Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บทย่อ
...เมื่อกัปตันเจ้าเสน่ห์ รูปหล่อ พ่อรวย และหลงตัวเองที่สุดในโลก กำลังคิดไม่ซื่อกับเพื่อนสนิทของตัวเอง เรื่องราววุ่นๆจึงเริ่มต้นขึ้น..."พูดแบบนี้แปลว่าแกจะไม่ช่วยฉันหรอ?""ฉันก็อยากช่วยอยู่หรอกนะแฟรี่ แต่ถึงช่วยไปผลรับมันก็เหมือนเดิม พ่อแม่แกก็ต้องหาทางให้แกแต่งงานกับลูกชายเพื่อนสักคนอยู่ดีไม่ใช่หรือไง แล้วแกจะหนีไปทำไมล่ะ แต่งๆไปให้มันสิ้นเรื่องสิ้นราว" เขาบอกอย่างไม่ใส่ใจนัก ถึงแม้จะรู้ว่าฟ้าประทานรักชีวิตอิสระและหวงความโสดมากก็ตาม"ฉันจะไม่แต่งกับคนที่ฉันไม่รู้จักเด็ดขาด!""งั้นก็แต่งกับฉันเอาไหม เรารู้จักกันมาตั้งแต่จำความได้เลยนี่" นักบินหนุ่มยื่นหน้าเข้ามาใกล้ แล้วมองเธอเหมือนหมาป่าตัวร้ายที่เตรียมจะตะครุบเหยื่ออันโอชะ"แต่งกับแก ฉันคงรู้สึกเหมือนตกนรกทั้งเป็น""อ้าว! นี่แกกล้าเปรียบเทียบการแต่งงานกับผู้ชายรูปหล่อ พ่อรวยมาก แถมหน้าที่การงานยังดีเว่อร์วังแบบฉันว่าเหมือนการตกนรกงั้นเรอะ !?"
บทที่ 1
"อ๊า~ อ๊ะ! กัปตันคะ อ๊า~" เสียงหวานร้องครางระงมไปทั่วห้องทำงานของรองประธานกรรมการสายการบินแอลแอร์ไลน์
"โอ้ว~ ผมชอบเสียงคุณจัง ครางชื่อผมทีสิครับที่รัก" ชายหนุ่มผู้เป็นเจ้าของห้องเอ่ยขึ้นเสียงแหบพร่า ขณะที่เขากำลังร่วมรักอยู่กับแอร์โฮสเตสสาวหุ่นสะบึ้ม ที่พึ่งลงมาจากเครื่องพร้อมกันเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อนทว่าการทำงานอันหนักหน่วงหลายชั่วโมงติดบนเครื่องบินไม่ได้เป็นอุปสรรคอะไรในการร่วมรักของสองหนุ่มสาวเลยสักนิด
"ได้สิคะ อ๊า~ ลีขา" เสียงหวานร้องเรียกชื่อเขา ขณะที่ร่างสูงชะรูดกำลังสอดแทรกแก่นกายเข้าไปในช่องทางลับของเธอแรงๆเพื่อให้เป้าหมายในการร่วมรักบรรลุผลสำเร็จตามที่ใจปรารถนา
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
"โอ๊ย!! ฉันไม่ว่าง ไม่ได้อ่านป้ายหน้าห้องหรือไงวะ" ชายหนุ่มที่กำลังจะแตะขอบสวรรค์ตะโกนบอกคนเคาะประตูที่มาขัดจังหวะเข้าด้ายเข้าเข็มของเขาอย่างหัวเสีย
"อ๊า~ แรงๆค่ะ" หญิงสาวใต้ร่างหนาอ้าขารับสัมผัสรุนแรงของเขาอย่างไม่อาย เพราะเธอเองก็โหยหาไม่ต่างกัน
"ได้เลยจ๊ะ เบบี๋~" ลีลาวัชรสาวแก่นกายเข้าไปในช่องทางรักที่ค่อนข้างหลวมจากการผ่านสมรภูมิมาอย่างหนักหน่วงแรงๆตามคำขอ
