คุณพ่อท่านอยากอุ้มหลาน

เสียงครางแผ่วในลำคอขาว ส่งมาเป็นระยะ...จากสัมผัสอุ่นชื้นที่ค่อยๆ บรรจงมอบให้

“อื้อ...” ตามด้วยน้ำเสียงกระเส่าเล็ดลอด จากริมฝีปากบางที่กัดเม้มบรรเทาอาการเสียวซ่าน

ดวงตาหวานฉ่ำของหญิงสาว หลุบมองศีรษะทุยได้รูปในเบื้องต่ำ ที่กำลังเคลื่อนไหวทำนองวาบหวาม ปรนเปรอให้ท้องน้อยของเธอหดเกร็งเข้าเป็นระยะ

เขาเหลือบสายตาขึ้นมองเธอ พร้อมนาบเรียวลิ้นหนาลงไปดูดกลืนความหวานฉ่ำ ที่เอ่อล้นเต็มที่...

สะโพกขาวเนียนหยัดเข้าหาความหนักหน่วงนั้นอย่างไม่คิดเกี่ยงงอน ความรู้สึกใจจะขาด ทำให้เธอเหมือนกำลังตะเกียกตะกายหาลมหายใจเฮือกสุดท้าย

“อ๊ะ!...” สวรรค์รำไรเมื่อครู่พร่างพราย ร่างสาวกระตุกรุนแรง จนอีกฝ่ายต้องยกยิ้มที่มุมปาก

“ถึงอีกแล้ว” พูดสบายๆ อย่างรู้ใจ พร้อมบรรจงดูดกลืนทุกหยาดหยดของเธอให้อย่างใจเย็น

เขาทำให้เธอถึงซ้ำแล้วซ้ำเล่าแบบนี้ ก่อนร่วมรักกันอย่างจริงจังเสมอ ตลอดระยะเวลาสามปีที่อยู่ในความสัมพันธ์

“ฉันทำให้ไหม” ว่าพร้อมลูบไล้ใบหน้าที่ยังไม่ยอมห่างจากติ่งเนื้อสีเชอรี่ของเธอ จนเขาต้องผละห่างจากมันเล็กน้อย

“อิ่มแล้วเหรอ” น้ำเสียงทำนองทุ้มของเขา มีความนุ่มอบอุ่น...ไม่ต่างจากกิริยานุ่มนวลที่ชวนให้เธอกระตุกไปหลายรอบ

“ถ้าเวลาใช้ชีวิตปกติ แกอบอุ่นได้เหมือนตอนเอากัน...ก็คงจะดี” เธอว่าติดตลก ไล้ปลายนิ้วโป้งเล็กไปยังกลีบปากนุ่มของเขา ที่เธอรู้ดีว่ามันสร้างความเสียวซ่านได้มากเพียงใด

“อยากโดนเอาตลอดเวลาก็บอกมาตรงๆ” เขาขยับขึ้นมาคร่อมทับร่างเธอเอาไว้อีกครั้ง กดเบียดความขึงขังที่ลำพองตัวทันทีที่เธอพูดประโยคชวนให้ตื่นเต้น ลงไปกับส่วนอ่อนไหวที่ยังคงชุ่มฉ่ำ

“ได้เหรอ” ถามกลับเขาด้วยน้ำเสียงกระเส่าเชิงยั่ว บดสะโพกรับความขึงขังที่ยังไม่ได้รับการปลดปล่อยออกจากบอกเซอร์

“อืม...มันน่าโดนเอาถึงเช้า” ความอุ่นจากนวลเนื้อชุ่มฉ่ำ ทำเอาความขึงขังนั้นขยายตัวใหญ่

ริมฝีปากหยักบดคลึงไปยังกลีบปากเล็กที่เผยอรอแบบดูดดื่ม

ความรู้ใจและความชอบไปในทิศทางเดียวกัน ทำให้สองเรือนร่างเข้ากันได้ดียิ่งกว่าปี่กับขลุ่ย ฝ่ามือเล็กโอบล้อมแผ่นหลังเปลือยเปล่า สอดประสานปลายลิ้นไปกับความเร่าร้อนของเขาที่ถ่ายทอดผ่านเรียวลิ้นหนามา

ก่อนที่ฝ่ามือเล็กจะเลื่อนลงต่ำ สอดเข้าไปยังขอบบอกเซอร์ เพื่อปลดปล่อยมันให้พ้นทางไป...

