเชยคางมนให้เงยขึ้น หญิงสาวเผลอเผยอปากเพื่อให้ชายหนุ่มส่งเรียวลิ้นร้อนชื่นเข้ามาควานหาความหวานในโพรงปาก

"อืมมมม...." บาสเตียนครางในลำคอแสดงความพึงพอใจ มือเรียวเล็กค่อยๆ เลื่อนจากหน้าอกแกร่งขึ้นไปตวัดรัดรอบต้นคอไว้หลวมๆ ขณะที่ปากเธอ และเขายังคงบดขยี้ความเร่าร้อนให้กันและกัน ชายหนุ่มจับขาข้างหนึ่งของหญิงสาวให้ตวัดพาดที่หน้าตักแกร่ง กลายเป็นว่าตอนนี้เธอนั่งคร่อมเขาอยู่บนโซฟาสีครีม

ชายหนุ่มหยัดกายลุกขึ้นเดินเข้าห้องนอนของหญิงสาว สองมือประคองสะโพกกลมไว้มั่น ขณะเดียวกันขาเรียวเล็กก็รั้งเอวหนาเอาไว้ เขาค่อยๆ วางเธอลงบนเตียงก่อนจะเป็นฝ่ายผละริมฝีปากออกจากการดูดดุน "อ่าา~ "

"เฮียขอได้ไหม" เขาเอ่ยขอความเป็นสาวจากเธอ พรหมจรรย์ของเธอ "เฮียขอได้ไหมพรหมจรรย์ของเค้ก" บาสเตียนทอดสายตามองอากัปกริยาของหญิงสาว ยิ่งเห็นเธอกัดกลีบปากล่างของตัวเอง ยิ่งกระตุ้นอารมย์ปรารถนาของเขา

" . . ."

เมื่อคนตรงหน้านิ่งเงียบบาสเตียนเริ่มบรรจงจูบลำคอระหงแผ่วเบา มือหนาเลื่อนขึ้นบีบเค้นหน้าอกใหญ่ ตัวเขาเองก็ร้อนรุ่มเหมือนมีคนเอากองไฟมาสุมไว้ที่ตัวเขา "ฉัน ว่า นายกลับไปเถอะ" คำพูดคำแรกเอ่ยออกมาจากปากหญิงสาว

"ฉันไม่อยากถล่ำลึกไปมากกว่านี้เพียงเพราะอารมย์ชั่ววูบ อีกอย่างฉันไม่ได้รักนาย" ความรู้สึกเจ็บแปรบแล่นเข้าเล่นงานตรงหัวใจของชายหนุ่ม เขาไม่ดีอย่างไร ในเมื่อเขามีครบทุกอย่าง ในเมื่อคุยกันดีๆ ไม่ได้ ก็ต้องแย่งมาซินะ

"ฉันขอดีๆ แล้วนะ หลังจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น จำไว้ว่ามันเป็นเพราะเธอเลือกเอง" พูดจบบาสเตียนพลักหญิงสาวลงกลางเตียง

หัวใจดวงน้อยกระตุกวูบเมื่อเห็นชายหนุ่มตรงหน้าค่อยๆ ปลดเปลื้องอาภรณ์ของตัวเอง ก่อนจะฉลกชุดเดรสสีดำของเธอขึ้นจนกระโปรงร่นมาที่เอวบาง มือหนาสอดเข้าใต้หลังเพื่อปลดซิปของชุดเดรสให้ถอดออก

ริมฝีปากหนาประกบจูบบดขยี้ปากบางระคนกระหาย ขณะที่มือหนาดึงบลาเซียร์ออก และฉีกกระชากแพนตี้ตัวบาง ตอนนี้ร่างกายสวยงามของเธอเปลือยเปล่าต่อหน้าเขาบนเตียงนอนแสนนุ่ม

บาสเตียนปลดเนคไทสีบรอนออก เขาใช้เนคไทรวบรัดมัดข้อมือเล็กทั้งสองข้างของหญิงสาวไว้กับหัวเตียง "อ๊าา~ ปล่อยฉันเถอะบาสเตียน" หญิงสาวส่งเสียงครางเมื่อชายหนุ่มส่งปลายนิ้วเรียวยาวเข้าหยอกเย้ากับติ่งเกสรของเธอ

ร่างกายช่างขัดกับหัวใจ ในเมื่อหัวใจสั่งให้เกลียดแต่ร่างกายของเธอกลับต้องการเขาจนยากจะทานทน ชายหนุ่มสอดนิ้วกลางเข้า-ออก ร่องสวาท เพื่อสร้างความคุ้นชิ้น "ครั้งนี้ เบบี๋ จะไม่ได้เสร็จที่นิ้วเฮียแล้วนะ"

เขาเองก็แทบจะทนไม่ไหวในเมื่อเจ้ามังกรผงาดพร้อมรบขนาดนี้ เขารีบปลดเปลื้องอาภรณ์ส่วนล่างของตัวเองออกทันที มือหนากำชักรูดแก่นกายใหญ่สองสามครั้ง นำส่วนหัวของแก่นกายถูไถ่ไปมากับติ่งเกสร จนหัวของลำเอ็นมันเลื่อมไปด้วยเมือกใส

เขาก้มลงดูดดุนยอดปทุมถันสีสวยที่ขนาดใหญ่โตเกินอายุ มือหนึ่งบีบเค้นฐานปทุมถัน อีกมือก็ใช้ส่วนปลายหัวเห็ดปรนเปรอช่องทางรักด้วยการถูไถ่ติ่งเกสร "อ่าาา~ บะ บาสเตียน" หญิงสาวเผลอเปร่งเสียงครางออกมาอีกครั้ง แสดงถึงความพึงพอใจที่ชายหนุ่มปรนเปรอให้

"เธอต้องการอะไร แค่เธอบอกฉัน" บาสเตียนยกยิ้มเจ้าเล่ห์ ขณะทอดสายตามองอาการบิดเร้าร่างกายของหญิงสาวด้วยความกระสัน

"ฉะ .. อ่าา. ฉัน-ต้องการ-ให้คุณ-เข้ามา" น้ำเสียงกระเส่าของหญิงสาวเอ่ยขออย่างลืมอาย "โอ้ววว เบบี๋ หนูเซ็กซี่จัง" บาสเตียนค่อยๆ กดปลายหัวเห็ดเข้าไปภายในร่องสวาทคับแคบ

"อืออออ ...."

"ซี้ดดดด..... "

"เฮียเอาเข้าไปละนะ"

"กรี๊ดดดดดดด ฮะ. เฮีย เค้ก เจ็บ" บาสเตียนจับท่อนเอ็นกดเข้าร่องสวาททีเดียวมิดลำก่อนจะแช่ลำเอ็นไว้อย่างนั้น ร่างกำยำทาบทับร่างบางกอดปลอบประโลม น้ำตาแห่งความเจ็บปวดไหลนองแก้มใส

เขาใช่นิ้วหัวแม่มือปาดน้ำตาให้เธอเบาๆ "เฮียตั้งใจจะอ่อนโยนกว่านี้นะ แต่เบเบี๋ดื้อ ถือว่านี่เป็นการลงโทษละกันนะ" น้ำเสียงแหบพร่ากระซิบข้างหู ก่อนจะขยับสะโพกเข้า-ออก อย่างเนิบนาบ