2 อุบัติเหตุ

หลังแต่งงาน อัยยะได้พยายามที่จะระงับอารมณ์ของเธอไม่ให้อาละวาด ผ่านไปได้แค่ครึ่งปี ความอดทนของเธอก็ถึงขีดจำกัด เธอเริ่มหวาดระแวงในตัวชายหนุ่มมากขึ้น เพราะตั้งแต่เธอแต่งงานกับเขา เขาไม่ยอมนอนกับเธอและไม่ยอมแตะต้องตัวเธอเลยสักครั้ง และจะพูดกับเธอเฉพาะเมื่อจำเป็นเท่านั้น เธอได้แต่คิดว่าเขายังคงรักผู้หญิงคนนั้น และนั้นเธอจะไม่ยอมเป็นอันขาด ถึงแม้ว่าเขาจะกลับบ้านตรงเวลา และพาเธอไปร่วมรับประทานอาหารกับพ่อของเธอในวันหยุดสุดสัปดาห์

หลังจากนั้น เธอก็เริ่มไปอาละวาดหญิงสาวทุกคนที่เข้าใกล้สามีของเธอ โดยเฉพาะอดีตแฟนเก่าของชายหนุ่มที่ยังคงทำงานในบริษัทของสามีเธอ เขาไม่ยอมไล่ยัยนั้นออก แถมยังปกป้องหล่อนตลอดเวลาเมื่อเธอไปอาละวาด นับวันอัยยะเริ่มอาละวาดหนักขึ้นเรื่อย ๆ มันทำให้พวกเขาเริ่มทะเลาะกัน จากที่ชายหนุ่มกลับบ้านตรงเวลา กลายเป็นว่าเขาเริ่มจะไม่ค่อยกลับมานอนบ้าน ยกเว้นเมื่อเธอเริ่มขู่เขา เขาถึงจะกลับ แต่ชายหนุ่มก็ยังคงมารับเธอไปทานอาหารกับพ่อของเธอเมื่อถึงเวลา และหลังจากนั้นเขาก็แค่มาส่งและจากเธอไป

นี้ก็ผ่านมาจะเกือบ 2 ปีแล้ว นับวันชายหนุ่มที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีของเธอก็ยิ่งเย็นชาใส่เธอ พวกเขาแทบจะไม่ได้เจอกัน ยกเว้นว่าเขาจะมารับเธอไปทานข้าวกับพ่อของเธอเท่านั้น ในที่สุดเธอก็ถึงขีดสุดของความอดทน ดังนั้นการมาของเธอในวันนี้ จึงมาเพื่อจัดการกับยัยผู้หญิงที่เธอคิดว่าหล่อนจะมาแย่งสามีของเธอไป

"เพี้ยะ!"

ฝ่ามือของเธอฟาดเข้าไปเต็มหน้าของหญิงสาวที่กำลังเดินบริเวณห้องโถงทางเข้าบริษัท หญิงสาวที่ถูกกระทำอย่างไม่ทันตั้งตัวบวกกับอาการตกใจที่เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันกับตัวเองขึ้น จึงไม่ทันป้องกันอะไรทั้งนั้น คอเรียวยาวของเธอก็ถูกมืออันทรงพลังบีบเข้ามาอย่างแรง เสียงหญิงสาวที่กำลังบีบคอเธอพูดตะคอกใส่หน้าของเธอ

"นี้มันยังน้อยไป กับการที่แกคิดจะแย่งสามีคนอื่น ฉันจะทำให้แกตาย ๆ ไปจากโลกนี้ซะ!!!"

"ยะ ยะ ยะ ทำฉะ ฉะ ฉะ ... ชะ ชะ ชะ ..."

เสียงหญิงสาวที่ถูกบีบคอจนแหบแห้ง เสียงเธอเริ่มขาดหาย ไม่สามารถเปล่งเสียงออกมาได้แบบเต็มแรง เธอพยายามแกะมือของคนที่กำลังจะฆ่าเธอ

ใช่แล้วละ การมาของอัยยะในวันนี้ คือ .... (ฉันจะทำให้แกหายไปจากโลกนี้ซะ ไปตายซะ นังผู้หญิงแพศยา) เสียงในหัวของอัยยะดังก้อง พร้อมกับมือที่บีบไปที่คอของหญิงสาวอย่างแรง

"ฮา ฮา ฮา ไปตายซะ!!!" เสียงหัวเราะของอัยยะดังออกมาอย่างลืมตัว

ก่อนที่หญิงสาวที่ถูกบีบคอจะสิ้นลมหายใจ มือใหญ่และหนา บวกกับพลังที่ส่งผ่านมา แกะไปที่มือของผู้ที่ก่อเหตุ และผลักหญิงสาวที่เป็นตัวต้นเหตุจนเธอล้มลงก้นกระแทกพื้น (ปั๊บ!!!) เธอร้องเสียงหลง และตะโกน

