กรุ่นไอราคะ

แอนนา เธอเป็นสาวบ้านนอกที่เพิ่งเข้ามาทำงานในเมืองกรุงฯได้ไม่กี่วันเท่านั้น เธอเป็นคนไม่ค่อยสุงสิงกับใคร ชอบไปไหนมาไหนคนเดียวเป็นประจำ แม้กระทั่งการไปเที่ยวในตอนกลางคืน

ที่ผับไม่ดังแห่งหนึ่ง แอนนาเดินเข้าไปภายใต้แสงสลัวหลากสี เพียงลำพังคนเดียว แบบไม่แคร์สายตาใคร แต่หลายคนต่างก็มองเธอด้วยความสนใจ เพราะวันนี้เธอดูสวยเปรี้ยวมากเป็นพิเศษ

ในชุดเดรสรัดรูปสีเปลือกละมุด สั้นเหนือเข่า โชว์เรียวขาขาวๆให้หนุ่มๆหลายคนน้ำลายสอ

หน้าอกมะพร้าวน้ำหอมของเธอ ดันออกมาสู่สายตาคนชอบมองเกือบครึ่งเต้า ร่องอกเบียดชิดน่ามองมากเหลือเกิน สำหรับพรานหนุ่มกลัดมันทั้งหลาย

หญิงสาวรวบผมตึงไว้ตรงท้ายทอยสวย เผยให้เห็นดวงหน้าเรียวรูปไข่ ที่สวยเหมาะเจาะกำลังดี ท่ามกลางสายตาหลายสิบคู่ ที่มองมาอย่างชื่นชมเสียเป็นส่วนใหญ่ แต่ก็มีไม่กี่คนที่มองเธออย่างอิจฉา

‘มีแฟนรึยังวะ แม่งโคตรสวยเลยวะ’

‘เออ สเปกกูเลย’

หนุ่มสองคนคุยกันจงใจให้เจ้าตัวได้ยินด้วย ทว่าแอนนาก็ไม่สนใจ

หญิงสาวสั่งเครื่องดื่ม เมื่อหามุมนั่งได้แล้ว

“ฉันขอไวน์ดีๆสักขวดที่มาจากฝรั่งเศสนะ”

“ได้ครับ” บริกรหนุ่มหน้าตาดีตอบรับ

“แล้วก็เฟรนช์ฟรายด์”

“ครับผม”

“แค่นี้แหละ”

“ครับ รอสักครู่นะครับผม”

เมื่อบริการหนุ่มเดินไป ก็มีผู้ชายคนหนึ่งหน้าตาดีมากทว่าท่าทางลึกลับ หน้าตาออกลูกครึ่ง เดินตรงมาทางเธอ หลังจากที่มองดูสองสามนาที หลังจากที่บริกรหนุ่มเดินออกไปแล้ว ก็ไม่มีใครมานั่งข้างเธอ

“มาคนเดียวเหรอครับ แอนนา”

หญิงสาวหรี่ตามองหนุ่มตรงหน้าเธอทันที ด้วยความแปลกใจ เธอไม่ตอบรับเขา แต่เธอกำลังสบตาเขาอยู่ด้วยแววตาสงสัย

“ผมรู้จักชื่อคุณ เพราะมีคนบอกมา เขาบอกว่าคุณมาเที่ยวที่นี่คนเดียว สองสามครั้งแล้ว”

เธอพยักหน้าเข้าใจ ก่อนจะยิ้มบางๆให้ชายหนุ่ม

“เครื่องดื่มมาแล้วครับ”

บริกรหนุ่มนำเครื่องดื่มพร้อมกับแกล้มมาวางลงบนโต๊ะ พร้อมรินไวน์ให้กับลูกค้าสาว

“รินแก้วนี้แล้ว ไม่ต้องยืนคอยนะ ฉันบริการตนเองได้”

