ตอนที่5 ให้ทาน...

เมื่อหลักฐานความเลวของคนที่ผมคิดว่าเป็นเพื่อน คำว่าใจแลกใจใช้ไม่ได้กับทุกๆคน ผมคิดว่า ผมจะพูดแบบไหนกับมันดี

"กังวลหรือ ธัน (คีย์)

"เดาทางไม่ถูกว่ะ กูไม่ดีตรงไหน

"ทำใจเถอะ เดี๋ยวพวกกูจัดการให้ (ภู)

"อืม กูแค่ เสียศูนย์ว่ะ

"เดี๋ยวมันก็ผ่านไป แต่เมื่อคืน เทส กีเป็นไงบ้าง(ภู)

"สัส กูดราม่าอยู่ป่ะ

"ดราม่ากลบเกลื่อน ความหม้อของมึง (คีย์)

"โห่ ต่อยกูเลยดิพูดซะ

"เจ็บมือปล่าวๆ ไหมต่อยมึงอ่ะ

"พอเหอะ ว่ามาจะเริ่มตรงไหน นี้ก็บ่าย3แระ

"คิณ โทรหาลุงชัยเดชที เชิญผู้กำกับดนุรุจ มาที่ร้าน ไอ้ธัน

"บอกลุงว่าไง อ่ะเฮีย

"คุยเกริ่นกับลุงไปเมื่อวานแล้ว บอกมาเร็วได้ยิ่งดี

"เคครับ

คิณลุกยืนขึ้นตามความสูง ของทันเดินออกไปด้านนอกห้องทำงาน เพื่อเรียนเชิญนายตำราจเพื่อนสนิทของคุณลุง

ผมหันไปทาง เจ้าของผับ คนที่ร่าเริงแบบมัน มีความทุกข์ สุดๆก็งานนี้ เตือนแล้วไหม แต่คนแบบมันต้องโดน ก่อนถึงจะรู้สึก

"มึง อ่ะธัน บอก ปาแปงแระเด็กๆ เซฟตัวเองด้วย

"อืม" ผมรับคำเสร็จกดโทรออกหา ปาแปงเพื่อให้เซฟตี้น้อง ไม่ว่าจะเด็กN เด็กเสริฟ ไม่ควรเจอลูกหลง เจ็บตัวก็แค่รักษา แต่ถึงแก่ชีวิต ผมก็คงเสียใจไม่น้อย

เมื่อนัดแนะอะไร เสร็จ เลือกการ์ดที่สนิทที่สุด มาประจำ ด้านหน้าผับ และทางหนีไฟ รวมทั้งทางออกด้านหลังผับ คืนนี้จะมีตำราจนอกเครื่องแบบปะปนในกลุ่มคนเที่ยว ดีที่วันนี้เป็นวันจันทร์ คลาดว่าคนจะไม่เยอะ

"กูว่า ปิดผับจัดวันเกิด ใครสักคนที่มันไม่รู้จักดีกว่า ไหม (คิณ)

"good idea วันเกิดสมุมติใครดี? (คีย์)

"กลุ่มน้องเอยไหมเฮีย (คิณ)

"ตีนนี้ น้อง พึ่ง17 วอนคุกให้ไอ้ธันอีก (คีย์)

"หวงแระดูออก เชื่อผม (คิณ)

"แต่ดูว่า ลองขอน้องดู มันง่ายแล้วเราค่อยเซฟโซนน้องเอา (ภู)

ผมหันไปมองไอ้ธัน ถ้าจะหาคนแอบอ้าง ตอนนี้ คงไม่ทันจริงๆ ผมได้แค่ถอดใจอย่าให้น้องเป็นอะไร

