ตอนที่ 1 เรื่องบน... EP.1

เธอขบริมฝีปาก ยามเมื่อผิวกายเปลือยเปล่าถูกฝ่ายตรงข้ามขบเม้มหนักเบาสลับกันเป็นจังหวะ ร่างกายร้อนฉ่าราวกับถูกถ่านร้อนแนบนาบไปทั่ว กายแกร่งเบียดชิดเข้ามา ยามที่ลมหายใจร้อนเป่ารดเนินเนื้อนุ่มกลับเหมือนถูกเปลวไฟร้อนแรงแผดเผาทีละนิด อีกฝ่ายเม้มยอดสีชมพูของเธอราวกับต้องการได้ยินเสียงที่เปล่งออกจากกลีบปากบางดังขึ้นอีกนิด ทว่าเธอกลับไม่ยอมเปล่งเสียงอะไรนอกจากผ่อนลมหายใจแหบพร่า

เขาละความตั้งใจ เลื่อนใบหน้าขยับขึ้นด้านบน บดขยี้กลีบปากนิ่มอย่างหนักหน่วง พร้อมกับสูดเอากลิ่นหอมชวนหลงใหลจากซอกคอระหงเพื่อดับกระหาย

ทุกอย่างผ่านไปราวกับว่าเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นประจำทุกเมื่อเชื่อวัน น่าเสียดายที่ทั้งสองกลับมีสติไม่มากพอที่จะมองว่าฝ่ายตรงข้ามเป็นใคร แอลกอฮอล์ที่มากเกินไปในกระแสเลือดทำให้ทั้งคู่เลือกพักในห้องวีไอพีของผับ เดิมทีมันเป็นเพียงห้องที่อยู่ตรงข้ามกัน แต่ไม่รู้เพราะเหตุใด เมื่อคนเมาสองคนเดินเบียดไหล่กันขึ้นมาชั้นบน อยู่ๆ ก็เกิดสปาร์กกันขึ้นมา

“เหงามั้ยครับ”

คนถามแน่ใจว่าตอนนั้นยังมีสติดี รู้สึกคุ้นหน้าเธอขึ้นมาเล็กน้อย แต่กลิ่นตัวจากร่างระหงซึ่งสวมเสื้อเชิ้ตทับเกาะอกสีดำสนิท ทว่ากลับปกปิดเนินเนื้ออิ่มไม่มิด เธอสวมกางเกงยีน แต่ก็สวมรองเท้าส้นสูง เส้นผมยาวสีอ่อนดัดลอนปล่อยสยายเต็มแผ่นหลัง ใบหน้าสวยเก๋เย็นชา ทว่าดวงตาที่หรี่ปรือกลับเซ็กซี่จนต้องเหลียวมองอีกรอบ ตอนแรกเธอเหมือนไม่รู้ว่าถูกถามจึงหันมองรอบข้าง พอพบว่ามีแต่เธอกับเขาก็เอ่ยถามเสียงเนือย

“ถามใคร”

“คุณไง”

หญิงสาวนิ่งไปพักหนึ่ง

“นิดหน่อย”

“ถ้าแบบนั้น ลองมานอนด้วยกันมั้ย” คำถามที่ถ้าเป็นช่วงเวลาปกติอาจมีความผิดร้ายแรงเหมือนหยามหน้าบรรพบุรุษสิบแปดชั่วโคตร แต่เธอเพียงเลิกคิ้วอย่างสงสัย พิงผนังห้องแล้วเอามือไขว้หลัง

อกอิ่มที่แทบเบียดล้นออกมาจากเกาะอกตัวจิ๋วดึงดูดสายตาเสือผู้หญิงได้ชะงัด แต่เธอไม่สนใจ ถามเขาพร้อมกับกระตุกยิ้ม

“ทำไมล่ะ”

“ผมชอบกลิ่นตัวของคุณ...มันเซ็กซี่ดี”

คำพูดนั้นเหมือนไปกระตุ้นความทรงจำบางส่วน เธอก้มหน้ามองสารรูปตัวเอง คราวนี้เหยียดยิ้มเหมือนคนสติเลอะเลือน

“อยากนอนกับฉันเหรอ หึ...”

