9 หอมทุกความรู้สึก nc
อัญญารินทร์บิดกายเพื่อหลบเลี่ยงสายตาที่จับจ้องไม่วางตา ทำให้เธอเขินอายอย่างมาก แต่เธอไม่น่าทำแบบนั้นเลย เพราะทันทีที่เธอขยับกายดั่งกับว่าเธอได้ลั่นระฆังส่งสัญญาณบอกเขาว่าได้เวลาแล้ว เพราะไบรอัลโน้มตัวลงมาหาเธอในฉับพลัน
“ผมชอบกลิ่นหอมจากตัวคุณจังเลย” ไบรอัลที่เพ้อออกมาพร้อมกับริมฝีปากหยักประกบปิดริมฝีปากแดงที่เจ่อบวมสวยงามนั้นอีกครั้ง อัญญารินทร์ตอบสนองกลับอย่างไร้ประสบการณ์ หมดสิ้นเรี่ยวแรงการต่อต้าน เมื่อเขามอบประสบการณ์ใหม่ที่ร่างกายสาวชื่นชอบเป็นอย่างมากอย่างไม่อาจปฏิเสธได้
อ้า! อ้า! อัญญารินทร์ครางออกมา ยามที่ผิวกายถูกดูดดื่ม จากคนที่ไม่รู้จักพออีกครั้ง และครั้งนี้แตกต่างกับครั้งที่ผ่านมาเมื่อไม่นาน นี้ เพราะความอ่อนโยนที่เคยมีมันค่อยๆหายไปทุกการสัมผัสถูกแทนที่ ด้วยความหิวกระหายที่เหมือนจะคลุ้มคลั่งเพราะความหื่นในตัวเขายังคง มีอยู่เต็มเปี่ยม
เสียงจุมพิตดังสะท้อนก้องไปทั่วห้องนอน ร่างกายเปลือย ร้อนดั่งไฟพร้อมจะระเบิดในทุกๆวินาทีที่ผ่านไป เมื่อริมฝีปากเขาได้วางลูกไฟสีแดงฉานไว้บนเรือนกายสาวในทุกๆจุดที่สัมผัส เขาทั้งดูดทั้งดึงยอดเกสรสีชมพูจนมันกลายเป็นสีแดงเข้มทั้งสองข้าง เขาดูดเข้าดูดออก จนอดคิดไม่ได้ว่าถ้าเขาดูดกลืนเธอได้ เธอคงถูกกลืนหายเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งกับเขาไปแล้ว มือเรียวไล่ลงต่ำเปิดเรียวขาเล็กให้กว้างขึ้นเพื่อที่ฝ่ามือของเขาจะได้สัมผัสดอกไม้งามที่งดงามอีกครั้งอย่างเต็มที่ในที่สุด แม้เธอไม่ได้โอนอ่อนตามเสียทีเดียว แต่นั่นก็ไม่ใช่อุปสรรคสำหรับเขาเลยสักนิด
“อื้มมมมม” อัญญารินทร์ร้องครางออกมา เมื่อปลายนิ้วของเขา เคลื่อนเข้าสู่โพรงสาวในทันที
“ที่รัก..ผมขอนะ” ไบรอัลเอ่ยพร้อมกับ สบตากับดวงตากลมโตที่เปิดกว้างมากขึ้น
“อย่าค่ะ ได้โปรด” อัญญารินทร์พูดพร้อมขยับถอยหนี แต่ถูกเขาดึงรั้งเอาไว้ และไม่มีทีท่าที่จะเอาเรียวนิ้วเพียงนิ้วเดียวที่หายเข้าไปในตัวเธอ ออกไปตามคำร้องนั้น
“แน่นจัง คุณยังไม่เคย...” อัญญารินทร์หอบหายใจ ดวงตาเบิกกว้างมากขึ้นอีก เธอกำลังถูกคนบ้าที่เมาข่มขืนเหรอเนี่ยกรรมของเธอจริงๆ สิ่งเดียวที่เธอคิดว่าเป็นโชคดีของเธอคือหน้าตาและรูปร่างของเขาเพราะมีความหล่อระดับขั้นเทพเลยทีเดียว
