ตอนที่ 5

โครม... เสียงสิ่งของบางอย่างร่วงตกอยู่ในห้องน้ำ

“อึ๋ย... เกิดอะไรขึ้น” เขาสะดุ้ง หันไปเปิดประตูเข้าไปทันที

ร่างขาวโพลนเปลือยกายล่อนจ้อนอยู่ที่ใต้ฝักบัว สายน้ำอุ่นกำลังไหลผ่านร่างบางเหมือนภาพสโลว์โมชั่น หิรัญเลือดกำเดาแทบไหล เธอค่อยๆ หันหน้ามาหา แต่ขาขาวๆ สองข้างกลับหนีบเข้าหากันแน่น สายตาของเขาทำไมจ้องมองแต่ตรงนั้น

“สบู่เข้าตา” เธอตะโกนบอกเขา

หิรัญเหมือนตื่นจากภวังค์แทบวิ่งเข้าไปหา

“ไหนๆ ดูซิ”

มือเธอที่ปะเปะไปทั่ว ทำให้ขวดแชมพูขวดสบู่ตกลงไปกองรวมกันอยู่ที่พื้น เขาเอื้อมไปหยิบฝักบัวแล้วยัดเข้าไปในมือ

โบนิตารีบยกมันขึ้นล้างใบหน้า สะบัดผมที่เปียกน้ำแบบเบาๆ

‘โอย...’ หิรัญทำท่าเหมือนจะละลาย

สายน้ำกระเด็นมากระทบกับผิวหน้าและตัวเขาแต่ชายหนุ่มก็ไม่รู้สึก กลับจ้องมองใบหน้าของเธอที่ไร้เครื่องสำอางและสะอาดหมดจด ปากแดงระเรื่อเผยอหายใจ

เธอขยับตัวทำท่าจะลื่นเพราะเหยียบขวดแชมพู

“โอ๊ะ...” เธอส่งเสียงร้อง ร่างเซ ทิ้งฝักบัวในมือทิ้งลงไป ใช้มือป่ายปะจับอะไรหาที่ยึด

หิรัญส่งแขนรับร่างของเธอเอาไว้ แต่ไม่ทัน ร่างเล็กๆ ร่วงลงไปกองข้างล่าง ในฝ่ามือของเธอยึดเอาท่อนเนื้อที่เริ่มแข็งตัวเพราะเจ้าของไม่ระวัง ผ้าเช็ดตัวของเขาหลุดลงไปแล้ว

“นี่อะไร” คำถามที่ไม่น่าหลุดออกจากปากถามมาเลย ก็เห็นอยู่ว่าเป็นไอ้จ้อนของนายหิรัญเขา

เธอเงยหน้าขึ้นสบตากับเจ้าของร่างที่ยังตะลึงไม่หาย ริมฝีปากเล็กๆ ขยับอ้า และส่งสายตาที่เว้าวอน เขาพูดอะไรไม่ออก กำลังตะลึง

“นี่นายรู้ไหม ยายของฉันบอกกับฉันว่ายังไง” เธอคงเมาแล้วเพี้ยน ในมือยังกำความเป็นชายของหิรัญเอาไว้เต็มๆ แล้วยังลูบแบบอ่อนโยน โบนิตาสบตากับเขา

หิรัญหายใจเข้าออกแรงๆ ได้แต่ส่ายหน้า ตกใจจนพูดไม่ได้ บอกเลยไม่เคยเจอสถานการณ์แบบนี้มาก่อนในชีวิต

“ยายบอกว่า ถ้าฉันยังไม่มีผัวก่อนอายุ 29 ฉันจะต้องอยู่คนเดียวไปตลอดชีวิต”

ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก... หัวใจของหิรัญเต้นแรง

“นายเป็นผัวให้ฉันได้ไหมคืนนี้”

‘อุต๊ะ’ ชายหนุ่มทำตาโต ร้องอุทานอยู่ในใจ

ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก...

