ตอนที่5

[บริษัทเจียฉาง]

วันนี้เป็นอีกวันที่บริษัทยุ่งกันมากๆพนักงานต้อนรับรับสายโทรศัพท์กันแทบไม่ไหวเพราะอีกแค่1สัปดาห์ก็จะวันปีใหม่แล้วหลายๆห้างจึงโทรมาขอเพิ่มของจากบริษัทเจียฉางวันนี้เป็นอีก1วันที่เฮเลนมาช่วยพี่สาวและบิดา สัปดาห์นี้เฮเลนเข้าบริษัทติดกันถึง5วันเพราะงานที่เยอะและออเดอร์ที่มากกว่าปีที่แล้วทำให้ทุกแผนกวิ่งวุ่นกันใหญ่ที่วุ่นที่สุดคือฝ่ายผลิต

"เฮเลนพักก่อนก็ได้นะ" ฮาน่าบอกน้องสาวทั้งๆที่ตัวเองยังคงกดแป้นพิมไม่เลิก งานล้นมือจนแทบไม่มีเวลาไปกินข้าวจนผู้เป็นแม่ต้องห่อข้าวใส่กล่องให้ทานกลางวัน

"พี่ฮาน่านั้นแหละพักบ้างงานเฮเลนเหลือนิดหน่อย" เฮเลนว่าพลางจับพี่สาวให้ลุกมาทานอาหารกลางวัน

ตกบ่าย ลูคัสแวะมาหาร่างบางที่เค้าอยากได้ที่บริษัทของพ่อเธอ

"ขอเข้าพบท่านหลี่จิน เจียฉาง" ลูคัสบอกกับพนักงานหน้าบริษัท

"ไม่ทราบว่าได้นัดมั้ยคะ" เจ้าหน้าที่ยังคงทำหน้าที่ที่ดี

"บอกไปว่าลูคัส อีนาฟมาหา" ลูคัสบอกกับเจ้าหน้าที่ตรงหน้าเมื่อได้ยินนามสกุลจึงรีบต่อสายหาท่านประธานทันที และเป็นที่สำเร็จท่านประธานหลี่จินอนุญาตให้เข้าพบได้

"สวัสดีครับคุณลูคัสมาหาผมที่นี่มีเรื่องหรือเปล่าครับ" หลี่จินทำการต้อนรับชายตรงหน้าอย่างดีเพราะเค้าเป็นเจ้าของห้างอีนาฟที่ใหญ่ที่สุดในจีนและบริษัทเจียฉางยังทำธุรกิจร่วมกับห้างนี้อีกด้วย

"ผมแค่แวะมาเยี่ยมน่ะครับ ผมรู้ว่าบริษัทเจียฉางส่งเครื่องใช้ไฟฟ้าไปที่ห้างของผมเป็นรายใหญ่มาตั้งแต่รุ่นปู่ของผม" ลูคัสเอ่ยออกมา

"ครับเราทำธุรกิจร่วมกันมาตั้งแต่สมัยรุ่นพ่อของผมแล้วถือว่านานมากๆเลยครับ" หลี่จินเอ่ยออกมาอย่างพึงพอใจที่พ่อของเค้าปูทางธุรกิจมาให้เค้าดีขนาดนี้ ทั้งคู่คุยกันสักพักก็ได้ยินเสียงประตูเปิดเข้ามา

"ป๊าคะทานข้าวหรือยัง" เฮเลนเดินเข้ามาในห้องของพ่อ เธอคิดว่าพ่อของเธอไม่มีแขก

"อุ๊ย! ขอโทษค่ะ เดี๋ยวเฮเลนมาใหม่" เฮเลนบอกก่อนจะเดินออกไปแต่ถูกบิดาเรียกไว้ก่อน

"เดี๋ยวสิลูก มาทำความรู้จักคุณลูคัส อีนาฟก่อน" คนเป็นพ่อพูดออกมาก่อนที่เฮเลนจะนึกถึงชื่อผู้ชายบ้ากามที่ให้ลูกน้องมาติดต่อเธอ

