ตอนที่ 7 ไม่เคย?? NC (1)
“เดี๋ยว หยุดก่อน” เธอดึงสติครั้งสุดท้ายแล้วพยายามขัดขืน
“หยุดไม่ไหวแล้วแข็งขนาดนี้ จับทำเมียในโรงพยาบาลแม่ง”
เขาพูดแล้วอุ้มเธอขึ้นมาวางที่เตียงคนไข้และเดินไปล็อกห้องทำงานเธอทันที เอเดนถอดเสื้อยืดออกอย่างรวดเร็วเผยให้เห็นซิกแพ็กชัดๆ พระเจ้าหุ่นดีเกินเบอร์ไปมาก เหม่ยหลีของเขาแล้วแอบเขินจนต้องหันหน้าหนี
“นี่ ไอ้โรคจิต ไอ้บ้ากาม”
เธอพยายามร้องด่าคนตัวโตที่เคลื่อนตัวเข้าไปใกล้เธอบนเตียงจนเธอต้องถอยกรูดไปจนติดหัวเตียง
“ชู่ว์ อย่าเสียงดังสิ เดี๋ยวหลานได้ยินนะ”
เขารีบยกหลานชายขึ้นมาอ้างเพราะตอนนี้โรงพยาบาลแทบไม่มีใครอยู่แล้วมีแต่พยาบาลเวร บางทีอดัมอาจกลับไปแล้วก็ได้แต่เธอก็เลือกที่จะไม่เสียงดังเพราะอาย
“นี่จะทำอะไร อื้อ”
คำถามถูกกลืนหายลงไปในลำคอเมื่อคนตัวใหญ่มอบจูบแสนร้อนแรงให้กับเธอกลิ่นกายหมอสาวปลุกเร้าอารมณ์เอเดนอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
เตียงขนาด 3.5 ฟุตในห้องของเหม่ยหลีถึงแม้มันจะเล็กไปสำหรับสองคน แต่ถ้าเป็นสองคนที่คร่อมกันอยู่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหา แถมเตียงในห้องเธอยังหรูหรามากกว่าโรงพยาบาลอื่น
เอเดนเริ่มรุกไล่หมอสาวจนเธอต้องถอยไปชิดผนังมุมของซอกเตียง เรียกว่าจนมุมของจริง เรียวขาถูกจับแยกออกชั้นในตัวใหม่ก็ถูกดึงทึ้งออกไปหน้าตาเฉย กระโปรงถูกถลกขึ้น และเหมือนเคยเขารู้ว่าต้องใช้ลิ้นปราบยัยคนนี้ยังยังไง
เอเดนเริ่มละเลงลิ้นอย่างเมามัน เขาค่อยๆ แหวกกลีบฉ่ำออกแล้วห่อลิ้นเข้าไปตวัดเลียจนสุดความยาว น้ำลายเฉอะแฉะกับเสียงแจ๊ะ แจ๊ะ สุดลามกดังมาไม่ขาด เหนือสั่งอื่นใดคือ เสียงครางไม่เป็นภาษาของหมอสาว
“อ๊าาส์∼ อึก อ๊ะ”
เสียงหวานหูเล็ดลอดออกมาจากปากของคนใส่เสื้อกาวน์ มือใหญ่ที่ว่างของเอเดนก็กำลังปลดกระดุมเสื้อเชิ๊ดของเธอเผยให้เห็นเต้าอูมใหญ่สะบึ้มมันใหญ่มากจริงๆ เขาตะลึงค้างกับความใหญ่นั่นสักพักขณะที่นิ้วยังรังแกด้านล่างอยู่เพราะไม่อยากให้เสียจังหวะ