สิ้นเสียงแหบพร่า ไบรอัลลดสายตากลับมามองที่เนินเนื้อสาวกลางลำตัว เรียวนิ้วที่อยู่ในโพรงสาวเริ่มขยับ แต่ไม่ได้ขยับเพื่อจากมา แต่เขาขยับเข้าออกต่อเนื่องอย่างมีจุดประสงค์ ความเจ็บปวดที่อัญญารินทร์รู้สึก และได้รับก่อนหน้านี้ค่อยๆหายไปทีละน้อย ความเสียวซ่านถูกแทนที่มากขึ้นเรื่อย ๆ ปลายนิ้วเท้าทั้งสิบเริ่มหดเกร็ง เสียงครางหวานๆ ดังออกมาไม่ขาดสายไบรอัลยิ้มอย่างพึงพอใจกับร่างกายหอมกรุ่นของคนที่นอนเปลือยเปล่าอยู่ตรงหน้าที่ตอบสนองกลับได้อย่างดีเยี่ยม ยิ่งเธอเร่าร้อนมากแค่ไหนก็ยิ่งทำให้เขาแทบทานทนต่อไปไม่ไหว ภาพอนาคตที่เขากำลัง กระแทกใส่เธอมันต้องเกิดขึ้นเร็วๆนี้ แต่เธอคับแคบเหลือเกิน ตัวเธอเล็กมาก เธอจะรับเขาไหวมั้ยนะ สมองคนที่คลั่งถึงขั้นดิบเถื่อนคิดอยู่
อุ้ย! อัญญารินทร์ร้องอย่างขัดใจ เมื่อเรียวนิ้วถอยห่างออกจากโพรงสาวไป ดวงตากลมมองไปยังใบหน้าเจ้าของเรียวนิ้วนั้น
“ผมจะให้รางวัลที่คุณขับรถมาส่งผม..ที่รัก” ไบรอัลพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน เขาขยับตัวเองมานั่งคุกเข่าอยู่ ระหว่างช่วงขาของอัญญารินทร์ เขาต้องเร่งรัดเธอให้พร้อมสำหรับเขามากกว่านี้
อุ้ย! อัญญารินทร์ร้องเสียงหลงอีกครั้ง เมื่อไบรอัลที่ร่างกายยังคงอยู่ในเสื้อผ้าสมบูรณ์ ขยับเรียวขาของเธอขึ้นพาดไหล่คร่อมศีรษะเขาไว้ เขาส่งยิ้มเจ้าเล่ห์หว่านเสน่ห์ให้เธอก่อน ก่อนที่เขาจะโน้มใบหน้าดอมดมกลีบสาวที่ปิดสนิท ทำให้ขนอ่อนตามร่างกายของเธอเหมือนจะเปลี่ยนเป็นศรธนูในฉับพลัน เพราะทุกเส้นตั้งตรงทันทีที่ปลายลิ้นของเขาแหวกกลีบสาวให้แยกจากกัน
โอ้ยยยย!!! เสียวจนเกินบรรยาย เมื่อเขาทักทาย เกสรกลางกลีบสาวด้วยปลายลิ้นของเขาที่กวัดแกว่งไปมาไม่หยุด
อ๊าห์!!! อัญญารินทร์ครางเสียงดังมากขึ้น มากขึ้น เธอกำลังจะ ขาดใจ หัวใจเธอเต้นแรง ร่างกายเธอถูกจู่โจมด้วยความเสียวซ่านที่วิ่ง พล่านแทนเลือดในกายไปเสียแล้ว
“ไม่ไหวแล้ว” อัญญารินทร์ร้องออกมา เธอซ่านเสียวจนระเบิดธารน้ำ ออกมาในเวลาไม่นานเลย แต่สิ่งที่เธอคิดว่าได้สิ้นสุดจบลงแล้ว มันไม่ใช่เลยมันไม่จบเพราะเขากวาดต้อนดูดดื่มธารน้ำจากโพรงสาวอย่างคนกระหายน้ำที่ติดอยู่กลางทะเลทรายมานานก็ไม่ปาน ทำให้เพียงเสี้ยววินาทีร่างสาวก็กลับมาพลุ่งพล่านอีกครั้ง
ไบรอัลดูดดื่มธารน้ำสาวเข้าสู่ร่างกายเข้าไปไม่น้อย แต่ก็ดูเหมือน จะไม่เพียงพอเลย ร่างกายเขาต้องการอีก เขาคงต้องการเพิ่มเป็นสองเท่า ทั้งจากความต้องการจากผลพวงของแอลกอฮอล์ที่ไหลเวียนในร่างกายที่ยังสูงมาก กับแรงกระตุ้นของเพลิงสวาท ที่ตอนนี้เขาปวดร้าวกลางลำตัวอย่างมาก สมองด้านเหตุผลของเขาไม่อาจทำงานได้ในภาวะไร้สติแบบนี้ แต่สมองด้านความรู้สึกยังคงแรงกล้าและดูเหมือนจะรุนแรงมากขึ้นจนเขาไม่อาจควบคุมได้ เขาปล่อยเรียวขาเล็กคืนสู่พื้นที่นอนหนานุ่ม เขาถอยลงจากเตียงไปอย่างรวดเร็ว สองมือจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองในทันที ทั้ง ๆ ที่สายตาไม่ละไปจากร่างเปลือยบนเตียงใหญ่เลย