"นาย!!" เธอชี้หน้าขึ้นใส่เค้าทันทีไม่คิดว่าคนที่เธอฝากด่าไปจะมาเป็รแขกของพ่อเธอ

"เฮเลนทำไมทำแบบนี้ไม่น่ารักเลยนะ" ท่านหลี่จินเอ็ดลูกสาวทันทีที่ชี้หน้าใส่ลูคัส

"ขอโทษค่ะ" ร่างบางเมื่อนึกว่าเค้าเป็นแขกของพ่อจึงก้มหัวขอโทษเค้าทันที

"ไม่เป็นไรครับผมว่าคุณเฮเลนคงเข้าใจผิด" ลูคัสพูดออกมาโดยใช้สายตาโลมเลียเธอ

"นี่เฮเลนลูกสาวคนเล็กของผมครับ เฮเลนทำความรู้จักคุณลูคัสไว้สิลูก" ท่านหลี่จินบอกกับลูกสาวเพราะตระกูลเจียฉางยังคงต้องทำธุรกิจร่วมกับอีนาฟอีกนาน

"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ" เธอก้มหัวให้เค้าน้อยๆ แต่เค้ากลับคว้ามือเธอมาพรมจูบที่หลังมือ

"ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ" ลูคัสบอกก่อนจะปล่อยมือนิ่มๆของเธออย่างน่าเสียดาย เฮเลนรู้สึกที่ลวนลามทางสายตาของเค้าเธอจึงอยากจะออกไปจากตรงนี้เสียที

"ป๊าคะหนูไปช่วยพี่ฮาน่าแล้วนะคะ" เฮเลนพูดขึ้นก่อนจะเดินออกไปจากห้อง

"อี๋ แหวะ" เมื่อออกมาจากห้องร่างบางก็รีบเช็ดมือที่เค้าจูบทันที

[บ้านตระกูลเจียฉาง]

พ่อแม่ลูกนั่งทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันอย่างเช่นทุกวัน

"วันนี้เหนื่อยกันมากใช่มั้ยจ๊ะลูกๆ" อรนิภาเอ่ยถามลูกสาวทั้งสองเธอรู้ว่าใกล้ปีใหม่บริษัทก็ยุ่งเป็นธรรมดาแต่พอหลังปีใหม่ทุกอย่างก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม

"นิดหน่อยค่ะ" ฮาน่าตอบออกมาจริงๆก็เหนื่อยนั้นแหละแต่พอได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันแบบนี้ความเหนื่อยก็หมดไป

"ป๊าว่าหลังปีใหม่เราไปเที่ยวกันดีกว่า" หลี่จินเอ่ยบอกลูกๆทั้งสองคนเพื่อทดแทนความเหนื่อยเค้าจึงจะพาลูกๆและภรรยาไปพักผ่อนรวมถึงจะปิดบริษัทสัก3วันให้พนักงานได้พัก

"ดีค่าา เฮเลนอยากไปทะเลจะใส่ชุดว่ายน้ำถ่ายรูปสวยๆ" เฮเลยเอ่ยออกมาตามประสาเธอ แต่ผู้เป็นพ่อที่หวงลูกสาวแทบจะไม่ยอมแค่ลูกสาวไปเป็นางแบบอกคนเป็นพ่อก็แทบจะแตกอยู่แล้วแต่ดีที่ลูกสาวเลือกรับเฉพาะงานที่ไม่โชว์เนื้อนังมังสา

"ป๊าว่าใส่เสื้อแขนยาวลงน้ำจะดีนะลูกผิวหนูได้ไม่เสีย" หลี่จินเอ่ยหว่านล้อมลูกสาว อรนิภาได้แต่แอบขำความหวงลูกสาวของสามี

"ป๊าขาใส่แขนยาวมันจะถ่ายรูปสวยได้ยังไงคะเนอะพี่ฮาน่าเราไปซื้อชุดเตรียมกันไว้ก่อนดีกว่า" เฮเลนบอกกับพ่อก่อนจะหันไปขอความเห็นจากพี่สาว ท่านหลี่จินนั่งหน้าเครียด

"แม่ไปซื้อด้วยนะ แม่ก็อยากกลับมาโชว์หุ่นอีกครั้ง" อรนิภาแกล้งพูดยั่วโมโหสามีเล่นๆ