"โอ๊ย!!! ใครทำฉัน!!!" ก่อนเงยหน้าขึ้นมองที่มาของการกระทำนั้น

"อะ อะ อะ ลี!!" ชายหนุ่มที่มาถึงผลักเธอทันที พร้อมกับดึงหญิงสาวที่กำลังจะถูกผู้หญิงบ้าคนนี้ฆ่าตายมาไว้ด้านหลังของเขา เขาถามเธอ

"คุณคิดจะทำอะไร!!!?" หญิงสาวที่ยังคงนั่งอยู่กับพื้น พูดอะไรไม่ออก และพยายามจะยืนขึ้น แต่ถูกเขาผลักลงกับพื้นอีกครั้ง จากนั้นเธอก็ยืนขึ้นได้ พร้อมพูดออกมาแบบไม่สำนึกผิด

"อ๊ะ โอ๊ย!!! ลี คุณทำกับฉันอยากนี้ไม่ได้นะ ฉัน ฉัน จะฆ่ามัน มันคิดจะแย่งคุณไปจากฉัน" เธอต่อว่าชายหนุ่มที่ทำกับเธอ แต่เขากลับไม่สนใจเธอเลย

สิ่งที่หญิงสาวพูดออกมา มันทำให้ชายหนุ่มที่รู้สึกกับเธอไม่ดีมาตลอดมันเป็นระยะเวลาเกือบจะ 2 ปีแล้ว ความอดทนที่เขาอดกลั้นมันหมดไปโดยสิ้นเชิง

"แคก...แคก" เสียงไอจากหญิงสาวที่เพิ่งถูกช่วยจากการบีบคอดังขึ้น หลังจากได้รับการช่วยเหลือ เธอเอามือลูบคอของตัวเอง

"ไม่เป็นไรมากใช่ไหม" เสียงชายหนุ่มถามอาการหญิงสาว

เมื่อเธอได้ยินเสียงชายหนุ่ม เธอก็เงยหน้าขึ้นมอง เขาคือ !!

เธอเห็นเขาแล้วก็ได้แต่ยิ้ม แต่อาการเจ็บที่คอยังคงอยู่ และเสียงของเธอยังไม่กลับมาเป็นปกติ จึงตอบแบบไม่เต็มเสียง

"มะ ไม่ เป็นไรค่ะ ขอบคุณนะที่มาช่วยเรา" ชายหนุ่มไม่ได้ตอบเธอกลับ เขาหันไปบอกกับพนักงานที่กำลังมุงดูเหตุการณ์

"คุณ!! มานี้!!" ชายหนุ่มเรียกพนักงานอีกคนที่กำลังอึ้งกับเหตุการณ์

"ค่ะ!!?" เสียงพนักงานหญิงตอบรับเป็นเชิงว่าเรียกเธอใช่ไหม

"ผมเรียกคนนั้นล่ะ มานี้ พาเธอไปห้องพยาบาล" เขาชี้และเรียกตัวพนักงานหญิงที่อยู่ใกล้เพื่อให้นำหญิงสาวที่ได้รับบาดเจ็บไปที่ห้องพยาบาล และดูแลเธอ

"คุณอัยย์! ผมหมดความอดทนกับผู้หญิงอย่างคุณแล้ว! คุณมันแก้ไขนิสัยตัวเองไม่ได้จริง ๆ มากับผม!! เราต้องคุยกัน"

จากนั้นเขาก็ลากหญิงสาวที่เป็นตัวต้นเหตุออกจากพื้นที่ทันที นี้ถือเป็นครั้งแรกที่ชายหนุ่มจับข้อมือของเธอ

เธอมองดูการกระทำของเขา แต่มันไม่ใช่การจับเพื่อความเสน่หา เขาจับเธอแน่นจนเธอเจ็บ และเธอก็ไม่ยอมให้ทำเขาอย่างนี้กับนี้เช่นกัน

"ฉัน ฉัน ทำไม? ปล่อยฉันนะ! ฉันจะไปจัดการกับยัยผู้หญิงคนนั้น!! มะ มะ มันคิดจะแย่งคุณไปจากฉัน!!!"

