ตอนที่1. เหมยลี่ [ทรงผม]

โรงเรียนมัธยมชื่อดังประจำจังหวัด รั้วสีขาวสลับม่วง วันนี้ซึ่งเป็นศุกร์สุดท้ายของสัปดาห์

พักเที่ยง หลังตึกโรงอาหาร

"เรียกเรามามีอะไรเหรอเหมยลี่"

"คือมีบางอย่างที่อยากจะสารภาพ"

"รู้แล้วที่เธอขโมยยางลบไป"

"ไม่ใช่ คือ.."

แก้มขาวใสของเพื่อนสาวร่วมชั้นเอียงอาย ขณะที่สาวน้อยวัยใสถักผมเปียยาวสองข้างกำลังเรียบเรียงคำ

"คือเรา คือ..คือว่าเรา" สุดท้ายเหมยลี่ก็ต้องหลับตากลั้นใจพูด "เราชอบเธอนะ!!"

ทุกอย่างแน่นิ่ง ดวงตากลมค่อยๆ ลืมตื่นชำเลืองมองเพื่อนชายร่วมชั้นเรียนที่ยืนตรงหน้า

ไร้การตอบกลับ ไร้เสียงตอบรับ

"วันนี้วันวาเลนไทน์ เราจึงอยากมาบอกความในใจ เราตั้งใจขโมยช็อกโกแลตของม๊ามาให้เลยนะ" เหมยลี่ตื่นเต้นพูดจนลิ้นพันกัน แต่ท่าทางอีกฝ่ายดูเคร่งเครียด

"ขอโทษนะเหมยลี่ เรามีแฟนเเล้ว"

"เมื่อไหร่? ตอนไหน? ทำไมเราไม่รู้?"

"หนิงห้องคิงส์"

"ทำไมล่ะ! มันดีกว่าเราตรงไหน"

หลังจากที่ตัดสินใจอยู่นาน สุดท้ายก็พบเจอความผิดหวังจนได้ เวลาเลิกเรียน ใกล้พระอาทิตย์ตกดิน

เฮือกกก~

ต๊บ! ต๊บ!

"เปิดประตูหน่อยค๊าาา"

เหมยลี่ เด็กสาววัยมัธยม เธอขโมยเบียร์จากที่บ้าน เนื่องจากเปิดร้านขายของชำ จึงแอบหยิบเอามาดื่มข้างสะพานริมน้ำ

ความผิดหวังสร้างความปวดร้าวให้อย่างมาก มือน้อยทุบตีประตูเหล็กของสถานที่บริการย่านหนึ่งที่อยู่ไม่ไกลหมู่บ้าน

ต๊บ! ต๊บ

'เปิดประตูหน่อยโว้ยยยย!!'

เสียงตะโกนกึกก้อง อีกทั้งสองฝ่ามือตีกระทบดังลั่น จนทำให้เจ้าของร้านเปิดประตูออกมา

ผู้ชายตัวสูงท่าทางงัวเงียพูดตะคอกใส่หน้า "วันนี้ร้านปิดไม่แหกตาดูป้ายหรือไงวะ!!เสียงดังอยู่ได้"

"หนูจะตัดผม"

"ไม่!"

"เฮ้ยยย อย่ามาขึ้นเสียงนะคุณพรี่ รู้ไหมหนูลูกใคร ฉะนั้นตัดผมให้หนูเดี๋ยวนี้"

สองขาเรียวยืนแทบไม่สามัคคี รู้ตัวอีกทีก็ตอนเช้าของ วันเสาร์ เวลา 07.00น.

ฝีเท้าน้อยๆ ย่างลงจากเตียงนอน เธอล้างหน้าแปรงฟันก่อนจะเดินลงไปชั้นล่างเพื่อกินข้าวเหมือนทุกครั้ง

"ม๊ามีอะไรกินมั้ง"

"ต้มจับฉ่ายกับไข่ลูกเขย"

"ปวดหัวมากเลยหนูต้องไม่สบายแน่ๆ"

"มัวแต่เที่ยวเล่นเมื่อวาน..กริ๊ดดดดด!!!!"

ตัวเล็กสะดุ้งโหยง ดวงตาแทบจะทะลุเบ้า ผู้เป็นแม่ที่จัดโต๊ะอาหารหันกลับมาจะดุลูกสาว แต่กลับกลายเป็นกรีดร้องแทน

"อะเหมยลี่ ลื้อไปทำอะไรมา!!" แม่แทบจะเป็นลมล้มพับ "โอ้ยยย ถ้าเตี่ยเห็นลื้อโดนตีแน่"

"อะไรม๊า?!"

