กลวิธีเปลี่ยนศัตรูเก่าแสนร้ายให้กลายเป็นยอดรัก

“ถ้าเจ็บจงรีบบอกข้า...”

หญิงสาวยิ้ม รอยยิ้มนางดึงดูดเขาเหลือเกิน แต่สิ่งที่นางเอ่ยทำให้อ๋าวเซียวเหรินทึ่งจัด

“คำพูดนี้ สมควรเป็นข้าที่ถามท่านมากกว่า หากเจ็บ... จงรีบบอกให้ข้าหยุด และเตือนไว้ก่อน สตรีเช่นข้าหากพึงใจสิ่งใดแล้ว จะไม่ยอมทิ้งขว้างให้หลุดมือ ท่านจะเป็นสมบัติให้ชิงอี้เชยชมตลอดไป”

หยวนชิงอี้บอกจบก็เผยอริมฝีปากขึ้น เชื้อเชิญให้ชายหนุ่มส่งสัมผัสเร่าร้อนเข้าสู่เรือนกายงดงาม

“สตรีเก่งกล้าเกินงามก็ใช่ว่าจะเป็นเรื่องดี”

นางไม่ตอบ หากขยับตัวเข้าหาเขาอย่างพึงพอใจ

*******

ถูกลักพาตัว

รถม้าคันเล็กของตระกูลหยวนที่ล่วงหน้ามาก่อนจอดนิ่งสนิท จู่ๆ คันขับหายตัวอย่างไม่ทราบสาเหตุ สายลมหอบใหญ่พัดผ่านหลายต่อหลายครั้ง เกิดเสียงหวีดหวิวชวนให้วังเวงยิ่ง

พอเสี่ยวอวิ๋นผู้เป็นสาวใช้ชะโงกหน้าออกมามองด้านนอก เพื่อดูความเคลื่อนไหว นางจึงเกิดความครั่นคร้ามใจ อนิจจานางควรเชื่อสัญชาติญาณตนให้มากกว่านี้ ก่อนออกเดินทางไปเมืองหลวงอย่างเร่งด่วน ฝ่ายคุณหนูห้าหยวนซูซูให้ทางเลือกนางกับผู้เป็นเจ้านายแล้ว จากน้ำเสียงสีหน้าสตรีผู้นั้น บอกใบ้ให้รู้ว่าหยวนชิงอี้ไม่ควรติดตามไปยังจวนหลักของตระกูลหยวน

และเหตุการณ์ก่อนออกเดินทาง เป็นดังนี้

“แต่เดิมน้องแปด ก็อยู่เรือนนอกอย่างเรียบง่าย และโชคร้ายที่เมืองนั้นเกิดโรคระบาด จนต้องไปอาศัยสำนักนางชีเป็นการชั่วคราว ชีวิตไม่ได้ดี ลำบากอยู่บ้าง แต่เจ้าก็ไม่ได้สร้างความเดือดร้อนแก่ผู้อื่น

ครั้นกลับมา เจ้าก็ทำให้ทุกอย่างที่ข้าเคยมีสูญสิ้น ยามนี้ยังจะตามไปเมืองหลวงอีก น้องแปด หัดใช้สมองกลวงๆ ลองคิดให้ดีกว่านี้สักหน่อยเถิด” หยวนซูซูแสดงเจตนาของตน และท่าทางนางจงใจตัดขาดหยวนชิงอี้อย่างไม่ใยดี

ฝ่ายหยวนชิงอี้ยังสับสนต่อหลายสิ่ง อีกทั้งร่างกายนางต้องพิษ จึงได้แต่รับฟังด้วยความอ่อนแรง

“ดูเหมือนน้องแปดจะเดินทางไกลไม่สะดวกเสียแล้ว ข้อเสนอของพี่ใยไม่รับฟัง”

หยวนชิงอี้รีบปฏิเสธ และรวบรวมพลังเท่าที่จะพอมีตอบอีกฝ่าย“ข้าอยู่อย่างโดดเดี่ยวนับแต่จำความได้ การเดินทางไกลครั้งนี้ เพื่อพบท่านลุงและท่านย่าใหญ่ คือจุดประสงค์ที่ข้าต้องการ”

“เฮอะ เจ้ากล่าวมาทั้งหมด คิดดีแล้วใช่หรือไม่... เพราะข้าจำได้ว่า นับแต่ก้าวข้ามาเหยียบเรืองรองตระกูลหยวน เจ้าก็นำหายนะมาสู่ทุกคน” เมื่อกล่าวจบ หยวนก็เชิดหน้าสูง และไม่อยากมองอีกฝ่าย ใจนางแหลกสลายไปก่อนหน้านี้ นั่นเป็นเพราะครอบครัวที่รักสูญเสียไปอย่างไม่มีวันกลับ ไม่ว่าต้นสายปลายเหตุมาจากสิ่งใด แต่หยวนซูซูปักใจเชื่อว่า ไออัปมงคลที่โอบคลุมร่างหยวนชิงอี้ คือความโชคร้ายและส่งผลให้หยวนซูซูต้องอยู่ในสถานการณ์ตกต่ำถึงที่สุด

“เมื่อมั่นใจว่า จะเดินทางไปเมืองหลวงพร้อมข้า เจ้าจงรู้ไว้ว่า มีอันตรายรออยู่รอบด้าน และข้าไม่ใช่คนเก่งกล้าที่จะปกป้องน้องแปดได้ นับจากนี้ แล้วแต่วาสนาเจ้าเถอะหยวนชิงอี้”