"เอ่อ ปรึกษา ม๊าแป๊ป

แล้วหยัดตัวขึ้นตามความสูงของตัวเองเพื่อออกไปคุยกับม๊าและน้าพิม หวั่นใจพิลึกว่ะ

หลังจากคุยกะม๊าปรึกษาน้าพิม ทุกคนให้ความร่วมมือน้องเลยจัดคุยกะเพื่อนเอง

พาร์ทเจ้าเอย

วันนี้ตั้งใจจะไปนอนคอนโด เพราะพึ่งนี้นัดเจ้าขากับนาราดูหนัง ออกจากบ้านได้ไม่ถึง 2กม ม๊าพิม,น้าจันทร์,พี่คีย์ ที่โทรชุมสายกัน โทรมาคุยด้วยและเล่าเรื่องราวคราว ม๊าบอกแค่เซฟตัวเองดีๆ ก็เลยพร้อมที่จะช่วย ตัดสินใจโทรคุยกับ 2สาว โดยการโทรชุมสายเช่นกัน กดโทรออกหานาราก่อน เมื่อรับสาย

"ฮาโย๋ ว่างาย

"รอสายแป๊ปงับ ต่อสายหาขาก่อน

"งับ" เพียง1นาที เจ้าขาก็รับสาย

"ว่าไงคนสวย

"ขา,นารา ฟังเอยนะ

แล้วก็พูดในสิ่งที่พี่คีย์ ถ่ายทอดมาจนหมดแม็ก แล้วจึงถามความสมัครใจเพื่อนก่อนเลย

"ขา,นารา ว่าไง

"อืม ไม่มีปัญหาคะ (สองเสียงผสานมา)

"งั้นเจอกันคอนโดนะคะ'

"งับ,คร้า"

เอยใช้เวลาเดินทางจากบ้านที่บางกรวย ไทรน้อยไปแถวดอนเมือง บอกเลยกว่าจะถึงเหนื่อยฮ้วก รถติดตั้งแต่ออกจากบ้าน ผ่านห้างใหญ่ ขับเลยไปเส้นงามวงศ์วานเลี้ยวซ้ายไม่ข้ามสะพาน ตัดออกดอนเมืองกว่าจะถึงคอนโดแทบหมดแรง พักได้แค่หนึ่งชั่วโมง

พี่คีย์บอกให้เข้ามาผับให้นั่งแท๊กซี่มา เราสามคนแต่งชุดแนว โตขึ้นมากหน่อยดูคลับคล้ายให้โตขึ้น ตามงานทีพี่คีย์บรีพไว้เลย เมื่อถึงหน้าผับ ส่งข้อความผ่าน ทางLine

หนูเอย: ถึงแล้วค่ะ

ผมที่กำลังแกล้งนั่งคุยงานกัน เมื่อเห็นข้อความแจ้งเตือนเข้ามา ผมส่งสัญญาณบอกน้องๆมาแล้ว ผมลุกขึ้นยืนทันที

"กูออกไปรับเด็กๆก่อนนะ

"อืม รีบไปรีบมาหล่ะ"

เมื่อผมเดินออกไปรับเด็กสาวสามคน แต่ผมว่า วันนี้คุณเธอ แต่งเอาผมอึ้ง!!!! ดูสาวมาก บอกเลยว่าครั้งเดียวที่จะปล่อยแบบนี้ แต่หน้าว่าจัดเต็ม ชุดนี้ไม่ใส่เลยไหม ปิดอะไรได้บ้าง เด็ก 17ห่าไรว่ะ

"ป่ะเข้าข้างใน อย่าไปไหนไกลจากสายตาพวกพี่ ในนี้ตำราจนอกเครื่องแบบอยู่ ช่วงเป่าเค็ก เซฟตี้ตัวเองด้วยนะ ได้ยินเสียงอะไรหลบใต้โต๊ะนะครับ ทุกคน

"ค่ะ (พร้อมเพียงทั้ง3คน)

เมื่อเด็กสามคนเข้ามา คนที่ดูจะตะลึงไม่ต่างจากผมก็ไอ้ภูกะไอ้ธัน สำหรับไอ้ธันดูทรงแค่เห็นคนสวยแระ แต่ไอ้ภูไม่แน่ มีนัยยะที่น่าสงสัย แต่ใคร2คนนี้เท่านั้น

ผมพาเด็กๆไปนั่งโต๊ะที่ อ้างอิงว่าจองมาแล้วคุณลุงแระผู้กำกับก็มาถึง โดยการนั่งชั้น VVip รอ ผมส่งน้องแล้วเดินกลับโต๊ะทันที