“ครับผม” บริกรหนุ่มค้อมตัวกลับออกไปด้วยท่าทางสุภาพ

“ผมขอนั่งดื่มด้วยคนนะครับ”

“เชิญค่ะ”

ฟรานเซสเป็นหุ้นส่วนของผับนี้ วันนี้เขาเพิ่งมาดูกิจการที่เปิดมาเกือบปีเป็นครั้งแรก หลังจากที่ให้เพื่อนสนิทบริหารมานาน

เขาเพิ่งเดินทางมาถึงเมืองไทยเมื่อวานนี้เอง และคืนนี้เขาตั้งใจมาเงียบๆ แบบไม่ให้ใครรู้ แม้แต่นนทวัฒน์

นาทีแรกที่เขาเดินเข้ามาในผับ สายตาของเขาก็พุ่งตรงมายังสาวสวยหุ่นดี ในชุดเดรสสีเปลือกละมุดคนนี้ทันที แล้วบังเอิญได้ยินคนพูดถึงชื่อของเธอเข้าพอดี เขาจึงคิดเข้าข้างตนเองว่า

...เขาคงเจอเนื้อคู่แล้ว เพราะเขาดันรู้จักชื่อของเธอตั้งแต่นาทีแรกที่เจอกัน...

แต่คงเป็นเนื้อคู่แค่ชั่วคืนเท่านั้นกระมัง เพราะเธออาจมีเจ้าของแล้ว

...เธอมีบางสิ่งที่ดึงดูดเขา...ทว่าเธอโสดไหม คือสิ่งที่เขาอยากรู้...

‘แต่ชายหนุ่มก็ได้คำตอบนาทีนี้ว่า ถึงหล่อนจะมีผัวแล้ว เขาก็ยังรู้สึกปรารถนาในตัวคุณนะเบบี๋ แต่ผมขอให้คุณโสดก็แล้วกัน โสดแค่ชั่วคืนก็ยังดี’

คนจ้าชู้คิดในใจ ทว่านัยน์ตากลับเป็นประกายหวานฉ่ำ เมื่อมองหน้าเธอ

“มาคนเดียวเหรอครับ”

“ค่ะ”

เธอดื่มแล้วก็ปรายตาไปทางหน้าเวที เธอกำลังฟังเพลงไปด้วย ดื่มไวน์ไปด้วย ราวกับว่าเธอไมได้สนใจเขาที่นั่งหัวโด่อยู่ตรงหน้าเลย

ทำให้ฟรานเซสรู้สึกขาดความมั่นใจไปเหมือนกัน ว่าเขาออกจะหล่อเพอเฟคขนาดนี้ ทำไมเธอถึงไม่สนใจเขาเลย ทั้งที่เห็นผู้หญิงคนอื่น ทอดสะพานมาให้เขาจนแทบจะไหม้อยู่แล้ว แต่ผู้หญิงตรงหน้าเขานี้เฉยมาก

แต่ทว่าภายใต้ความเฉยชานี้ เขารู้สึกได้ถึงกลิ่นอายบางอย่าง ที่กำลังปลุกเร้าเขาให้ร้อนรุ่มขึ้นมา อยากจะพาเธอออกจากผับนี้ แล้วลากแขนเข้าโรงแรมเลย ถ้าเป็นไปได้

‘ผู้หญิงอะไร น่าฟัดโคตรๆ’

และนาทีนี้ แอนนากำลังข่มกลั้นอารมณ์บางอย่าง ที่กำลังจู่โจมเธออีกแล้ว

ในเมื่อก่อนมา เธอได้บำบัดความรู้สึกนั้นสองครั้งแล้ว

ตอนนี้อารมณ์ของเธอ ควรจะปกติไม่ใช่เหรอ ไม่ใช่มาหวั่นไหวกับผู้ชายแปลกหน้าคนนี้ แล้วผู้ชายออกแนวลูกครึ่งแบบนี้ ไม่ใช่เสปคเธอเลยสักนิด