“ไม่ได้เหรอ”

“ได้สิ แต่มีเงื่อนไข”

“ว่ามาเลยคนสวย”

“ถ้านายทำให้ฉันขอร้องนายได้”

มันคือการเริ่มต้นที่แปลกประหลาด แต่เขากลับรู้สึกเหมือนอีกฝ่ายกำลังดูถูก แน่นอนว่าชายหนุ่มไม่มีทางถูกลูบคมได้ง่ายๆ พอปิดประตูห้องสนิท ร่างทั้งสองก็พุ่งเข้าหากันราวกับแม่เหล็กคนละขั้ว ปลุกความเร่าร้อนระหว่างกันเพียงไม่นานร่างกายของเธอก็เหลือเพียงเกาะอกและกางเกงชั้นในตัวจิ๋ว

น้ำหอมสองกลิ่นจากคนสองคน เมื่อมารวมกันกลับทำให้เกิดกลิ่นซึ่งปลุกความปรารถนาอันไร้ที่สิ้นสุด ยิ่งชีพจรเต้นแรง ร่างกายของทั้งคู่ก็เหมือนกับมีปฏิกิริยาเคมีเกิดขึ้นระหว่างกันครั้งแล้วครั้งเล่า เขาปรารถนาที่จะครอบครองเธอเดี๋ยวนั้น ขณะที่เธอกลับยิ่งพยศและไม่ยอมศิโรราบ จังหวะเร้าอารมณ์ที่ดำเนินต่อไปเหมือนเป็นท่วงทำนองประหลาด มันสามารถสั่นสะเทือนสัญชาตญาณดิบของคนจนหลงลืมตัวตนที่แท้จริง

ยิ่งเขาปลุกเร้า เธอยิ่งต่อต้าน ประหนึ่งว่าต่างฝ่ายต่างก็สนุกไปกับการเล่นเกมแมวไล่จับหนู หญิงสาวยังคงทำเหมือนว่าเธอเป็นใบ้ แม้ว่าจะถูกเขาปลุกเร้าจนแทบมอดไหม้ แต่กลับไม่ยอมให้ตัวเองตกเป็นรอง

ในเมื่อเธอยังสนุกกับการปั่นหัวเขา ชายหนุ่มก็ไม่อดทนอีกต่อไป

เสียงฉีกแผ่นฟอยล์ดังขึ้นเบาๆ เขาจัดการตัวเองอย่างรวดเร็วโดยที่เธอไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ อยากรู้นักว่าถ้าใส่ความป่าเถื่อนทั้งหมดไปกับการมีสัมพันธ์ลึกซึ้งด้วยกันครั้งแรก เธอจะรู้สึกยังไง

แอร์เย็นฉ่ำทำให้ขนในกายของเขาลุกชัน ชายหนุ่มงัวเงียลืมตาขึ้น พบว่าห้องที่นอนอยู่มีสภาพประหลาด ผ้าห่มและผ้าปูเตียงเป็นสีแดงเหมือนกุหลาบ เฟอร์นิเจอร์มีเพียงโซฟาตัวยาวตัวเดียว หัวเตียงซึ่งมีโคมไฟสลัวเปิดอยู่ ตรงนั้นมีแบงก์สีเทากองใหญ่วางซ้อนกัน กะด้วยสายตาก็น่าจะเกือบสองหมื่น

สองหมื่น!

ชายหนุ่มเด้งตัวลุกขึ้น รู้สึกปวดหัวจนแทบระเบิด สภาพท่อนบนที่โผล่พ้นผ้านวมเปลือยเปล่า ร่องรอยของสมรภูมิรักเมื่อคืนยังคงปรากฏให้เห็นเด่นชัด โดยเฉพาะรอยเล็บนับไม่ถ้วน

เขาหลับตาลง พยายามนึกถึงใบหน้าของหญิงสาวคนนั้น ทว่ากลับจำอะไรไม่ได้มากนัก ยกเว้นกลิ่นน้ำหอมที่เหมือนคุ้นจมูกอยู่บ้าง และปากเธอที่ถูกเขาจูบจนแตก

ให้ตายสิ...ไม่เคยรู้สึกเหมือนตัวเองโดนยาปลุกเซ็กส์มาก่อน เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนมันเป็นอะไรที่สุดเหวี่ยง

และสุดยอดมาก...