"คีย์มึงให้น้องแต่งแบบนี้เหรอ

"กูไม่รู้ กูก็อึ้งอยู่นาน แต่มันมาถึงร้านแล้วทำอะไรไม่ได้เลย อยู่บ้านจะฟาดก้นแรงๆบอกเลยใครสั่งใครสอนให้แต่งแบบนี้

ทุกอย่างดำเนินมาจนถึงเวลาที่นักร้อง เริ่มกล่าวอวยพร แล้วเสียงเพลงHappy Birthday ดังขึ้น ทุกอย่าง ที่เตรียมไว้เริ่มดำเนินการ

พาร์ท โชคชัย

ผมกะว่านี้จะมุบมิบอีกซักหน่อยพรุ่งนี้ก็ไม่มาแล้ว แต่บรรยากาศดูแปลก มารู้ว่ามีการปิดผับ Birthday ของใครบ้างคน ก็ไม่สนใจ ตั้งหน้าตั้งตาทำในสิ่งที่ตั้งใจ ก่อนอื่นได ผมกะใช้เวลาช่วงที่นักร้องร้องเพลง Happy birthday นั้นแระดูดเงิน ในจังหวะที่เพลงดัง ผมที่เคยระวังลืมตัว..

@ในผับ One night

ในขณะที่เสียงเพลงจบ ไฟในผับดับลง เหมือนซ้อมกรี๊ด เรา3คนหมุดลงใต้โต๊ะทันที

ตำรวจนอกเครื่องแบบที่จับตาดูไอ้โชคทุกฝีก้าวเมื่อมันกำลังทำใน สิ่งที่ไม่ควรทำ เมื่อเะลงจบผมกดรีโมท ปิดระบบไฟ ตำรวจที่เขาหลับตารอ ลืมตาชาร์ทตัวไอ้โชคทันที

เหมือนมีสัญญาณเตือนว่าล็อคและจับตัวได้ ผมเดินเข้าไปหาน้องๆทันที

"น้องเอยครับออกมาได้ครับ

แต่ทว่าผมเห็นไอ้เพื่อนตัวแสบ 2คน ไอ้ภูกอดน้องนาราไว้ ส่วนไอ้ธันกอดน้องเจ้าขา

"พี่คีย์ อ๊ะ พี่ภูพี่ธัน กอดเพื่อนเอยทำไมค่ะ

"ก็เห็นกรี๊ดครับนึกว่ากลัวเลยปลอบ (ภูและธัน)

"ปล่อยเลยค่ะ ไม่ได้กลัว (นารา)

"ปล่อยค่ะ (เจ้าขา)

"เนียนเนอะ น้อง17อยู่อย่างมาลุ่มล่าม นะไปดิไปเคลียร์ให้เรียบร้อย

"น้องเอย,น้องนารา,น้องเจ้าขา หนูขึ้นไปชั้น VVip เลยครับไปอยู่กับลุงชัยเดชก่อนครับ

"ค่ะพี่คีย์"

ผมส่งน้องขึ้นชั้นVvip แล้วก็พากันมาตรงที่จับกุมไอ้โชค เมื่อมันเห็นพวกผมเดินเข้ามาในห้องลับ

"มึงให้ตำรวจจับกูทำไมว่ะ

"มึงไม่รู้ตัวหรือโชค

"กูทำอะไรว่ะ

"มึงคิดว่าสิ่งที่มึงทำไปใครเข้าไม่รู้หรอไง

"มึงพูดอะไร ไหนหลักฐาน

"ถามหาหลักฐาน ได้ดูให้เต็มตา"

ผมโยนเอกสารสำรองที่ ก๊อปไพล์มาให้มันดู ถ้ามันยังแถ ก็ต้องเป็น VDO แทน

"มึงสร้างหลักฐานปลอมป่ะว่ะ

คลาดไว้ไม่ผิด จัดภาพเคลื่อนไหวแบบฟูHDให้

"มึงคิดว่าปลอมเหรอ งั้นดูนี้"

