กำราบรัก My Idol ตัวร้าย

GST สตูดิโอ

"คอนเสิร์ตครั้งนี้ถือเป็นการรวมตัวที่ครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดเลยก็ว่าได้ แผนกเสื้อผ้าของเราก็ต้องทำงานหนักอีกเช่นเคย เอาล่ะ แผนผังคร่าวๆก็ได้รับกันไปหมดแล้วนะ เริ่มประชุมได้"

"นี่หลิน ครั้งนี้งานยักษ์เลยนะแก ดูรายชื่อศิลปินแต่ละคน ตัวพ่อทั้งนั้น"

นิรมลหรือจีนแผนกดูแลเสื้อผ้าและเครื่องแต่งกายกระซิบบ่นกับเพื่อนสาวคนสนิทของเธออย่างรู้สึกขนลุกเมื่อพลิกไปดูรายชื่อศิลปินที่จะขึ้นแสดงในงานนี้

"มืออาชีพเสียอย่าง แค่ทำตามหน้าที่ก็พอ อ๊ะ พี่วายุ!!"

เสียงของนิลินทร์ ดีไซเนอร์สาวมือหนึ่งของบริษัทอุทานขึ้นมาอย่างไม่ทันตั้งตัว สร้างความตกใจให้คนทั้งทีมที่กำลังประชุมกันอยู่ ทัพเทพ หัวหน้าและผู้ดูแลโปรเจคครั้งนี้ก็ตกใจจนต้องหันมาถามเธอเช่นกัน

"หลิน...มีอะไรจะเพิ่มงั้นเหรอ พี่ยังไม่ได้คุยถึงเรื่องเสื้อผ้าเลย ยังอยู่ที่ฉากบนเวทีและการเล่นไปแอลอีดีอยู่เลย"

"เอ่อ ไม่มีอะไรค่ะพี่ทัพ ต่อได้เลยค่ะขอโทษที"

"แก..เป็นอะไรตะโกนซะดังเลย ดูทีม B จ้องเราตาเขม็งแล้ว"

จีนหมายถึงพรพิมล หรือแนน หัวหน้าฝ่ายออกแบบให้ทีม B ซึ่งดูแลเรื่องฉากและการแต่งหน้า พวกเขาจะเรียกทีมของนิลินทร์ซึ่งดูแลเรื่องเสื้อผ้า เครื่องประดับ และ รองเท้าคือทีม A

"แกดูนี่สิ พี่วายุ คนนี้นี่...สามีทิพย์คนแรกของฉันตั้งแต่สมัยมัธยมคอซองเลยนะจะบอกให้"

"เหอะ เหอะๆ จ้าแม่คนเก่ง แกรอวันที่ได้พบตัวจริงของเขาก่อนก็แล้วกัน"

"ทำไม แกเคยเจอเขาเหรอ"

"ฉันทำงานที่นี่มาก่อนแก แต่ก็ไม่เคยพบเขาหรอก แต่ว่าชื่อเสียงความเรื่องมากของเขา ขึ้นชื่อมากกว่าคนดังอีก ครั้งนี้ไม่รู้คิดยังไงถึงได้กลับมาขึ้นเวทีได้ รู้ป่ะว่าแม้แต่คุณพิภพยังแอบเซอร์ไพรส์เลย ไม่คิดว่าเขาจะมา"

"เอาละทีม A มีขอเสนอแนะอะไรบ้าง"

"อืม เริ่มแรกวันเปิดตัวเลยคงเป็นแบบนี้ค่ะ วางเอาไว้คร่าวๆเพราะทุกคนคือศิลปินในยุคช่วงเวลาเก้าศูนย์ แต่การจะผสมผสานชุดเสื้อผ้าให้เราคิดไปถึงช่วงเวลานั้นอาจจะไม่ง่ายนัก แต่เราก็ยังไม่ทิ้งกลิ่นอายของความเป็นเก้าศูนย์เอาไว้ จะทำให้เหมือนกับว่าทุกคนได้ย้อนเวลาไปในวันวาน วันที่เคยยืนรอเพื่อเบียดเข้ามาดูศิลปินที่ชื่นชอบ"

"อืม เข้าท่าดี ทีม B ว่ายังไง"

"ศิลปินเองก็เกิดในยุคนั้น แต่จะให้ย้อนกลับไปแต่งหน้าทำผมย้อนไปยุคนั้นคิดว่าคงจะล้าหลังและไม่น่าสนใจเท่าไหร่นะคะ แต่ก็ถือว่าเป็นการผสมผสานได้ดี เอาแบบนี้เถอะค่ะ ทีม A ออกแบบเสื้อผ้ามาก่อนแล้วเราค่อยมาคุยเรื่องการแต่งหน้ากัน"

นิลินทร์ยกนิ้วให้พรพิมลว่าเยี่ยมมาก อีกฝ่ายก็กะพริบตากลับมาให้ แม้ว่าทั้งคู่จะดูเหมือนไม่ค่อยถูกกัน เวลาทำงานมักขัดแย้งกันในที่ประชุมอยู่เสมอ แต่จริงๆแล้วพวกเธอจะทะเลาะกันรุนแรงแค่เรื่องงานและเมื่อทะเลาะกันจบก็จะไม่พูดถึงเรื่องเดิมๆอีก

"โอเค ตกลงตามนี้ ฝ่ายเวที แสง สี เสียง สถานที่ไม่มีปัญหา เรื่องนี้จะมาประชุมกันอีกทีอีกสองสัปดาห์ อ้อ หลิน อีกสามวันศิลปินจะทยอยมาวัดตัวตัดชุด แต่ว่า...."