อัญญารินทร์ที่ยังไม่ได้เปิดดวงตาของตัวเองเลยหลังจากที่เธอเสร็จสมไปเมื่อสักครู่ ร่างกายเธอชอบสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ไม่น้อย ลมหายใจถี่เร็วบ่งบอกว่าเธอเหนื่อยมาก น่าเหลือเชื่อจริงๆที่เธอแค่นอนให้เขาแทะโลมจุดหวงแหนสามารถทำให้เธอเหนื่อยได้มากขนาดนี้เลยเหรอ เวลาเพียงเสี้ยวนาทีที่สมองขาวโพลนเหมือนเธอล่องลอยอยู่บนสวรรค์ ทำให้เธอไม่รู้อนาคตอันใกล้ว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้น กว่าเธอจะเปิดดวงตาขึ้นมาอีกครั้ง เตียงนอนก็ยุบยวบอีกครั้ง ดวงตากลมเบิกกว้างมากขึ้น ผู้ชายเปลือยเขาไม่มีอะไรบนร่างกายเลย
อัญญารินทร์เติบโตจนป่านนี้ เธอไม่เคยเลยจริงๆ ไม่เคยเห็นของ ผู้ชายคนไหนมาก่อน ความกลัวเข้าจู่โจมเธอต่อมสัญชาตญาณทำงานอย่างรวดเร็ว อัญญารินทร์ขยับพลิกกายหนีเพื่อไปอีกด้านของเตียงโดยทันที
อร้ายยยยย!!!!! เสียงร้องดังคับห้อง กู่ก้องดังขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อเอว คอดถูกรวบรัดไว้จากทางด้านหลัง อัญญารินทร์อยู่ในท่าคลานเข่าที่ถูกร่างกำยำทาบแนบซ้อนอยู่ด้านหลังอย่างช่วยไม่ได้ ทำให้เนื้อแท้สัมผัสเนื้อแท้ทำเอาร่างกายสาวที่ยังเวอร์จิ้นสะดุ้งตื่นกลัวในฉับพลัน
“คุณ...คุณชอบท่านี้เหรอ” สมองคนเมายังคงทำงานอย่างเต็มที่ ร่างเล็กที่ดิ้นรนหาอิสรภาพให้กับตัวเอง ถูกแปลตีความหมายเป็นการ ยั่วยวนเลือกท่ากิจกรรมทางกายไปเสียซะอย่างงั้น
“ไม่ค่ะ พอได้แล้ว ปล่อยนะ!!!” อัญญารินทร์ร้องเสียงดังพร้อมกับดิ้นหนีหนักมากขึ้น จนสะโพกเล็กเสียดสีสัมผัสกับแท่งเนื้อขนาดใหญ่พร้อมใช้งานของไบรอัลมากขึ้น กระตุ้นสัญชาตญาณความเป็นชายในตัวไบรอัลอย่างร้ายกาจ
ซี๊ดดดดส์!!! เสียงครางของเขาดังขึ้นเมื่อแก่นกายเข้าหาสะโพกขาวเล็กกลมกลึงนั้น เธอก็ยิ่งส่ายสะโพกไปมามากเท่าทวี กระตุ้น ความเสียวให้กับเขาจนแท่งเนื้อขยายตัวมากขึ้นไปอีก จนเขาต้องครางแสดงความหื่นของตัวเองออกมาเพื่อระบายออกไปบ้าง แม้ได้ไม่มากแต่เพียงเล็กน้อยก็ยังดี ไบรอัลรู้ว่าถ้าไม่จัดการอะไรให้ถูกต้องเสียตอนนี้ มีหวังเขาคงได้ตายเพราะสำลักความต้องการที่จู่โจมหาจุดสิ้นสุดไม่ได้เป็นแน่ ร่างของเธอถูกกดให้นอนคว่ำ สะโพกงอนงามถูกดึงขึ้นเพื่อให้รับแก่นกายของเขาได้ตรงจุด ก่อนจะถูกดึงรั้งสะโพกไว้และเตรียมการกระแทก
