ขุมนรกทั้ง7

" ออเดอร์ 43 ได้แล้วค่ะ ดิฉันกำลังรีบไปส่ง " ฉันรับออเดอร์ตามที่ลูกค้าสั่ง ซึ่งงานของฉันคือการส่งอาหาร รายได้มันก็โอเคพอที่จะประทังชีวิตไปได้ ฉันหยิบจักรยานไฟฟ้าคู่ใจซิ่งสุดแรง วิ่งด้วยความแรงจำกัดของมันอยู่ที่ 60 กิโลเมตร/ชั่วโมง

ฉันมาส่งอาหารที่บริษัทยักษ์ใหญ่อย่าง บริษัท KK ทุกวัน ซึ่งฉันใฝ่ฝันอยากจะมาทำงานที่นี่

" ช้าชะมัด!!! " ลูกค้าหมายเลข 43 มองฉันอย่างไม่พอใจ แต่ก็แบบนี้ทุกคนแหละนะ ฉันพบเจอลูกค้ามาหลากหลายแบบแล้ว

" ขอบคุณที่ใช้บริการค่า... " ฉันตะโกนไล่ตามหลังลูกค้าหมายเลข 43 เหมือนที่เคยทำกับลูกค้าทุกคน คติของฉันคือ บริการดี เป็นมิตรกับทุกคน และอดทนขยันฟันฝ่าอุปสรรค ฉันนั่งลงบนม้านั่งหน้าบริษัท KK อย่างหมดหวัง ก่อนจะคว้ามื้อกลางวันขึ้นมากิน โดยที่ไม่ทำให้เสียเวลา กิจวัตรประจำวันของฉันอีกอย่างคือ นั่งมองบริษัทในฝันพร้อมกับกินอาหารไปด้วย แต่มีความสุขได้ไม่นาน ออเดอร์ใหม่ก็เข้ามา ลูกค้าหมายเลข 44 ของวันนี้ ฉันรีบเก็บอาหารกลางวันยัดใส่กระเป๋าสะพายข้าง แล้วซิ่งไปรับออเดอร์ด้วยความเร็วปานสายฟ้าเหาะ

" หมายเลข 44 ของที่สั่งวันนี้... " ฉันมองออเดอร์ของลูกค้าคนที่ 44 ของวัน ก่อนจะรีบออกไปซื้อของตามออเดอร์แล้วตรงปรี่ไปยังหมุดที่ถูกปักไว้ ไม่นานฉันก็มาถึงสถานที่ ที่หมุดปักไว้ " ร้าน KPY เหรอ... " ฉันค่อย ๆ เปิดประตูร้านเข้าไปเพื่อที่จะส่งของ

" อะ อื้อ ขะ ขุนแผน " เสียงที่ฟังไม่ได้ศัพท์ทำให้ฉันงุนงงอยู่ตรงหน้าทางเข้าร้าน ก่อนจะตัดสินใจเดินไปตรงที่มีคนอยู่

" ออเดอร์ 44 ถุงยางอนามัยกลิ่นสตรอเบอร์รี่ กับ... " ฉันไม่รู้ว่าจะทวนต่อไปดีไหมเลยคิดที่จะเงียบ ชายร่างสูงผละออกจากสาวสวยก่อนจะเดินไปที่เคาน์เตอร์แล้วโยนเงินมาให้ฉันหนึ่งหมื่น

" ที่เหลือทิป " เขาพูดโดยที่ไม่มองหน้าฉัน ฉันรีบยื่นออเดอร์ให้เขาทันที นั่นจึงทำให้เห็นใบหน้าของเขาได้อย่างชัดเจน ชายรูปหล่อ สูงหลายร้อยเมตร แถมยังมีใบหน้าไร้ที่ติอีก

" หึ! ไม่เจอกันนานนะ " ฉันกำลังยืนมึนกับคำพูดของชายตรงหน้า เขากอดอกพร้อมกับรอยยิ้มดูก็รู้ว่ากำลังเหยียดฉันอยู่ ซึ่งฉันเจอบ่อยมากเลยไม่ได้อคติอะไร

" ตั้งแต่ 5 ปี ที่แล้วก็ไม่เจอกันเลยหลังจากที่เชิดเงินหนีกันไป ได้ไปเท่าไหร่ล่ะ? " เขาถามจนฉันเริ่มที่จะมึนหัว สมองของฉันยิ่งไม่ค่อยรับรู้อะไรเท่าไหร่เสียด้วย ฉันเลยนับเงินที่เขาให้มาพร้อมกับทำท่าบวกลบคูณหาร

" ได้ประมาณแปดพันนิด ๆ ค่ะ " ฉันตอบพร้อมกับรอยยิ้มที่เป็นมิตร เขาเค้นหัวเราะอีกครั้ง

