1

เสียงขบวนขันหมากที่แห่มาแต่ไกลทำให้มีนาต้องชะโชกหน้าไปมองเจ้าบ่าวด้วยรอยยิ้ม

“ขันหมากมาแล้วแก”

เสียงของเพื่อนรักที่เปล่งออกมาตื่นเต้นไม่แพ้กัน ยังกับตัวเองเป็นคนแต่งงานเสียอย่างนั้น

มีนายิ้มกว้าง ไม้หรือมังกร เจ้าบ่าวของเธอเป็นชาวไร่ชาวนาที่ขยันขันแข็งแถมยังเป็นคนดีอีกด้วย เขาเคยรักกันกับพี่สาวของเธอ แต่เพราะพี่สาวของเธอหนีตามชายอื่นไป เขากับเธอเลยได้คบหากัน

เธอสนิทกับมังกรหรือไม้ตั้งแต่เด็ก เขาเอ็นดูเธอเหมือนน้องสาว เธอเองก็รักและเคารพเขา เมื่อพี่สาวหนีหายไป เธอจึงช่วยดามใจเขา ความใกล้ชิดทำให้เขากับเธอรักกันในที่สุด

จริงๆ เธอเคยคิดอิจฉาพี่สาวที่มีแฟนน่ารักอย่างมังกร เขาเป็นคนดี ไม่กินเหล้า สูบบุหรี่ ไม่เจ้าชู้ ไม่ยุ่งเกี่ยวกับอบายมุขอันใดเลย แถมยังชอบทำบุญเสียอีกด้วย อีกใจเธอก็นึกเสียดายแทนพี่สาวที่ทิ้งผู้ชายดีๆ แบบมังกรไปได้ลงคอ

ขบวนขันหมากแห่มาถึงหน้าบ้าน ผ่านประตูเงินประตูทอง ก่อนที่เจ้าบ่าวจะมารับตัวเจ้าสาวไปทำพิธีตามประเพณี

น้ำสังข์ที่จรดลงบนมือเหมือนความชุ่มฉ่ำที่ชโลมหัวใจ ทั้งสองกราบญาติผู้ใหญ่และแขกผู้มีเกียรติแล้วหันมายิ้มให้แก่กัน

แขกคนต่อมาที่เข้ามารดน้ำสังข์ทำให้มีนาตัวแข็งทื่อ เธอหันไปมองเจ้าบ่าวที่เงยหน้ามองอย่างตกตะลึงไม่แพ้กัน

“ขอให้พี่ไม้มีความสุขมากๆ นะจ๊ะ”

มินรญาอวยพรทั้งน้ำตา สะอื้นฮักๆ ปริ่มปานจะขาดใจ จู่ๆ เธอก็โผล่มาแบบที่ทำให้แขกในงานและญาติๆ ตกใจไม่น้อย

“พี่ขอให้เธอมีความสุขมากๆ นะมีน”

มินรญาจรดหยาดน้ำสังข์รดบนมือของน้องสาว มีนาหายตกใจก็ก้มศีรษะลงเพื่อไหว้พี่สาว มองอีกฝ่ายที่เดินออกไปด้วยความรู้สึกใจคอไม่ดีเลย

มังกรกับพี่สาวของเธอรักกันมาก เธออดกลัวไม่ได้ว่าเขาจะหวั่นไหวไปกับมินรญา จะไม่ให้คิดก็ไม่ได้ เพราะคนเคยรักกันถ่านไฟเก่าอาจจะคุขึ้นมาได้

“มีน เหนื่อยไหม”

หลังพิธีรดน้ำสังข์ มังกรก็เข้ามาเอ่ยถาม บีบมือเจ้าสาวอย่างห่วงใยทันที เขาเห็นสายตาของเธอก็พอจะรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไรอยู่

“ไม่เหนื่อยค่ะพี่ไม้”

เธอฝืนยิ้มให้เขา รู้สึกว่าร่างกายชาหนึบไปหมด

“เป็นอะไรหรือเปล่า”

เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน เธอเงยหน้ามองเขาก่อนจะส่ายหน้าไปมา

“มีเรื่องอะไรเราต้องคุยกันตรงๆ นะ อย่าคิดปิดบัง”

“ไม่มีจริงๆ ค่ะ”

“ถ้าเรื่องหมิว พี่ขอบอกเอาไว้ตรงนี้เลยว่าพี่กับหมิวไม่มีวันเหมือนเดิมอีกแล้ว เพราะพี่มีผู้หญิงที่ดีงามเพียบพร้อมและรักมากที่สุดอยู่ตรงหน้าแล้ว”

“พี่ไม้” เธอถึงกับคราง

“พี่สัญญาว่าจะรักและดูแลมีนให้ดีที่สุดเท่าที่ลูกผู้ชายคนหนึ่งจะทำได้ และจะซื่อสัตย์มั่นคงไม่ผันแปร”

เขาดึงเธอมากอดแนบอก เคยสาบานเอาไว้ต่อหน้าพระตอนที่ขอเธอแต่งงานว่าจะรักและดูแลเธอให้ดีที่สุด จะซื่อสัตย์มั่นคงไม่ปันใจให้หญิงใด เธอยิ้มกับอกกว้างของเขา รู้สึกโล่งใจเป็นอย่างยิ่ง จำได้ว่าเขาเคยพูดแบบนี้กับเธอต่อหน้าพระพุทธรูปในโบสถ์ เธอควรจะเชื่อใจเขาไม่ใช่มาคิดฟุ้งซ่านให้ตัวเองไม่สบายใจเอาแบบนี้

“ยิ้มได้แล้วคนดี”

มังกรเชยคางสาวให้แหงนขึ้นสบตา ทำท่าจะประทับจุมพิตลงไปหา

“อุ๊ย!” เธอหลบวูบดันใบหน้าของเขาออกห่าง

“พี่ไม้น่ะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า”

“หลบได้หลบไป คืนนี้ไม่รอดแน่ๆ”

เขาพูดอย่างหมายมาด เธอยิ้มเขินก่อนจะเดินหนี โดยไม่รู้ว่ามีสายตาของมินรญามองตามไปด้วยความริษยา

“พี่ไม้เป็นของฉัน แกอย่าหวังเลยว่าจะได้เขาไป”

เมื่อผู้ชายที่เธอหนีตามไปหลอกลวง บังคับให้เธอขายตัว มินรญาคิดว่าการกลับมาหามังกรเป็นทางออกที่ดีที่สุดของชีวิต แต่ไม่คิดว่าเขาจะเข้าพิธีแต่งงานกับน้องสาวของเธอเสียก่อน

แสดงว่าทั้งสองต้องแอบชอบกันตอนที่มังกรยังคบกับเธออยู่เป็นแน่ ไม่งั้นจะแต่งงานกันเร็วขนาดนี้ได้ยังไงกัน

นังน้องสารเลว!

อย่าหวังเลยว่าจะเป็นสุข!

เธอจะเอามังกรกลับมาเป็นของเธอให้จงได้!

มังกรกุมมือเจ้าสาวไปไหว้แขกเหรื่อในงานที่กำลังกินเลี้ยงด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม เขาตามติดเธอไม่ห่าง มองเธอด้วยรอยยิ้มอยู่ตลอดเวลา