ริมฝีปากเล็กๆ นั้นค่อยอ้ากว้าง ก่อนจะชิดเข้ามาใกล้

“อื้อ...” เสียงที่เล็ดลอดออกมาจากลำคอของหญิงสาว

“โอ้ว...” เสียงนี่คือหลุดมาจากปากของหิรัญ

‘OMG มันคือดีอ่ะ’ เขาหลับตาพริ้ม กำลังอิ่มอุ่นกับความสุขที่เธอประเคนให้

โบนิตากำลังสนุกกับของใหม่ที่เพิ่งเคยได้สัมผัสเป็นครั้งแรก ในชีวิตไม่เคยจับต้องมัน แต่ตอนนี้หัวใจมันสั่งให้ลุย เกิดมาตั้งอายุ 28 ปี ก็มีแอบดูหนังเอวีในมือถือบ้าง ใช้มือตัวเองลองสัมผัสบ้าง มันรู้สึกดีจริงๆ

‘แล้วถ้าเป็นไอ้นี่ล่ะ’

ริมฝีปากที่พยายามกลืนท่อนเนื้อนั้นลงไปในลำคอทำให้เจ้าของแท่งถึงกับตัวแอ่นเด้งรับ อัดโยกนิดๆ เข้าไปในช่องปากนั้น เขาพ่นลมหายใจออกมาทางปากแรงๆ ขยับตัวเหมือนทรมาน หนึ่งมือเอื้อมไปปิดน้ำ อีกมือส่งเข้าไปลูบปลายคางและแก้มใสๆ ของหญิงสาว

“โอ้... ทำดีมาก ทำไมเธอเก่งแบบนี้” หิรัญส่งเสียงบอก

เธอเงยหน้าขึ้นมองเขา ใบหน้าที่เหยเกผิดรูปของเขาเริ่มออกสี ตัวเขาเกร็งจนกล้ามเนื้อแข็งไปทุกส่วน

‘ฉันเพิ่งเคยทำเป็นครั้งแรกนะ’ โบนิตาบอกกับเขาในใจ เพราะริมฝีปากยังติดกับแกนนั้นอยู่

“ไม่ไหวๆ โอ้ๆ พอๆ” เขาดึงมันออกมาจากริมฝีปากน้อย ๆ ของเธอ

รวบรั้งร่างเล็กๆ นั้นขึ้น ประกบริมฝีปากลงไปบดขยี้ทันที ฝ่ามือของเขาลูบลงไปกับเนื้อสะโพกแล้วขยำแรงๆ

“อื้อ... เบาๆ สิ” เธอเอ่ยปากบอกเขา

ตอนนี้ร่างกำยำของหิรัญรั้งเธอขึ้นสู่วงแขน

“ไปต่อกันบนเตียงนะ” เขาพูดด้วยน้ำเสียงกระเส่า

เธอพยักหน้า หลับตาลง หัวใจเต้นแรงไม่เป็นศัพท์เอาการเหมือนกัน โบนิตาได้อาเจียนเอาอาหารก้อนสุดท้ายออกไปจากท้องแล้ว ความปั่นป่วนทั้งหมดทั้งมวลก็ลดลงไป แต่แอลกอฮอล์ที่อยู่ภายในกายนี่สิ มันทำให้ความรู้สึกปั่นป่วนซ่านหวิวๆ เหมือนใจจะขาดเวลาที่อยู่ใกล้ๆ เขา

ตุบ... ทั้งสองคนหล่นลงไปที่เตียง ร่างหนาของหิรัญทับทาบกลืนร่างของเธอลงไปกับที่นอน

“แน่ใจหรือ” เขาถามย้ำอีกครั้ง แต่เป็นการกระซิบอยู่ข้างๆ ใบหู พร้อมกับคลอเคลียสูดดมกลิ่นเนื้อกลิ่นตัวของหญิงสาวด้วยความพึงพอใจ

“ถ้าฉันกลับใจตอนนี้ มันไม่ทันแล้วมั้ง คุณเอาอะไรมาทิ่มที่หน้าขาของฉันคะตอนนี้” เธอรับรู้ได้ทั้งหมด ความแข็งหยัดบดเบียดลงหนักลงมาเรื่อยๆ

“อะไรที่มันกำลังจะทำหน้าที่เป็นสามีคุณน่ะสิ”

“อ้ำ” เขาไล่งับลงไปตามเนื้อตัวของเธอ

โบนิตาเสียงหัวเราะดังออกมาแบบน่ารัก

“อ้า...” เธอร้องออกปากทันทีที่เขางับเข้าไปที่ยอดเชอร์รี่สีหวาน ดูดกินเหมือนหิวกระหาย มือไม้ลูบคลำไปเสียทุกส่วน

‘ขาวจั๊วะ น่าเจี๊ยะมาก เนียน นุ่ม หอม... น่าเอา...’ ความคิดสุดท้ายเตลิดไปไกลแล้ว

ไม่มีเสียงพูดคุยอีกแล้ว มีแต่เสียงลมหายใจของสองคนที่กระเส่า และเธอส่งเสียงครางครวญแผ่วๆ ทุกครั้งที่หิรัญใช้ปลายลิ้นและริมฝีปากโลมเลียไปในตำแหน่งที่ซ่านเสียว หัวใจในทรวงอกก็เต้นแรงรัวไปหมดแล้ว

จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ...

