EP.1 เจ็บตรงไหนบอกสิ

เสียงนกร้องจิ๊บจั๊บอยู่นอกหน้าต่างดังเข้ามาในโสต ส่งผลให้เปลือกตาที่หลับพริ้มค่อยๆ เปิดขึ้น ก่อนจะหลับลงอีกครั้ง เพราะความเมื่อยขบแทบทุกส่วนของร่างกายส่งผลให้มิลินอยากนอนต่อให้นานกว่านี้ ใบหน้าสวยซุกซบกับหมอนนุ่ม หล่อนยังไม่อยากตื่นตอนนี้นี่นา ไปที่ตึกใหญ่ช้าหน่อยคงไม่เป็นไร

“อืม… วิน ลินเหนื่อย ลินอยากนอนต่อ ขอลินนอนต่อหน่อยนะ”

มิลินพึมพำบอกเขา เมื่อคนด้านข้างขยับตัวเข้ามากอดรัดรอบเอวหล่อน อมยิ้มกับความสุขที่ได้รับจนเต็มตื้น เมื่อคืนเขาทำให้หล่อนเหนื่อยแทบขาดใจ

“ถ้าเป็นนายวินคงให้หนูนอนต่อ แต่ฉันไม่”

ทว่าเสียงทุ้มที่กระซิบข้างหูกลับทำให้มิลินเบิกตากว้าง หันมองทันที

“คุณเตี่ย!”

“ใช่ฉันเอง หนูลินคิดว่าเป็นนายวินหรือไง หรือจำไม่ได้... นายวินมันไม่เคยเลีย”

คำพูดจากปากคุณเตี่ยสร้างความเสียววาบไปถึงจุดนั้น แต่หล่อนจะไม่ปล่อยให้ตัวเองเป็นเป้านิ่ง มิลินขยับตัวหนีไปจนชิดหัวเตียง ก่อนจะคว้าผ้าห่มปิดบังร่างเปลือย แต่นั่นกลับกลายเป็นหล่อนยื้อผ้าห่มจากร่างของคุณเตี่ยไปด้วย

สิ่งที่เห็นส่งผลให้ดวงตาเบิกกว้าง ความยิ่งใหญ่ที่นอนสงบนิ่งอยู่นั้น ใหญ่กว่าของกวินตอนโตเต็มที่ซะอีก ทว่าเสียงหัวเราะจากในลำคอของคุณเตี่ยทำให้หล่อนตวัดสายตามอง ทั้งที่หยาดน้ำตากำลังเอ่อซึม เพราะทั้งหมดนี่คือความจริง ไม่ใช่ความฝันที่หล่อนหลอกตัวเอง

“คุณเตี่ยทำอะไรหนู”

ถามทั้งที่ไม่น่าจะถาม เพราะรู้คำตอบอยู่แล้ว ภาพเหตุการณ์ค่ำคืนที่ผ่านมาผุดวาบในสมอง ทุกสิ่งทุกอย่างที่หล่อนกับคุณเตี่ยทำร่วมกัน สร้างความละอาย อดสู จนหล่อนไม่อยากคิดถึง แต่หล่อนกลับถามเขา ถามเพื่อต้องการคำตอบจริงๆ หรือเพื่อต้องการคำโกหก แต่ยังไม่ทันได้คำตอบ พ่อเลี้ยงของสามีที่ขยับเข้าหาก็ทำให้หล่อนต้องรีบขยับหนีให้ไกล

“จะให้บอกจริงๆ เหรอ ว่าทำอะไรบ้าง อืม… ก็แค่… จูบ ดูด เลีย แล้วก็เย…”

“พอแล้ว!”

“ไม่อยากฟังแล้วเหรอ ก็แค่เย...”

“คุณเตี่ย! ออกไปจากห้องหนูได้แล้ว นี่มันเช้าแล้วนะ ถ้าใครมาเห็นเข้าจะทำยังไง”

มิลินมองรอบตัวอย่างหวาดๆ เพราะแสงสว่างจากด้านนอกที่สาดส่องมาทางระเบียงทำให้หล่อนเห็นสงครามกลางเตียงชัดเจน คราบน้ำมากมายหลายจุดบนเตียง บนผ้าห่มนวม คือพยานยืนยันการทำชั่วของหล่อนใช่ไหม และหากมีคนอื่นมารู้เห็นล่ะ หล่อนจะทำยังไง

“เช้าแล้วไงล่ะ หรือว่าหิว จะได้ให้ใครเอาอาหารมาส่งที่นี่”

“ไม่ได้นะ!”

คิ้วเข้มที่เลิกขึ้นเป็นคำถาม ทำให้มิลินต้องกัดปากตัวเองแน่น ไม่อยากเชื่อว่าคุณเตี่ยจะไม่รู้ว่าทำไมหล่อนห้าม แต่เมื่อคุณเตี่ยขยับเข้าใกล้ หล่อนก็ขยับหนีจนแทบจะตกเตียง ตามองทางหนีทีไล่ ระยะห่างจากเตียงไปที่ประตู ไม่ห่างกันมาก หากหล่อนกระโจนออกไป หล่อนต้องรอดแน่ๆ

“ไม่ต้องคิดหนี เพราะถ้าหนี…”

“ถ้าหนี… ถ้าหนีทำไมคะ คุณเตี่ย! คุณเตี่ยจะทำอะไรหนู คุณเตี่ย.. คุณเตี่ยจะทำอะไรหนูอีก!”

“ชู่ววววว… นี่กะจะเรียกคนมาดูกันทั้งบ้านใช่มั้ย”

“คุณเตี่ย!”

มิลินฮึดฮัดขัดใจ สายตาคุณเตี่ยมีลับลมคมนัย แต่ยังทำยั่วเย้าราวกับหล่อนกับเขาเป็นผัวเมีย

ใช่… หล่อนกับเขาเป็นผัวเมีย

ความจริงที่ฟ้องจากร่างกาย ซึ่งหล่อนปฏิเสธไม่ได้

“หนูลิน…”

คุณเตี่ยถลามาหา พร้อมๆ กับหล่อนที่ผวาออก และนั่นก็ทำให้หล่อนตกตุ๊บไปอยู่ที่พื้น

“ว้าย!”

มิลินทั้งตกใจทั้งเจ็บก้น แต่ยังไม่ทันได้ร้องโอดโอย หล่อนก็ต้องอึ้งเพราะคุณเตี่ยถลาเข้ามาหา

“เจ็บตรงไหนหรือเปล่า ไหนดูสิ”

น้ำเสียงห่วงใยกับสายตาเอื้ออาทรทำให้หล่อนอึ้ง ความรู้สึกแบบนี้คืออะไร หล่อนไม่ใช่สาวน้อยที่เสียความบริสุทธิ์ครั้งแรกแล้วต้องรักผู้ชายคนนั้นนะ เพราะคุณเตี่ยไม่ใช่ผู้ชายคนแรกของหล่อน กวินต่างหากที่เปิดบริสุทธิ์ เขาสอนให้หล่อนรู้จักเสียวแรกจากผู้ชาย

ส่วนคุณเตี่ยนั้นเป็นแค่ ‘ลิ้นแรก’ แต่ความรู้สึกนี้คืออะไรล่ะ หัวใจหล่อนเต็มอิ่มอย่างบอกไม่ถูก สัมผัสจากฝ่ามือเขาที่ลูบไล้อยู่บริเวณสะโพกของหล่อน สายตาห่วงใย น้ำเสียงอ่อนโยน ทั้งหมดนี้ก่อเกิด…