"อ๊า! อ๊ะ โอ๊ว~"
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
"เคาะทำบ้าอะไรวะ ไม่ว่างโว้ย!" ชายหนุ่มตะโกนอย่างหัวเสีย แล้วกระแทกกระทั้นแก่นกายใส่เข้าไปในช่องทางลับของร่างบางตรงหน้าแรงๆ เพราะเขาใกล้จะเสร็จแล้ว
"กรี๊ด~~"
ร่างบางกระตุกเกร็งเมื่อเธอถึงฝั่งฝันเป็นที่เรียบร้อย และพยายามตอดรัดแก่นกายที่ยังคงขยับเข้าออกอยู่ตรงกลางระหว่างขาเธอ เพื่อช่วยให้เขาสุขสมตามมาติดๆ
"อ๊า~"
ร่างสูงคำรามเสียงดังไปทั่วห้อง เมื่อเขาสามารถปลดปล่อยน้ำรักใส่ถุงยางอนามัยที่สวมอยู่ได้สำเร็จ ก่อนจะถอดมันออก แล้วทิ้งลงถังขยะเมื่อเสร็จภารกิจ
"ต่ออีกครั้งไหมคะกัปตันลี" ร่างบางใช้ขาเรียวเกี่ยวรอบเอวสอบเพื่อรั้งเขาเอาไว้
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
"ไม่ล่ะ ผมต้องจัดการกับไอ้บ้าที่อยู่หน้าประตูนั่นก่อน" ลีลาวัชรกัดฟันพูดอย่างเหลืออด เพราะเขาอุตส่าห์ติดป้ายไว้หน้าห้องแล้วแท้ๆว่าห้ามรบกวน แล้วใครมันยังกล้ามาทำลายเวลาส่วนตัวของเขาได้อีก
"แต่..."
"พอก่อนครับที่รัก ไว้วันหลังเราค่อยมาสนุกกันใหม่" เขาปฏิเสธอย่างสุภาพ ก่อนจะยื่นธนบัตรปึกหนึ่ง พร้อมกับยาคุมกำเนิดฉุกเฉินไปให้หญิงสาวตรงหน้า "กินซะ กันถุงยางขาด"
"หึ แต่ฉันอยากให้มันขาดนะคะ" ร่างบางขบเม้มซอกคอของเขาอย่างเย้ายวน ทว่าร่างสูงกลับยกมือขึ้นผลักออกเบาๆ
"แต่ผมไม่อยากมีภาระทีหลัง และบอกไว้ก่อนว่าอย่าพยายามเด็ดขาด ผมไม่พร้อมรับผิดชอบใคร" กัปตันหนุ่มบอกเสียงเย็น แล้วผละออกจากหญิงสาวเพื่อปล่อยให้เธอแต่งตัว
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกหน เพื่อเร่งให้เขาเปิดประตู ทำให้ลีลาวัชรรู้สึกหงุดหงิดกว่าเดิมเป็นทวีคูณ
"เคาะหาอากงแกหรอวะ" เขาตะโกนถามด้วยความหงุดหงิด
"อากงนี่ใครวะ !?" เสียงใสที่ตะโกนถามมาจากหน้าประตูทำให้ร่างสูงถึงกับผงะไปทันที ก่อนจะหันไปเร่งหญิงสาวร่วมห้องให้รีบแต่งตัวให้เร็วที่สุด "รีบๆได้ไหม ผมมีแขก"
"ได้เก่าก็ลืมใหม่เลยนะคะ"
"ขอร้องล่ะ ถ้าคุณงี่เง่า ผมจะไม่เรียกคุณมาอีกแล้วนะ" เขาบอกด้วยความหงุดหงิด และรู้ดีว่าหญิงสาวที่อยู่หน้าห้องต้องกำลังหงุดหงิดกว่าเขาเป็นแน่
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!