"ป๊าเปลี่ยนแพลนแล้วเราจะไปขึ้นเขากันไม่ไปแล้วทะเล" ท่านหลี่จินเอ่ยออกมาใครจะยอมให้ผู้ชายคนอื่นมามองภรรยาและลูกสาวสุดที่รักของตัวเองล่ะเค้าไม่ยอมหรอก

"อ่าวป๊าทำไมล่ะคะ" เฮเลนถามอย่างน่าเสียดาย

"ทะเลมันอันตรายลูกเราไปพักผ่อนกันบนภูเขาชมวิวสวยๆดีกว่าเนอะ" ท่านหลี่จินเอ่ยบอกกับลูกสาว

"ก็ดีเหมือนกันค่ะ ตื้นเต้นจัง" เฮเลนเอ่ยออกมา ทั้งสี่คนทานอาหารเสร็จแล้วจึงขึ้นไปบนห้องทันที

[ห้องนอนเฮเลน]

ร่างบางอาบน้ำแต่งชุดนอนเตรียมจะเข้านอนแต่เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมาเสียก่อน เมื่อเห็นเป็นเบอร์แปลกจึงกดรับ

"สวัสดีค่ะ" ร่างบางรับและพูดกับคนในสาย

(จำฉันได้มั้ยสาวน้อย) ลูคัสตอบกลับมา เธอแค่ยินเสียงของเค้าก็จำได้ไม่ลืม

"นาย!! ตาบ้ากามโทรมาทำไมย่ะ" เธอถามเค้ากลับไป

(ฉันแค่จะมายื่นขอเสนอง่ายๆให้เธอ) ลูคัสเอ่ยออกมาเมื่อถือไพ่เหนือกว่า

"ขอเสนออะไรฉันไม่สน" ร่างบางตอบสวนกลับไปเธอไม่สนใจอะไรทั้งนั้น

(เธอคงไม่รู้สินะว่าฉันทำธุรกิจกับพ่อของเธออยู่ หากเธอยอมฟังธุรกิจของตระกูลเธอก็ยังคงอยู่ต่อไปแต่ถ้าไม่ ฉันก็ไม่แน่ใจนะว่าบริษัทของพ่อเธอจะปิดเมื่อไหร่ และฉันไม่ได้ขู่) ลูคัสพูดออกมา ร่างบางฟังและคิดตามภาพเมื่อกลางวันพ่อของเธอดูต้อนรับไอ้โรคจิตคนนี้ดีเหลือเกินแสดงว่าเค้าต้องเป็นคนสำคัญของบริษัท

"ข้อเสนออะไรว่ามาสิ" เฮเลนเอ่ยออกมา

(ดีมากเด็กน้อยที่ยอมฟัง เธอแค่ไปกินข้าวกับฉันสักมื้อและไปโรงแรมกับฉันต่อ) ลูคัสเอ่ยออกมา

"นี่นาย! จะบ้าหรอนายมันโรคจิตจริงๆ" เธอเหวเสียงใส่คนในสาย

(ฉันว่าเธอไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธนะเด็กน้อยอนาคนบริษัทพ่อเธออยู่ที่เธอนะ) ลูคัสเอ่ยออกมาอย่างผู้ชนะ

"แค่ครั้งเดียวใช่มั้ย แล้วนายก็ห้ามทำอะไรบริษัทพ่อฉันเด็ดขาด" เฮเลนถามกลับก่อนจะยื่นขอเสนอของเธอไปบ้าง

(ฉันสัญญาถ้าเธอทำฉันติดใจบริษัทของพ่อเธออาจจะเจริญมากกว่าที่เป็นนะ) ลูคัสยังคงเอ่ยต่อ

"อย่ามานอกเรื่อง แค่นี้นะนัดวันมาสิ" เฮเลนบอกกับเค้า

(พรุ่งนี้ตอน6โมงเย็น เจอกันที่ร้านxxxนะสาวน้อย จุ๊บ) ลูคัสเอ่ยออกมาก่อนจะจุ๊บใส่ที่โทรศัพท์ เมื่อวางสายแล้วเฮเลนแทบคิดไม่ตกเธอไม่ได้ซีเรียสเรื่องพรหมจรรย์อะไรหรอกแต่เพียงเธอกลัวที่เค้าพูดออกมา