"คะ พี่ทัพ มีปัญหาอะไรคะ"

"เรื่องนี้เอาไว้คุยกันหลังประชุมก็แล้วกัน เอาล่ะ เรื่องต่อไป...."

การประชุมดำเนินต่อไปอีกราวๆเกือบหนึ่งชั่วโมง เมื่อประชุมที่แสนยาวนานจบลง ทัพเทพก็ยอมปล่อยทีมงานออกมา แต่ละคนใบหน้าอ่อนล้าเพราะงานที่ได้รับมอบหมายมานั้นช่างหนักหนาเอาการ

"พี่ทัพ มีอะไรเพิ่มเติมงั้นเหรอคะ"

"คือว่าหลิน ทางทีมงานลงความเห็นว่าเรื่องการเตรียมชุดเสื้อผ้าเป็นเรื่องที่จุกจิกและยุ่งยากมากที่สุด ดังนั้นเลยคิดว่า ตลอดระยะเวลาสี่เดือนที่เตรียมงานคอนเสิร์ตนี้ ให้ทีม A ทั้งหมดย้ายมาพักที่ตึกของบริษัทนี่พร้อมกับศิลปินน่ะ"

"ย้ายมาน่ะไม่มีปัญหาหรอกค่ะ แต่ดูเหมือนพี่จะดูหนักใจนะคะ"

"คือว่า ศิลปินแต่ละคน หลินก็รู้นะ ความเรื่องมากแต่ละคนไม่เหมือนกันครั้งนี้คุณพิภพอยากให้ศิลปินทุกคนใส่ชุดที่เราออกแบบให้เหมือนกันจะได้เป็นธีมเดียวกันทั้งหมด แต่ว่า มีปัญหาอยู่สองสามคนที่...."

"พอเข้าใจได้ค่ะ หลินจะลองคุยกับพวกเขาดูก่อนจะดีไซน์ชุด มีใครบ้างคะ"

"โอวี่ดูจะคุยง่ายที่สุด แต่ช่วงนี้เขารับงานละคร ดังนั้นเรื่องยุ่งยากคือเขาไม่ค่อยอยู่กับที่"

"จดเอาไว้ที เดี๋ยวเราค่อยไปแบ่งงานกัน"

"ค่ะพี่หลิน"

"อีกคนก็โอปอ คนนี้ก็อยู่ไม่ติดที่มีอีเว้นท์รับงานพิธีกรเกือบทุกวัน แต่ยังดีที่ยังวนเวียนแถวกรุงเทพ"

"ได้ค่ะ ไก่จดเอาไว้นะ"

"ที่มีปัญหามากๆมีอยู่สองคน ซึ่งคงต้องรอเขาย้ายมาอยู่ที่พักก่อนถึงจะจัดการได้ โอปอกับวายุ"

"โอวี่ฉันจัดการเองแก ไม่ยาก แกก็รับพี่วายุไปก็แล้วกัน"

"จีน แกรู้จักพี่โอวี่เหรอ"

"ไม่ได้รู้จัก แต่ก็เหมือนแกไง"

"หืม อะไรที่เหมือนฉัน"

"ก็สามีทิพย์คนแรกยังไงล่ะ"

จีนกระซิบเพื่อนสาวคนสนิทเพื่อให้ได้ยินกันสองคน

"พี่ทัพคะ แล้วพี่วายุนี่ ...เขาเรื่องมากขนาดไหนคะ"

"เต็มสิบไม่หักเลยล่ะ กว่าเขาจะรับขึ้นคอนเสิร์ตครั้งนี้ไม่ง่ายเลยนะจะบอกให้ ทีมงานไปเชิญตั้งสองรอบ สุดท้ายต้องใช้โอวี่กับโอปอ สองพี่ใหญ่ไปชวนถึงได้ยอมมา"

"ก็พวกเขาเคยออกอัลบั้มด้วยกันเมื่อ...สิบ สิบห้าปีที่แล้ว..."

"พอเหอะ ยิ่งนับย้อนก็ยิ่งรู้สึกแก่ว่ะ เอาเป็นว่า..เรื่องเสื้อผ้าพี่แจ้งพวกศิลปินไปบ้างแล้ว ที่เหลือก็แค่โทรไปนัดและคุยคอนเซ็ปคร่าวๆก่อนแล้วเอามาทำการบ้านแล้วค่อยมาออกแบบกันอีกที"

"ได้ค่ะ ไม่มีปัญหา"

"อย่าพึ่งมั่นใจไป พี่ว่าเรื่องยุ่งยากพึ่งจะเริ่มต่างหาก"

""ยังมีอะไรอีกคะ""

"พวกเธอลืมศิลปินหญิงที่มากเรื่องอีกสองคนในทีมน่ะสิ คนอื่นไม่น่าห่วงเพราะเขาโตพอ วุฒิภาวะมากพอคุยงานแต่ว่า.."

"ยัยจินนี่ กับอลิซ"