"ผมหน้าม้าของลื้อ มะ มันทำไมเหมือนหนูแทะ"

"ฮะ..ผมหน้า ม้า หนู แทะ"

ม๊า ก็คือ แม่ บ้านหลังนี้เป็นทาวน์เฮาส์สองชั้น ซึ่งด้านบนเป็นที่พัก ส่วนด้านล่าง เปิดร้านขายของชำทั่วไป

พ่อเป็นคนจีนแต่งงานกับแม่ซึ่งเป็นคนไทย มีลูกชายคนแรกชื่อ มังกร และ ลูกสาวคนสุดท้องก็คือ เหมยลี่

ร้านส้มตำครกแตก

"ฮ่าๆ ฮ่าๆ"

เสียงหัวเราะที่แทบไม่พักหายใจ หลังจากส่องกระจกเสร็จ เหมยลี่รีบวิ่งตรงดิ่งมายังบ้านเพื่อนซึ่งอยู่ในละเเวกใกล้

"อีเหมยลี่ ฮ่าๆ มึงไหวปะเนี่ย"

"ใครเข้าฝันให้มึงตัดทรงผมนี้วะ ฮ่าๆ"

เพื่อนสนิทขำจนหน้าดำหน้าแดง คนแรกชื่อ จิม กายเป็นชาย ใจเป็นหญิง ซึ่งเป็นลูกเจ้าของร้านส้มตำที่ทุกคนนั่งอยู่ตอนนี้

คนที่สองชื่อ ซิน แม่มีอาชีพส่งปลาในตลาดสดใหญ่

ทั้งสามคนรวมถึงเหมยลี่สนิทกันมากเนื่องจากเรียนอยู่ที่ห้องเดียวกันตั้งแต่สมัยอนุบาล

"ก็กูอกหักไง แบบว่า..กูเคยอ่านในหนังสือ เขาบอกอกหักให้ตัดผม" เสียงเหมยลี่แผ่ว นั่งหน้าหงอยคอตก สักพักจิมก็พูดแทรก

"มึงก็เลยไปตัดผม..แต่กูก็เห็นผมด้านหลังมึงยาวเท่าเดิม ไม่เปลี่ยน"

"เอ่อออ!"

"แต่ผมหน้าม้ามึงมันแหว่งเหมือนหนูเมากาวแล้วมาแทะหัวมึง"

พูดจบสองเพื่อนสนิทก็ขำกันต่อ ไม่ใช่แค่นั้น..ผู้คนในร้านต่างจ้องมองบางคนกระซิบกันคิกคัก

"อิ่ม" ซินยกน้ำดื่มหลังจากกินส้มตำเสร็จ "มื้อนี้มึงจ่ายเลยนะอีเหมยลี่ เพราะเป็นคนนัดกูมา"

"รู้แล้ว วันนี้ก็เตรียมตัวมาเลี้ยง"

"ดีมากค่ะเดี๋ยวเรียกอีจิมมาเก็บเงิน"

"อืมมม เรียกมันสิ"

เป็นความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้ เหมยลี่หยิบกระเป๋าใบสีฟ้าออกมาเตรียมจะจ่าย

"ส้มตำปูม้าบวกไก่ย่างบวกข้าวเหนียวบวกตับไก่ มีน้ำอัดลมอีกทั้งปลาดุกปิ้งด้วย" จิมยืนกดเครื่องคิดเลข "ทั้งหมดสามร้อยบาทถ้วน"

"แพง!"

"เอ้า อีเหมยลี่! ก็มึงสั่งเยอะ นี่กูไม่ได้คิดค่าแคบหมูมึงนะเนี่ย"

"ลดหน่อยสิเพื่อนกัน นะ นะ"

เพื่อนเริ่มทำหน้าลังเล แต่ความพยายามรบเร้าเกินต้านทาน "อะก็ได้ลดให้"

"เหลือหนึ่งร้อยบาทถ้วนไม่ต้องทอน" ทันทีเหมยลี่รีบหยิบแบงก์วางให้ จิมจ้องหน้าพูดเสียงแข็งใส่ "สามร้อยมึงต่อเหลือร้อยเดียว!!!"

ทุกคนหันขวับมองกันอย่างพร้อมเพรียง

หลังจากเก็บเงิน เหมยลี่กับซินเดินไปยกมือไหว้แม่ของจิม

"พวกหนูกลับก่อนนะคะ" แม่จิมยิ้มรับพูดตอบกลับ "ไปดีมาดีนะลูก ถ้าไม่ว่างไม่จำเป็นต้องมาก็ได้ โดยเฉพาะเหมยลี่ แดกทีฉิบหายวายวอด"

"แม่อะ ฮ่าๆ" เหมยลี่ขำแก้เขินเพราะรู้ดีว่าแม่จิมใจดี "หนูไม่ได้มากินบ่อยสักหน่อย"

"รู้แล้วแม่พูดเล่น ว่าแต่..ทรงผมอะไร?"

"หนูไม่รู้ค่ะก็ยังคาใจอยู่"

ทั้งสามคนเดินเรียบฟุตบาทพร้อมคุยกันตามประสา อีกทั้งยังพากันไปยังร้านตัดผมที่เพิ่งย้ายมาเปิดใหม่ได้ไม่นาน เนื่องจากคาใจเรื่องทรงผมเหมยลี่ ที่ออกมาในสภาพยับเยินแทบจะรับไม่ได้

________________

กริ๊ดดดดด เปิดนิยายใหม่ แบบสั่บ!!

กดหัวใจ +เพิ่มเข้าชั้น รับแจ้งเตือน ด้วยนะคะ