3 ให้หนูรุกคุณก็ได้

ให้หนูรุกคุณก็ได้

วิมลรัมภาออกมาด้านนอกได้สำเร็จก็จริง แต่หูอื้อ ตาพร่ามัว จึงไม่ทันได้สังเกตว่าด้านหลังมีธราวุฒิตามอยู่ห่างๆ ฝ่ายนั้นหวังรวบเธอกลับเข้าไปด้านในห้อง และเขาเมาป๊อบเปอร์รวมถึงไอซ์ ท่าทางเลยดูหลุกหลิก อย่างไรก็ตามเธอพยายามใช้มือถือกดหาเพื่อนสนิท หวังให้เขามาช่วยเหลือ แต่การเคลื่อนไหวร่างกายเชื่องช้ากระทั่งสืบเท้าไปได้อีกเล็กน้อย มือเล็กจึงคว้าร่างใครบางคนเอาไว้เพื่อไม่ให้ตนเองเสียหลักล้ม

โอ๊ะ ตัวสูงมาก สูงกว่าไอ้เหนือเสียอีก (เพื่อนสนิทเธอ)

หอมด้วย หอมแบบคนอาบน้ำวันละสิบรอบ

เอ๊ะ...

ใช่ ไม่ผิดหรอก มือหนึ่งเธอเกาะแขนเขากล้ามเนื้อแน่น แต่อีกมือของเธอกำลังสัมผัสเป้ากางเกงอีกฝ่าย โดยที่ร่างกายเธอพาไป สมองไม่อาจแยกแยะผิดถูกได้ มันนุ่มมือ ให้ความรู้สึกชวนให้หลงใหล และจั๊กจี้นิดๆ

และนี่คือครั้งแรกที่เธอได้จับของจริง ซึ่งไม่ใช่ดิลโด้ มันให้ความนุ่มมืออยู่เพียงประเดี๋ยว ก็เหมือนว่าจะมีปฏิกิริยาแสนพิเศษด้วยพองขยายขึ้น แล้วดันกางเกงของอีกฝ่ายจนน่าอึดอัด วินาทีต่อมา หญิงสาวต้องเงยหน้ามองผู้ชายคนที่เธอคว้าร่างเขายึดเอาไว้

ให้ตายเถอะ สายตาของเธอทำไมถึงต้องมามีปัญหาตอนนี้ด้วย คงเป็นยาที่พวกนั้นผสมในเหล้า รวมถึงก่อนถูกลากเข้าห้องแบบพิเศษ ธราวุฒิติดแผ่นสารเสพติดกระตุ้นให้เธอเกิดอารมณ์ทางเพศขั้นรุนแรง

“เธอ... บีบแรงแบบนั้น น้องชายผมมันจะพ่นน้ำแล้ว”

เขาเป็นเจ้าของน้ำเสียงน่ารัก และเป็นตอนนั้นที่ด้านหลังเธอมีเสียงของธราวุฒิดังขึ้น

“อีน้ำใสที่ปฏิเสธกู เพราะนัดคนอื่นเอาไว้ใช่ไหม”

เมื่อได้ยินอย่างนั้น วิมลรัมภาก็เกิดความคิดบางอย่าง เธอยืดตัวสูงแล้วใช้สองมือคล้องคอคนแปลกหน้า จากนั้นก็จู่โจมเขาโดยไม่ทันให้ตั้งตัว

“จูบหนู... และพาหนูไปให้ไกล ไอ้คนเฮงซวยได้ไหมคะ”

“หือ กับคนแปลกหน้าขอกันแบบนี้ได้เลยเหรอ เห็นผมเป็นคนง่ายๆ หรือไง”