" เธอได้มากกว่านี้อีกนะ หลอกพวกฉันได้ก็เชิดเงินหนีหาย ตอนนี้ทำไมถึงมาเป็นแค่... " เขาเว้นช่วงไว้ ซึ่งก็พอจะรู้ว่าเขากำลังเหยียดหยามอาชีพของฉัน

" ถึงแม้เงินจะได้น้อย แต่ใจฉันรักการบริการ ขอแค่ทำให้เต็มที่ก็พอค่ะ " ฉันเลยสวนกลับเขาไปหนึ่งดอก

" รักการบริการ? น่าสนแฮะ " เขาเลียริมฝีปากตัวเองอย่างกับสัตว์หิวกระหาย

" เป็นงานสุจริตนี่ค่ะ " ฉันเลยบอกเขาไปอีกที เพื่อย้ำให้เขารู้ว่า งานที่ฉันทำอยู่ใสสะอาดกว่างานของเขา(มั้งนะ)

" งั้นขอใช้บริการอีกรอบละกัน " เขาพูดจากล้ำกวมซึ่งฉันไม่ค่อยเข้าใจในสิ่งที่เขาพูดเท่าไหร่ เพราะสมองของฉันมันคิดช้ามากจริง ๆ 

" ขอบคุณที่ใช้บริการนะคะ " ฉันรีบล่ำลาลูกค้าหมายเลข 44 ให้ไวที่สุด คุยกับเขาเหมือนใช้เวลานานทั้งชาติเลยล่ะ ขอบอก ฉันไม่รอช้าให้เสียเวลาเปล่า รีบเปิดมือถือดูออเดอร์ถัดไปทันที ก่อนจะรีบไปรับออเดอร์ถัดไปโดยเร็วที่สุด ฉันมาถึงจอดหน้าค่ายบริษัทเกมยักษ์ใหญ่ ซึ่งเรียกว่าเหล่านักกีฬาอีสปอร์ต ก่อนจะเดินเข้าไปส่งออเดอร์

" ออเดอร์ 45 ข้าวต้มกุ้งพิเศษ กับ ผัดคะน้าหมูกรอบไม่ใส่พริก ของลูกค้าคนไหนคะ " ฉันส่งเสียงเรียกเหล่าคอเกมที่สั่งอาหารจากแอป Miz Food ลูกค้าหมายเลข 45 ยกมือขึ้นก่อนจะยกมือลงแล้วนั่งเล่นเกมต่อ ฉันรีบเดินไปหาลูกค้าโดยที่ไม่ปล่อยให้เขารอเก้อ

" วางไว้ " ลูกค้าบอกโดยที่ไม่มองหน้าฉัน ฉันไม่ได้ใส่ใจขนาดนั้นจึงวางตามที่เขาบอก แต่เอ๊ะ! หน้าลูกค้าดูคุ้น ๆ แฮะ ครั้งนี้ฉันกับเขาบังเอิญสบตากัน เขาดูเหมือนจะอึ้งเล็กน้อยและไม่พูดอะไร จนทำให้ฉันนึกออกไปว่าเขาบอกว่า จะใช้บริการอีก แต่แปลกแฮะ เดินทางเร็วไปไหมนะ? หรือว่าฉันกำลังคิดไปเอง

" มีมี... " เขาเรียกชื่อหน้าของฉัน ซึ่งทำให้ฉันขมวดคิ้วเข้าหากันด้วยความสงสัยสุด ๆ  นี่เขาแอบสืบประวัติของฉันด้วยเหรอ

" ไม่ทราบว่าลูกค้ารู้ชื่อของฉันได้ยังไงคะ? " ฉันถามด้วยความสงสัย แต่เขากลับส่ายหน้าไปมา เหมือนกำลังคิดว่า จะใช่หรือเปล่านะ หรืออะไรสักอย่างซึ่งฉันฟังไม่ได้ศัพท์ เนื่องจากมีเสียงนักกีฬาคนอื่นกำลังพูดคุยเรื่องเกมอย่างจริงจัง

" ผมจำคนผิด " เขาบอกแค่นั้น แต่ถ้าจำคนผิดก็ไม่น่าจะรู้จักชื่อหน้าของฉันสิ หรือบางทีอาจจะจำคนผิดก็ได้มั้ง ฉันไม่คิดอะไรให้หนักหัวทั้งนั้น

" ขอบคุณที่ใช้บริการนะค่า... " ฉันพูดจบพร้อมกับส่งยิ้มหวานเหมือนที่เคยทำทุกครั้ง ก่อนจะหันหลังเดินกลับไปยังรถคู่ใจ

ติ๊ง!!

ฉันเปิดเข้าไปในแอป Miz Food เพื่อรับออเดอร์ถัดไป ฉันตาโตลุกวาวทันทีเมื่อเห็นจุดมุ่งหมายต่อไปคือบริษัท KK วันนี้ช่างมัวาสนาเหลือเกินที่ได้ไปบริษัท KK เป็นครั้งที่สองของวัน