“คุณฉันเสียว อื้อ...” เธอร้องออกปากทันทีที่เขาประทับริมฝีปากอุ่นลงไปประกบกลีบพูเนื้อ และส่งปลายลิ้นทักทายน้องสาวของเธอบ้าง โบนิตาดิ้นเร่าๆ แต่มือหนาใหญ่ของหิรัญกลับบังคับไม่ให้เธอขยับ ร่างเล็กกระตุกๆ ขาแข้งเกร็งถึงสวรรค์ไปก่อนเขาลิบๆ

“เสร็จไวจัง” เขาว่าให้เธอ แต่ก็ยังปลุกเร้าสร้างอารมณ์ซ่านให้เธอไม่หยุดสักที น้ำตาแห่งความรัญจวนไหลริน ปากก็ขยับครางไม่เป็นคำอยู่แบบนั้น

“พอเถอะ ทรมาน ฉัน... อื้อ... คุณ ฉัน... จะเสร็จอีกแล้ว อ้าย...” ร่างบางกระตุกๆ เกร็งตัวอีกครั้ง ช่องทางน้อยๆ ส่งน้ำหวานออกมามากมาย

หิรัญเคลื่อนตัวขึ้นไปประกบร่าง ประทับจุมพิตไปทั่วใบหน้า ก่อนจะจบลงที่ริมฝีปากที่เผยออ้าเอาลมหายใจหอบเข้าไป ปลายลิ้นเข้าไปเกี่ยวตวัดรัดรึง สองมือที่ยึดเอาร่างกายของเขาเอาไว้แน่น เปลี่ยนเป็นลูบคลำไปทั่ว

“คุณเคยนอนกับผู้หญิงที่บริสุทธิ์ไหม” เอาอีกแล้วยายส้ม ถามคำถามอะไรออกไปอีกเนี่ย

เขาไม่ตอบแต่กำลังพยายามสอดใส่ตัวเองให้เข้าไปในตัวของหญิงสาว

“ต้องอ้าขาให้กว้างกว่านี้สิ ผมจะเริ่มแล้วนะ” เขาบอกเธอด้วยน้ำเสียงกระเส่า โบนิตาทำตามอย่างว่าง่าย รับรู้ได้ถึงอะไรบางอย่างที่เบียดบดและกำลังถูกเจ้าของกดลงแทรกไปในร่องรักของตัวเอง

“อื้อ... เบาๆ นะคะ ฉันยังไม่เคย” เธอขบเม้มริมฝีปากเอาไว้แน่น กล้าๆ กลัวๆ แต่อารมณ์คุกรุ่นจนไปถึงสวรรค์อยู่หลายครั้ง

หิรัญหายใจฟึดฟัดคงอึดอัดอยากกระแทกเธอเข้าไปให้ลึก แต่ก็ต้องกัดฟัน

“ไม่ใส่ถุงยางอนามัยหรือ” เธอยังถามเขาอีก ชายหนุ่มไม่ตอบแต่กระดกสะโพกขึ้นนิดๆ ก่อนจะกดตัวเองเข้าไปดัง...

พรวด... สวบ... กึก...

“โอ๊ย... มันเจ็บนะ อึก... คุณฉันเจ็บ” เธอน้ำตาไหลออกมาจริงๆ มองชายหนุ่มที่ตอนนี้ทำหน้าตาทรมานอยู่บนตัวเธอ เขายกตัวขึ้นสบตากับโบนิตา

“เจ็บมากไหม”

“อื้อ...” นอนน้ำตาไหล ช่างน่าสงสาร

“แต่มันแน่น ทนนิดเดียวนะ เดี๋ยวก็ชิน ให้ผมไปให้สุดทางก่อน” พูดจบไม่ฟังคำตอบฉกริมฝีปากของตัวเองลงไปปิดปากของเธอให้สนิท กระแทกส่งแท่งบุรุษลงไปสุดแรง

“อึก... อื้อ...” โบนิตาร้องครางยาวๆ น้ำตาไหลริน ปลายลิ้นของเขาส่งเข้ามาดูดดุนรัดรึงแรงขึ้นตามอารมณ์ที่กวัดแกว่ง ช่องทางเล็กๆ บีบอัดตัวเขาแทบแตก