ชายหนุ่มไม่ฟังเสียงเธอ และเขายังคงลากเธอออกจากบริษัทของเขา ก่อนที่จะพ้นหน้าประตูบริษัท เขาบอกกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดที่อยู่ด้านหน้าประตู

"ผมขอให้พวกคุณรู้ว่าต่อไปนี้ ห้ามให้ผู้หญิงคนนี้เขามาที่บริษัทของเราอีกเป็นอันขาด!!!" ลีอองออกคำสั่ง

"ครับท่านประธาน" เสียงตอบรับจากเจ้าหน้าที่รักษาความปลอด

"มะ มัน มันหมายความว่ายังไง? ไม่ให้ฉันมาทีนี้อีก? นี้ลี ฉันเป็นภรรยาของคุณนะ!! คุณจะทำอย่างนี้กับฉันไม่ได้นะ!! ปล่อยฉัน ปล่อยฉันนะ!!!" เธอได้ยินก็หน้าเสียทันที แต่ชายหนุ่มไม่ฟังที่เธอพูด พร้อมกับดึงเธอให้เดินตามเขาไปที่รถ

"กรี๊ดดดดด!!! อ๊ากกกกก!!!" เสียงกรีดร้องของเธอดังออกมาทันที

ชายหนุ่มจับเธอยัดเข้าไปยังเบาะหลังของรถทันที เธอพยายามออกจากรถ

"ปล่อยฉันนะ ปล่อยฉันนนนน!!!" เขารู้ว่าอัยยะจะไม่ยอมกลับกับเขาแต่โดยดี เขาจึงเตรียมตัวมาเพื่อการนี้แล้ว

เธอถูกเขาใช้เชือกที่เตรียมไว้แล้ว มัดที่มือของเธอ และขาของเธอทันที จากนั้นเขาก็เดินไปขึ้นรถและขับมันออกไป เขาไม่พูดอะไรทั้งนั้น แต่หญิงสาวที่ถูกเขากระทำกรี๊ดลั่นอยู่ภายในรถ

"กรี๊ดดดดด!!! อ๊ากกกกก!!!" ชายหนุ่มไม่สนใจ และขับรถออกไป

ที่จริงแล้ว อัยยะกะจะเอาผู้หญิงที่เธอเกลียดให้ตาย ๆ คามือของเธอไปจริง ๆ ดีที่คนในบริษัทโทรแจ้งไปยังชายหนุ่ม และเขาก็มาช่วยเธอได้ทันเวลา

แต่จะอย่างไรละ ก็อยากมายุ่งกับสามีฉันทำไมละ แค่นี้ยังมันน้อยไป เป็นแค่แฟนเก่าก็ควรหัดเจียมเนื้อเจียมตัวและออกจากชีวิตของเราไปซะ

.....

คืนนี้ช่างเป็นคืนที่โดดเดี่ยวแน่แท้ บรรยากาศที่ปกคลุมไปด้วยสายฝนที่กำลังตกกระหน่ำลงมาชวนให้เศร้าใจ ในคืนนี้เธอยังถูกชายคนที่เธอรักจับมัดมือมัดเท้ายัดเข้ารถ และยังบอกให้เธอไปตาย เพียงเพราะเธอไปทำร้ายแฟนเก่าของเขา รวมถึงผู้หญิงทุกคนที่เข้าใกล้เขา ใช่เธอจะไม่ยอมให้ใครหน้าไหนได้เข้าใกล้เขา เสียงแตรรถดังขึ้นอย่างดัง

(ปี๊นนนนนนน....)

ในขณะที่มือของเธอทุบพวงมาลัย เธอเผลอทุบถูกไปแตรรถ เสียงที่ดังขึ้นอย่างกะทันหัน มันทำให้เธอตกใจเช่นกัน เธอก้มมองมือตัวเองอย่างลืมตัว พอเธอเงยหน้าขึ้นจากพวงมาลัย เธอก็เจอกับเสาของสะพานลอยที่อยู่ตรงเกาะกลางถนนเข้าอย่างจัง เธอหักพวงมาลัยเพื่อหลบมันแต่เธอก็ชนเข้ากับเกาะกลาง เฉียดเสาสะพานพอดี

"โครม!!!" เสียงรถยนต์ที่กระแทกกับเกาะกลางถนน รถของเธอเหินข้ามเกาะกลางถนนหลังชน มันพลิกตัวหงายท้องตกลงอีกฟากของถนนข้างขอบของเกาะกลาง สภาพรถของเธอหลังจากที่แตะกับพื้นถนน มันยุบตัว

ตัวรถถูกกระแทก ล้อชี้ฟ้า ถุงลมนิรภัยทำงานเธอติดอยู่กับเบาะคนขับเพราะเธอขาดเข็มขัดนิรภัย เสียงของเธอดังออกจากลำคอเบาๆ "แคก...แคก...อะ อะ อะ ช่วย......" จากนั้นเธอก็หมดสติลงทันที ก่อนหมดสติ เธอคิดถึงแต่เขา (ลี ... ฉันขอโทษ)

รถที่สัญจรไปมาต่างหยุดเมื่อเห็นอุบัติเหตุ และเริ่มให้การช่วยเหลือผู้ประสบเหตุทันที