คราวนี้น้ำเสียงเขาเปลี่ยนไป ฟังแล้วขี้เล่นนิดๆ ถึงอย่างนั้น วิมลรัมภาก็ไม่แน่ใจว่า เขาจะตอบรับคำขอร้องตนหรือไม่ ที่สำคัญตอนนี้เธอร้อนรุ่มทั้งตัว ร่างกายต้องการใครสักคนปลดปล่อยสิ่งที่อัดแน่นอยู่ข้างใน ไม่อย่างนั้นเธออาจคลั่งกว่านี้

“ช่วยหนู... ไม่ใช่สิ อยู่เฉยๆ แล้วกัน เดี๋ยวหนูจะทำให้คุณมีความสุขเอง”บอกเขาจบ ริมฝีปากอิ่มสวยก็บดลงบนกลีบปากบางที่มีรอยหยักลึก

เธอค่อนข้างกระอักกระอ่วนในวินาทีแรก ก่อนจะตามมาด้วยความรู้สึกดีเป็นบ้า บดเบียดริมฝีปากอยู่เพียงประเดี๋ยวเดียว ก็ตั้งใจใช้ลิ้นนำทางเปิดเข้าไปในโพรงปากของคนแปลกหน้า

อื้อ... เขาที่ดูเหมือนปฏิเสธในตอนแรก แต่ยอมให้เธอได้ลิ้มรสลิ้นสากร้อนที่หวานจัด ผู้ชายคนนี้สะอาด กลิ่นตัวหอม ลิ้นเขานุ่ม ทั้งน่าหลงใหล

เธอตวัดรัดลิ้นเขา ทั้งไล้ เย้าหยอก ขณะเดียวกันเขาก็เป็นฝ่ายอุ้มเธอจนตัวลอย รู้สึกอีกทีสองขาก็รัดเอวสอบเอาไว้

วิมลรัมภาอยู่ในท่าลิงอุ้มแตงโดยไร้การขัดขืน

ให้ตายเถอะ เขาเป็นงานฉิบหาย แถมจัดท่าทางได้แนบเนื้อเหลือเกิน หน้าท้องเขาแกร่ง ร่างกายดูสูงเพรียวแต่แข็งแรงที่สุด

“เฮ้ยๆ ๆ ปล่อยแฟนกูนะโว้ย...”

เสียงของธราวุฒิเหมือนแมลงหวี่แมลงวัน แต่มันกวนใจยิ่งนัก วิมลรัมภาที่ฉ่ำเยิ้มเหลือเกินตอนนี้ เลยผละจากการจูบกับคนแปลกหน้าชั่วคราว

“ไอ้อิฐ ใครเป็นแฟนมึงไอ้บ้า ฟังนะ มาทางไหนรีบย้ายก้นเน่าๆ กลับไปเลยนะ ก่อนที่กูจะให้คุณเขา อัดมึงให้น่วม”

ชายหนุ่มที่อุ้มเธออยู่หัวเราะหึๆ ดูเหมือนไม่ถือสาที่เธอจะแหวใส่ธราวุฒิ แล้วถามวิมลรัมภาว่า

“มั่นใจใช่ไหม ที่จะให้ผมพาไปให้ห่างคนพวกนั้น”

“คืนนี้ ถ้าหนูสนุกกับคุณได้ โดยไม่มีข้อผูกมัด เรื่องนี้ก็โอเค”

ชายหนุ่มเลิกคิ้วขึ้นสูง และเขามองไปทางธราวุฒิ ในตอนนั้นวิมลรัมภาเริ่มมึนศีรษะหนักกว่าเดิม จึงไม่รู้ว่าคนแปลกหน้าจัดการปัญหาตรงอย่างไร แล้วถึงได้พาเธอขึ้นรถของเขา สุดท้าย ก็พาไปยังห้องพักในโรงแรมแห่งหนึ่ง

กระนั้น เธอสังหรณ์ใจว่า ที่ธราวุฒิยอมถอย อาจเป็นเพราะคุณขายาว ตัวสูงคนนี้ใช้ไม่แข็งกับอีกฝ่าย