ตอนที่ 2 แค่สบตาทำไมต้องใจสั่น 1

"ยัยดามาทางนี้กันดีกว่า"

"จะพาฉันไปไหนเนี่ย" ดาเดินตามแรงดึงของเพื่อนรักเบียดเสียดกับผู้คนมากหน้าหลายตาเข้ามาโซนด้านใน ที่นี่จะมีงานปาร์ตี้เล็กๆ ให้กับแขกที่เข้ามาพักทุกๆ คืนวันเสาร์ที่เป็นคืนวันหยุดลูกค้าก็แน่นเป็นพิเศษยิ่งมีงานปาร์ตี้ก็สามารถเรียกแขกเข้ามาใช้บริการได้มากขึ้นไปอีก เจ้าของ รีสอร์ทใหญ่แห่งนี้อย่างดาจึงถือโอกาสมาล่า? ในคืนวันนี้ ในเขตปลอดภัยของตัวเอง

"นั่งตรงนี้แหละ" พราวฟ้ายิ้มพอใจเมื่อได้โซนที่ต้องการ ทว่ากลับไม่เป็นที่พอใจของเพื่อนรักข้างกายสักเท่าไหร่ ที่กวาดสายตามองทั่วแล้วเจอแต่วัยกลางคน ซึ่งอายุผู้คนเหล่านั้นมากกว่าเธอและเพื่อนถึงสิบปี ยี่สิบปีเชียวล่ะ 

"อือหือมีแต่วัยสามีแกทั้งนั้น" ดาส่งยิ้มแหยะให้เพื่อนทว่าพราวกลับขยิบตาให้อย่างอารมณ์ดี เธอว่าคนไร้ประสบการณ์เรื่องพวกนี้อย่างยัยดาต้องมาแสวงหาผู้ชายที่มากประสบการณ์แบบวัยนี้แหละเด็ดสุด! 

"แซ่บนะขอบอก" 

"เลิกอวดสักที" คุยกันแต่ละทีพราวฟ้าจะชอบยกเรื่องความแซ่บของสามีให้เธอฟังอยู่เรื่อย พูดกรอกหูเช้าเย็นหรือทุกครั้งที่พบหน้ากัน จนเธอที่ชอบไปเล่นกับหลานๆ ลูกๆ ของพราวฟ้าแทบไม่กล้ามองหน้าสามีเพื่อน พราวฟ้าเล่นบรรยายซะเธอคิดตาม คนไร้ประสบการณ์อย่างเธอแอบเขินที่หาแฟนไม่ได้สักที มีคนเข้าหาก็ดันไม่ถูกใจเนี่ยสิ

"เงี่ยนเหรอ? คิกๆ"

"บ้ารึไง" ไม่รู้ว่ายัยเพื่อนบ้านี่คิดได้ยังไง วันๆ สงสัยจะคิดแต่เรื่องได้สะดือ ถึงได้มีลูกถี่ขนาดนี้ ดาเลือกหันหน้าหนีไปอีกทางไม่สนใจ พราวฟ้าที่สั่งเครื่องดื่มมานั่งจิบหัวเราะอย่างอารมณ์ดีที่ได้แกล้งเธอ

จนกระทั่งสายตาเธอสบกับดวงตาคมที่มองมายังเธออยู่ก่อนแล้วเขาส่งยิ้มให้บางๆ อย่างเป็นมิตร สายตาที่มองมาไม่ได้น่ารังเกียจหรือเจ้าชู้อย่างผู้ชายคนอื่นยามที่มองเธอเลยสักนิด แต่สายตาของคุณคนนี้มันกลับดูอบอุ่นร้อนแรงเหลือเกิน หรือว่าเธอจะดูหนังโป๊มากเกินไปนะ เลยเกิดอารมณ์แบบนี้กับคนที่พึ่งเผลอบสบตา

ทว่ารอยยิ้มนั้นกลับทำเธอใจสั่น ขนแขนลุกซู่อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ดานั่งสบตาเขาด้วยความเหม่อลอยก่อนจะพยายามรวบรวมสติส่งยิ้มกลับไปให้อีกฝ่าย เขาหล่อมาก!! เกิดมาเธอยังไม่เคยเห็นใครหล่อมากขนาดนี้มาก่อนเลย หุ่นล่ำ ใส่เสื้อปลดกระดุมโชว์แผ่นอกหนา...หน้าลูบไล้ ดูจากหน้าตาอายุเขาน่าจะมากกว่าเธอเยอะทีเดียว นี่เธอตกหลุมรักคนแก่เหมือนยัยพราวเพื่อนรักงั้นเหรอ ให้ตาย! ทำไมเขาเกิดเร็วจังนะ 

"พราว" มือเล็กสะกิดเพื่อนรักยิกๆ ใต้เก้าอี้ทรงสูงมองหน้าเพื่อนดวงตาสั่นระริกด้วยความประหม่า พราวยื่นเก้าเครื่องดื่มในมือส่งให้ดายกดื่มทันทีเพื่อให้เครื่องดื่มช่วยลดความตื่นเต้นในกาย ทว่ากลับยิ่งดื่มเธอยิ่งตื่นเต้นรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองเลยสักนิด

สายตาเขายังตราตรึงในความรู้สึกของเธอ ถ้าเราได้ใกล้ชิดกันเขาจะมองเธอร้อนแรงแค่ไหนนะ อยากลอง...อยู่ใต้ร่างเขาสักครั้ง

"ว่า"

"อื้ออ แกคนนั้น"

"อะไรยะ" พราวมองมือสั่นๆ ของเพื่อนอย่างไม่เข้าใจ

"ซ้ายมือฉัน"

"ไหน กรี้ดดด" พราวฟ้ามองตามที่เพื่อนบอกกรี้ดออกมาไม่เบานัก พนักงานเสิร์ฟที่ยืนอยู่หันมามองทันทีจนดาต้องปรามเพื่อน พราวอ้าปากตาค้างตกใจยิ่งกว่าเพื่อนสนิทเสียอีก

"เบาๆ"

"เขามองแก" สายตาคมคู่นั่นมองมาที่เพื่อนคนสวยของเธอไม่ลดละ เขาจ้องจนเธอคิดว่าถ้ายัยดาเป็นไอติมคงละลายลงตรงนี้และเดี๋ยวนี้ ขนาดพราวฟ้าไม่ถูกมองเธอเองยังแทบทรงตัวไม่อยู่ สายตารุนแรงเหลือเกินพ่อคุณ

"รู้แล้ว" 

"หล่อมาก"

"อื้อ"