คืนข้ามปีเสียวซ่าน+วาเลนไทน์ร้อนสวาท+วาเลนไทน์เริงรัก

คืนวันที่ 31 ธันวาคม 2559 (2016)

แสงสีในย่านสถานบันเทิงใจกลางกรุงเทพฯ แห่งหนึ่ง ชายหนึ่งหญิงหนึ่งกำลังนั่งปลอบทุกข์ปลอบใจกันอยู่ ในครั้งนี้ชายหนุ่มเป็นคนปลอบเพื่อนสาวแต่ใจเป็นชาย

ชลธิชา หวงสะอาง หรือแอน วัย 27 ปีนั่นเอง กายเป็นหญิงแต่ใจเป็นชาย สูง 165 ซม. ผิวขาวอมชมพู ดวงตากลมโต มีส่วนเว้าส่วนโค้งเหมือนผู้หญิงทั่วไป หน้าอกที่ควรจะอวดต่อสายตาผู้คนก็ถูกรัดจนแบนเรียบเป็นกระดาน ตัดผมซอยสั้นเหมือนชายชาตรี

“ไอ้แอนพอเถอะมึง”

ตั้งแต่มาถึงเพื่อนรักของแดนไทย ใจกัลยา หรือแดน วัย 27 ปี บุรุษหนุ่มแข็งรงสุดหล่อที่สุดในยุค 2016 เป็นนักธุรกิจต้นแบบของเมืองไทยเลยก็ว่าได้ เขาเป็นทายาทส่งออกกล้วยอบน้ำผึ้งไปยังต่างประเทศ จะว่ารวยระดับแถวหน้าเมืองไทยเลยก็ว่าได้ในขณะนี้

“อะไรของมึงไอ้แดน กูจะกินให้มันเมาตายไปเลย”

พูดพร้อมกับแย่งแก้วที่เพื่อนรักแย่งไปกลับมากระดกเข้าปากตัวเองจนหมดแก้ว

“ก็แค่ผู้หญิงคนเดียวมึงจะคิดมากทำไมวะ! มันเป็นเรื่องปกติ มึงน่าจะชินได้แล้วนะเว้ย!”

เป็นแบบนี้ทุกที สามเดือนอกหักครั้ง แล้วคนที่ต้องมาดื่ม หรือเรียกง่ายๆ มารอรับกลับบ้านก็คือเขานั่นเอง แดนไทยเบื่อและวันนี้เป็นวันข้ามปี วันส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ ทำไมต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วย อยากฉลองกับครอบครัวก็ถูกเพื่อนรักไปลากมาด้วย

“มึงก็พูดได้ไอ้แดน มึงเป็นผู้ชายแท้ กูคบใครรักใครก็โดนหลอกเอาเงินทุกที พอได้สมใจก็ทิ้งกูไปหาผู้ชาย”

ใช่เธอเป็นทอม ตั้งแต่จำความได้ก็รักผู้หญิงมาตลอด ไม่เคยคิดจะชายตามองผู้ชายเลย แม้ว่ารูปร่างหน้าตาของชลธิชานั้นจะสวยราวกับนางเอกละครหลังข่าว

เฮ้อ!

แดนไทยถอนหายใจด้วยความเบื่อหน่าย เมื่อไหร่เธอจะรู้บ้างว่าเพื่อนที่นั่งข้างมาตลอดอย่างตนนั้นไม่ได้อยากเป็นเพื่อน แต่อยากเป็นมากกว่าเพื่อนกัน

‘ผิดด้วยเหรอวะที่แอบรักเพื่อน แถมเพื่อนคนนั้นยังเป็นทอมเสียด้วยสิ’ ชายหนุ่มพึมพำในใจ ก่อนจะรินเหล้าใส่แก้วให้เพื่อนและแก้วตน

“ดีใจกับมึงด้วยนะ กลางปีหน้ามึงก็จะแต่งงานมีครอบครัวทิ้งกูไปมีความสุขแล้ว เฮ้อ! หมวยโชคดีมากที่ได้มึงเป็นแฟน”

คนไม่รู้ว่าเพื่อนแอบรักยังคงพูดไม่หยุด ก็ตอนนี้คนมันอกหัก เห็นใครมีความสุขก็อิจฉาไปทั่ว

แดนไทยกัดฟันแน่นด้วยความกรุ่นโกรธ ถ้าไม่ใช่เพราะชลธิชาเขาคงไม่ตกปากรับคำแต่งงานกับหมวยหรอก เพราะอยากลืมเธอไงถึงทำแบบนี้ แต่ก็ผิดคาด เพราะสุดท้ายแล้วในหัวใจของเขาก็ยังมีเพียงผู้หญิงตัวเล็กใจเป็นชายอยู่ดี

“ฉันไม่ได้ต้องการความยินดีจากแก แต่ฉันต้องการ....ช่างมันเถอะ”

แล้วก็กระดกเหล้าในแก้วเข้าปากอีกครั้ง ตอนแรกมาปลอบใจเพื่อนรักที่มาด้วยกัน ชลธิชาเป็นทุกอย่างในชีวิตแดนไทย แต่สำหรับชลธิชาแล้วเขาเป็นอะไรไม่รู้ หรือเป็นเพียงแค่ส้วมให้ระบายเวลาถูกผู้หญิงทิ้งกันแน่

กี่แก้วแล้วแก้วเล่าที่เขาและเธอดื่มด้วยกัน จนตอนนี้เวลาล่วงเลยมาตีสามแล้ว ผับแห่งนี้ปิดแล้ว

“กลับกันไอ้แดน วันนี้ไปนอนคอนโดมึงนะ กูไม่อยากกลับบ้านและมึงต้องไปนอนเป็นเพื่อนกูด้วย”

เป็นแบบนี้ทุกครั้ง ทั้งสองเดินกอดคอกันไปยังรถที่จอดไว้

“เฮ้อ! อึก! เมาไม่ขับ จ้างคนขับไปส่งดีกว่าไอ้แอน”

แดนไทยเอ่ย พร้อมกับกวักมือเรียกเด็กที่รอรับลูกค้ามาหาตน แล้วก็ตกลงราคาค้าจ้างให้ไปส่งตนที่คอนโดเรียบร้อยและไม่รอช้าที่จะขึ้นรถ