หญิงสาวเจ็บร้าวเหมือนร่างกายจะแยกออกจากกันให้ได้ แต่หิรัญทำเป็นเขายังทำตัวหมุนควงบดเบียดอันใหญ่กับโหนกเนียนเพื่อให้ร่างเล็กๆ คุ้นเคย มันสุขอย่างบอกไม่ถูก ความอ่อนนุ่มโอบแนบแกนบุรุษรัดตอดระรัวทำให้เขาต้องส่งเสียงครางครวญออกมา

ใบหน้าหล่อคลุกลงไปกับซอกคอและจัดการกับสองถันที่เจ้าของหายใจแรงๆ จนมันกระเพื่อม เขารับรู้ได้ถึงอาการผ่อนคลายเริ่มขยับเธอกลับดึงรัดร่างเขาเอาไว้ไม่ให้ออกห่าง พอชายหนุ่มกระแทกลงมาซ้ำๆ เธอถึงกับอ้าปากครางเบาๆ เวลาแห่งความสุขหรรษากำลังจะเริ่มแล้วสิ

หิรัญยกตัวขึ้นพับสองขาขาวๆ ของโบนิตาเอาไว้ที่ข้างตัว เริ่มขยับเนิบนาบ จากความเจ็บแปรเปลี่ยนเป็นความรัญจวนอย่างไม่เคยรู้สึกมาก่อน เจ้าแท่งนี้ทำให้เกิดความรู้สึกประหลาด ยิ่งหัวมนชนเข้ากับผนังภายในเธอก็เสียวแปลบเลือดแล่นพล่านไปทั้งกาย

จังหวะเพลงรักโหมแรงขึ้นไปเรื่อยๆ ร่างเล็กๆ ได้แต่ส่งเสียงร้องครางออกมาไม่เป็นคำ ผมสยายไปกับหมอนที่รองหนุน สายตาของหิรัญจ้องใบหน้าเล็กๆ นั้นอย่างไม่วางตา อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด มันเลยเถิดมามากแล้ว ใครบอกให้เธอปลุกพยัคฆ์ให้ตื่น

“แรงไปแล้วนะ อื้อ... อ๊ะ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ”

เขาดึงร่างของหญิงสาวให้มาหยุดอยู่ที่ริมขอบเตียง ยกสองขาของเธอขึ้นพาดลำตัวที่ลงไปยืนอยู่ที่พื้น สะโพกสอบตอกอัดเร่งความเร็วเข้าออกในช่องทางที่บีบรัดนั้นอย่างสุดกำลัง เสียงเนื้อหนังของมนุษย์กระทบกันจนดังสนั่นไปทั้งห้อง ผสานกับเสียงร้องครวญของเขาและเธอที่ดังระงม

“โอ้... รู้สึกดีไหม ผมรู้สึกดีที่สุด”

โบนิตาไม่ตอบ เธอได้แต่หายใจหอบเอาอากาศเข้าปอดแฮ่กๆ บางคราวก็กลั้นลมหายใจ

มือหนาใหญ่ของหิรัญพลิกร่างเล็กๆ ให้หมุนตัวจัดท่าทางของเธออย่างรีบเร่ง ก่อนจะส่งความสุขอันใหญ่เข้าไปในตัวของหญิงสาวอีกครั้ง

เธอหวีดร้องขึ้นดัง ก่อนจะหยิบผ้าผืนหนึ่งใกล้ๆ มาอัดเข้าไปในปากของตัวเอง

ฝ่ามือของเขายึดเอวคอดเอาไว้แน่น ส่งตัวใหญ่เข้าไปโล้เล่นโต้คลื่นสิเน่หาที่ปะทุหนัก หิรัญหายใจเสียงดัง อัดแรงโยกกระแทกร่างเล็กๆ อย่างไม่นับ เธอน้ำตาไหลพรากๆ ความสุขของชายหญิงมันเป็นแบบนี้นี่เอง

ชายหนุ่มสุดทนตอกอัดแกนบุรุษเข้าไปจนสุดตัว ฉีดส่งลาวาแห่งความหรรษาเข้าไปในร่องรักของหญิงสาวจนอัดแน่น เธอหวีดร้อง เขาส่งเสียงคำรามก้องลั่นห้อง ก่อนจะทิ้งร่างทาบทับร่างเล็กๆ ที่หายใจแรงหอบเหนื่อยร่างอ่อนระทดระทวยไปหมด

เลือดสีแดงบริสุทธิ์ปะปนออกมากับความสุขของเขา หิรัญยิ้มอย่างภูมิใจ จ้องมองใบหน้าน้อยๆ ที่หลับลงไปทันทีที่จบเกม เขาจัดการเช็ดทำความสะอาดให้ และจัดให้เธอนอนด้วยท่าที่เป็นสุขไปตลอดทั้งคืน