และนั่นคือสิ่งที่หยวนซูซูบอกกับลูกพี่ลูกน้องตน โดยในภายหลัง ฝ่ายนั้นได้ให้คนของตน วางแผนจัดการหยวนชิงอี้เพื่อไม่ให้นางได้ร่วมเดินทางไปพร้อมขบวนตระกูลหยวนสำเร็จ

หยวนชิงอี้ถอนหายใจแรง มือเท้าเย็นไปหมด นางพยายามอยู่กับเรื่องตรงหน้า อย่างไรตอนนี้ก็เป็นโลกนิยายที่เคยอ่าน หากมีไหวพริบมากพอ ย่อมเอาตัวรอดได้ ไม่ต้องตายซ้ำแล้วซ้ำอีก

“คุณหนู...คนขับไม่อยู่แล้วเจ้าค่ะ และไม่มีรถม้าคันอื่นด้วย” สาวใช้เสียงสั่น หากยังพยายามไม่แสดงความขี้ขลาดออกมา ด้วยกลัวเจ้านายตนจะพลอยตื่นตระหนก

“ดูให้แน่ใจเสี่ยวอวิ๋น”น้ำเสียงหยวนชิงอี้เบาทั้งแหบแห้ง นั่นเป็นเพราะพอกลับถึงตระกูลหยวนได้มีเหตุร้ายต่างๆ เกิดขึ้นไม่หยุด ที่เลวร้ายสุดคือคฤหาสน์หลังใหญ่เผาไหม้จนแทบไม่เหลือ ถึงเอาตัวรอดออกมาได้ ทว่ามีสิ่งไม่คาดฝันตามมา หากเอ่ยให้เข้าใจง่ายๆ ก็คือ คุณหนูแปดคนเดิมจากโลกนี้ไปแล้ว ด้วยนางหมดสติหลังจากสูดควันเข้าไปมากเกิน

เมื่อร่างเดิมฟื้นกลับคืนมาก็กระเสือกกระสนเอาตัวรอดท่ามกลางกองเพลิง และความตายของหลายชีวิตทำให้วิญญาณหญิงสาวซึ่งมาจากโลกปัจจุบัน ที่ประสบเรื่องราวครั้งนั้นจิตตกเป็นอย่างมาก ถึงจะล่วงรู้เรื่องราวต่างๆ ล่วงหน้าว่าจะเกิดเรื่องใดบ้าง เพราะเคยอ่านเนื้อหาในนิยายมาแล้ว กระนั้น บทของตัวประกอบหญิงที่ถูกสวม ก็พลิกสลับไปจากเดิมจนน่าตกใจ

“คุณหนูไม่มีใครเลยจริงๆ เจ้าค่ะ”

หยวนชิงอี้คนใหม่ มือกุมมือตนแน่น พร้อมทบทวนเหตุการณ์ที่ควรจะเกิดต่อจากนี้ หากจำไม่ผิดนางถูกลักพาตัว กว่าจะกลับเข้ามามีบทบาทในเนื้อหาเดิมอีกหน ก็เป็นช่วงที่เฟยเตี้ยนพระเอกในนิยาย บังเอิญเห็นนางที่ตลาดค้าทาส และเขาเป็นผู้ช่วยเหลือนางไว้ เพื่อต้องการหลักฐานเกี่ยวกับเหตุร้ายของบ้านรองตระกูลหยวน ด้วยจากนอกจากเพลิงไหม้ ยังมีคนตายหลายสิบชีวิต

“เยี่ยงนั้นเราต้องระวังตัว” บอกเสี่ยวอวิ๋นผู้จงรักภักดีแล้ว หยวนชิงอี้ก็เศร้าใจอย่างยิ่ง เนื่องจากคาดเดาได้ว่า ชะตากรรมของเสี่ยวอวิ๋นคงไม่พ้นจบสิ้นที่จุดรถม้าจอดอย่างแน่นอน

ก่อนหน้านั้น หยวนชิงอี้ได้รับพิษบางอย่างเข้าไป คนที่วางยานางคือแม่บ้านจุ้นซึ่งรับใช้หยวนซูซู ฝ่ายนางพยายามใช้เข็มแทงที่นิ้วเพื่อขับพิษแล้ว หากไม่เป็นผล ยามนี้อาการไม่รุนแรง แต่ถ้าปล่อยไปอีกสักครึ่งชั่วยาม หยวนชิงอี้ก็คาดเดาได้ว่า อาจถูกความชั่วร้ายทำให้ต้องมัวหมองอย่างแน่นอน

สักพักก็มีชายผู้หนึ่งพร้อมพรรคพวกเขาอีกสองคนมุ่งหน้ามายังรถม้า เสี่ยวอวิ๋นเห็นท่าไม่ดี นางหยิบมีดสั้นหวังป้องกันตัว

ชายคนนั้น ไม่ใช่โจรหรือมือสังหาร เป็นเพียงคนที่ถูกจ้างให้ทำเรื่องชั่ว แม้พยายามทำหน้าเข้มๆ ส่งเสียงขึงขัง แต่อย่างไรก็ดูออกว่าเขาเป็นพวกอ่อนหัด

“แม่นาง ข้าไม่ได้หมายเอาชีวิต ง่ายที่สุดคือ จงใช้ความบริสุทธิ์เจ้าแลกลมหายใจเถิด”

สาวใช้ไม่มีทางยินยอม คุณหนูของนางผ่านความลำบากมามาก และชื่อเสียงใช่ว่าจะดี หากต้องมีมลทินถูกข่มเหงอีก เกรงว่าชาตินี้อยู่ก็เหมือนตายทั้งเป็น