ลดไฟลงฉายสไลด์ให้ดู เริ่มตั้งแต่มันเข้ามาแล้วก้มๆเงยๆ กับตู้เซฟ คือเลื่อนให้ดูทุกช๊อท

"ไม่จริงในนี้ไม่มีกล้อง

"มึงไปอยู่ส่วนไหนมาโชค เรียนสื่อสารมวลชนไม่รู้จัก ระบบกล้องฝังเหรอ มึงเห็นรูป4รูป ทุกด้านผนังไหมโชค

"กูขอร้องหล่ะอย่าส่งกูเข้าคุกเลย

"ที่ตอนทำไม่คิด ว่ะ กูสูญไปเท่าไหร่ เคยสงสารกูไม่โชค

"แค่เศษ เงินมึงป่ะว่ะช่วงแรกกูก็ช่วยมึงเยอะอยู่นะ

"กูก็ให้มึงอยู่ ฟรีกินฟรีเป็นปีๆป่ะ เงินเดือนก็ได้ครบทุกบาททุกสตางค์

พอยืนฟังแล้ว ปวดหัวและกลัวมันจะใจอ่อน ร้านมันก็จริงแต่พวกผมหุ้นด้วย เลยทำหน้าที่หุ้นส่วนที่ดี

"พอธัน เราเสียหายเยอะแล้ว ให้เป็นหน้าที่ตำรวจเถอะ เอกสารนี้เตรียมฟ้องเลย

"แล้วแต่มึงเลย คีย์ กูไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว

ผมผยักหน้าให้นายตำรวจที่รอดำเนินการทันที

"เอาไปเลยครับ ฝากดำเนินเรื่องด้วย

"ครับ เชิญให้ปากคำที่สถานีด้วยครับ

เรื่องทุกอย่างดำเนินไปจนถึงฝากขังและรอยื่นเรื่องขึ้นศาล มันดูดึกไปมาก ผมเลยบอกให้ไอ้ธันเปิดห้องด้านบน ให้น้องๆนอน

แต่ดูเหมือนว่าน้องนารากับเจ้าขาอยากกลับ ผมก็เลยไปส่งเด็กๆกลับคอนโด

"ขอบคุณค่ะพี่คีย์ (พร้อมกัน3คน)

"ขอบคุณที่ร่วมมือครับ ขึ้นไปพักผ่อนเถอะเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่แจ้ง น้าพิมให้ครับ

"บายค่ะพี่คีย์

"ขึ้นไปได้แล้วคะ

"คร้าบายอีกครั้ง

ผมยืนสั่งเด็กอยู่ด้านนอกตึกจนเห็นทุกๆคนขึ้นตึกไปเลยจัดการถอยรถเข้าซอง แล้วกลับเข้าไปในคอนโดอีกครั้ง

ใช่ครับห้องพักพวกผมก็อยู่ในตึกนี้เช่นกัน แค่รอเพ้นท์เฮ้าส์เสร็จก็ย้ายออก ทันที

เช้าวันรุ่งขึ้น ทางผู้กำกับดนุรุจแจ้งจำนงค์ว่ายืนเรื่องเมื่อคืนเรียบร้อยแล้ว รอส่งขังอย่างเดียว ยื่นเอกสารรอเลย

ผมโทรสายตรงหาไอ้ธัน พูดคราวๆตามที่ทางผู้กำกับกล่าวมา

"เรื่องเงินที่โดนอ่ะ

"คิดว่าคงไม่ได้คืนว่า กูให้ทาน

"คิดได้ก็ดี ถ้ามันมีมันคงไม่ทำหรอก

"แต่มันทำไมไปคุยกะกูตรงๆว่ะ

"อยู่ให้ปรึกษาป่ะ เห็นติดกี ตลอด

"ไอ้นี้ก็อีกคนเนอะ เอ่อติด แล้วทำไม

"ขอให้ไม่มีคนรักมึง

"สัสคีย์

จบเรื่องราวของเพื่อนทรยศ ผมก็มุ่งตรง หา เทส ดี ต่อ นึกถึงเด็กคนนั้น จะหายป่วยยัง