“ฉันทำให้นะ” เธออ้อนขอเขา...หลังจากริมฝีปากหยักค่อยๆ ถอนออกอย่างนึกเสียดาย เขาไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธ แต่เลือกที่จะบดริมฝีปากหนาลงบนกลีบปากเล็กอีกครั้ง

เขาชอบความนุ่มละมุนของมัน จนยากที่จะถอนออก

เมื่อเขาไม่ยอมที่จะให้เธอทำอย่างนั้นได้โดยง่าย หญิงสาวจึงเลือกที่จะใช้ฝ่ามือเล็กในการคลึงท่อนเนื้อที่สู้มือในทันทีนั้นอย่างอาจหาญ

“อืม...” เสียงครางฮือในลำคอแกร่ง บอกกับเธอว่าได้มาถูกทางแล้ว ฝ่ามือเล็กจึงเริ่มรูดคลึงเชื่องช้า...ไปตามเอ็นปูดโปนที่ลำพองขึ้น

นิ้วโป้งเล็กคลึงไปตามหัวหยักที่เริ่มมีน้ำหวานชุ่มฉ่ำ เธอชำนาญพอที่จะรู้วิธีกระจายความชุ่มฉ่ำของมัน...เผลอคิดว่าได้ครอบครองมันด้วยริมฝีปาก

“อื้อ...” ชายหนุ่มครางฮือออกมาอย่างพึงพอใจ เมื่อเธอจัดการดูดไล้ปลายลิ้นของเขา ราวกับกำลังนึกถึงสิ่งอื่น

ลมหายใจหอบแรงของเธอที่ดังขึ้น ทำเอาเขายิ่งพึงพอใจ ลืมตาขึ้นมองความหฤหรรษ์และจินตนาการของเธอที่กำลังดูดคลึงขยับขึ้นลงไปกับเรียวลิ้นของเขา

ไปพร้อมๆ กับฝ่ามือเล็กที่กำลังรูดคลึงท่อนเนื้อร้อนผ่าว

เขาชอบมือเล็กของเธอ พอๆ กับเรียวลิ้นเล็กที่กำลังพยายามทำตามจินตนาการอยู่ในตอนนี้

นี่คงเป็นเหตุผลหนึ่ง ที่ทำให้เขาไม่ยอมทำตามที่เธอร้องขอในตอนแรก...เขาชอบที่จะเห็นเธอพยายาม พยายามอย่างสาหัส ในการตอบสนองความต้องการของตัวเอง

“อ๊ะ!” แต่แล้วเธอก็ต้องร้องออกมา เมื่อเขากดส่วนนั้นที่เธอพยายามรูดคลึง ลงไปบนสองกลีบเนื้อชุ่มฉ่ำ ที่เผยอแย้มแยกจากกันอย่างเต็มที่อยู่

“เปียกเชียว” เขาแซวเธอด้วยน้ำเสียงโทนต่ำ จนใบหน้าหวานแดงเห่อขึ้น

“อย่าเพิ่งนะ...ฉันยังไม่ได้ทำให้แกเลย” เขายิ้มออกมาเชิงเอ็นดู เมื่อเธอความพยายามอย่างสาหัสออกมาอย่างเต็มที่

“แกแกล้งฉันเหรอ”

“ทำไมไม่พูดตรงๆ อ้างว่าทำให้ฉันทำไม” เขาจมจ่อมท่อนเนื้อชูชันของตัวเองที่แทบจะทนอะไรไม่ไหวนั่น ลงไปกับความอ่อนนุ่มและชุ่มฉ่ำของกลีบเนื้อนวล

กดแช่รับความอุ่นชื้นนั้นอย่างอดทนอดกลั้น...แบบไม่คิดที่จะสอดแทรกเข้าไป ยังโพรงเนื้อที่อุ่นกว่า

สำหรับเขา ช่วงเวลาที่จะต้องอดทนรอก่อน เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดแล้ว...