เขาหัวเราะในลำคอ ปรายตามองแบงก์สีเทาที่กองตรงโต๊ะหัวเตียงอีกครั้ง

นี่โดนผู้หญิงหลอกฟันแล้วชิ่งเหรอ ทำเหมือนเขาเป็นโฮสต์ไปได้

พอหยิบเงินมานับ กระดาษแผ่นหนึ่งก็ร่วงลงมา ข้อความถูกเขียนด้วยลายมือเป็นระเบียบเรียบร้อย

‘รางวัลสำหรับนาย เซ็กส์นายมันไม่ได้เรื่อง’

ลงท้ายด้วยรูปพระอาทิตย์

ใบหน้าของชายหนุ่มเรียบตึงขึ้นมาทันที เซ็กส์จากเขามันไม่ได้เรื่องงั้นเหรอ คิ้วเข้มขมวดเป็นปม นี่เขากำลังถูกคนหยามน้ำหน้า

แถมคนนั้นยังเป็นผู้หญิงอีกด้วย!

ครืด~ ครืด~ ครืด~

แรงสั่นสะเทือนของโทรศัพท์ที่ไม่รู้ว่าอยู่ตรงไหนของเตียงทำให้ชายหนุ่มต้องใช้เวลาพักใหญ่ กระทั่งหามันเจอเขาก็ถอนหายใจดังเฮือก เพราะชื่อของสายที่โทรเข้า

‘Boss’

“ว่า...” เขากระแอม เมื่อคืนคงหนักไปหน่อยถึงเสียงพร่าแบบนี้ “โทรมาเช้าจริง”

[คุณต่อ ตีห้าจะครึ่งแล้ว ฉันต้องขึ้นไปก่อนเด็กวิ่ง นายหายหัวไปไหนทั้งคืน อย่าบอกนะว่าค้างกับผู้หญิงอีกแล้วน่ะ]

เขายื่นโทรศัพท์ออกห่างจากหูเล็กน้อย ไม่ใช่เพราะอีกฝ่ายเสียงดัง แต่เสียงเย็นชานั้นเปล่งออกมาแต่ละคำเหมือนหมอดูที่สามารถคาดเดาความคิดเขาได้

“เออ ให้ไปเจอที่ไหน”

[ครูบา]

พูดจบก็ตัดสายทิ้ง ชายหนุ่มทึ้งหัวด้วยความโมโห ถ้าไม่ติดว่าปีนี้รับปากอีกฝ่ายไว้ว่าจะมาถ่ายรูปหมู่ด้วยกันนะ ให้ตายก็ไม่มีทางถ่อมาที่เชียงใหม่หรอก

เขาพรั่งพรูลมหายใจอย่างหงุดหงิด เก็บเงินปึกนั้นยัดใส่กระเป๋ากางเกงอย่างไม่เห็นค่า สาบานกับตัวเองว่าถ้าเจอผู้หญิงคนนั้นอีกครั้งจะสั่งสอนให้ต้องคลานเข่ามากราบขอโทษพร้อมกับคำสำนึกผิดให้ได้เลยคอยดู พูดมาได้ว่าเซ็กส์ไม่ได้เรื่อง

ยัยผู้หญิงตายด้าน เคยนอนกับผู้ชายมากี่คนเหอะ ทำตัวเหมือนกร้านโลก แต่ที่แท้ก็มือใหม่หัดแรด

ขณะที่เขาลุกขึ้นแต่งตัวอยู่นั่นเอง สายตาก็เหลือบไปเห็นล็อกเกตอันหนึ่ง ดูเหมือนว่าเจ้าของทำหล่นไว้เสียด้วย

ชายหนุ่มยิ้มพราย หยิบล็อกเกตที่น่าจะทำมาจากทองคำขาวบริสุทธิ์ขึ้นมาเปิดดู

ด้านในเป็นภาพครอบครัวหนึ่ง มีพ่อ แม่แล้วก็ลูกชายลูกสาว ดูเหมือนว่าลูกสาวคนนั้นจะเป็นเธอ

ตรงฝาล็อกเกตเหมือนเป็นรูปสลักนูนต่ำคล้ายกับศิลปะสมัยก่อน เป็นก้อนเมฆ ภูเขา แม่น้ำและดวงอาทิตย์

“ยัยตัวประหลาด ทิ้งของสำคัญไว้ด้วย คิดว่าตัวเองเป็นซินเดอเรลล่าหรือไง หึ...”

แต่ซินเดอเรลล่าไม่ได้มีเงินถุงเงินถัง ซินเดอเรลล่าแค่เต้นรำกับเจ้าชาย ไม่ใช่นอนกับเขา ซินเดอเรลล่าทิ้งรองเท้าไว้ดูต่างหน้า ไม่ใช่ล็อกเกตทองคำขาว

ที่สำคัญซินเดอเรลล่าแรดเงียบ