กระหน่ำรักคืนวิวาห์ของเพื่อนเลิฟ

สายลมหนาวพัดมาคราใด ชวนให้ใจเธอไหวหวั่นแทบจะทุกครั้ง และยามเมื่อเงยหน้ามองใบไม้ที่กำลังปลิวไสวไปตามแรงลมในช่วงเวลาเหมันต์ ใจมันก็หวนคะนึงหาแต่ค่ำคืนนั้น ที่ทำให้เธอหวามใจในหัวใจทุกครั้งก่อนที่จะนอนหลับไหลทุกครั้งไป

ต่อให้เวลาผ่านมาเนิ่นนานเพียงใด จะกี่อาทิตย์กี่วันผันผ่าน หรือผ่านเรื่องราวมามากมายแค่ไหน แต่เธอก็ไม่เคยลืมความสัมพันธ์ชั่วคืนในวันที่เธอไปเที่ยวฝับกับเพื่อนๆในคืนนั้นได้เลย

...เธอจำได้ทุกอย่างยกเว้น ‘ใบหน้าของเขา’...

ความรู้สึกในคืนนั้นราวกับความฝันที่เธอรู้ว่ามันคือความจริง

รอยคราบสีแดงที่เปื้อนบนผ้าปูที่นอนสีขาว คือรอยมลทินที่ทำให้เธอระลึกได้ว่า สิ่งที่หวงแหนได้ถูกทำลายลงไปแล้วอย่างสิ้นเชิง และคนที่ทำลายมันก็อันตรธานหายไปในตอนที่เธอตื่นขึ้นมา พร้อมกับหัวใจของเธอก็เหมือนจะถูกปล้นชิงเอาไปด้วย

ผ่านมาเป็นเดือนแล้ว เธอก็ไม่อาจหวั่นไหวกับผู้ชายคนไหนอีกเลย

แม้ว่าพวกเขาจะหล่อเหลาราวกับเทพบุตร หล่อยิ่งกว่าพระเอกละครหลังข่าวบางคนที่แวะเวียนเข้ามาจีบ ก็ไม่มีหนุ่มคนไหนเข้าตาเธอสักคน

ไม่มีใครทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงได้เลยสักครั้ง ไม่มีเลยจริงๆ

“โอ๊ย!”

ลินจงที่กำลังเหม่อลอย หลุดออกจากภวังค์ หันไปตามเสียงร้องนั้นที่มาจากห้องข้างๆ

ช่วงเวลานี้เพื่อนรักของเธอคงสุขสมภิรมย์หมาย เธอรู้ว่าคืนนี้วารุณีเพื่อนรักของเธอคงถูกเจ้าบ่าวจอมหื่นฝรั่งคนนั้นพาขึ้นสวรรค์ทั้งคืนเป็นแน่

แล้วทัวร์สวรรค์เที่ยวแรกก็คงจะเริ่มขึ้นแล้ว อย่างเร่าร้อนรุนแรง

...คืนนี้เธอจะนอนหลับได้ไหม...

“อ๊า...โคลเนอร์ อ๊า...”

“โอ้วเยส...โอ้วเยส....”

เสียงนั้นถี่กระชั้นมากขึ้น ทำเอาคนที่ต้องทนฟังใจปั่นป่วนไปทั้งใจ และท้องไส้มวลไปหมด

ตึกๆๆๆๆๆๆ!!

เสียงหัวเตียงกระแทกผนังเป็นระยะๆ ด้วยจังหวะโหมโรงกระแทกกระทั้น ได้สั่นสะเทือนความรู้สึกใต้มโนสำนึกของคนที่กำลังได้ยินอยู่มากเหลือเกิน

‘แม่เจ้า พวกเขาช่างร้อนแรง’

ตึกๆๆๆๆๆ!...แจะๆๆๆๆ!

เสียงหัวเตียงยังคงกระหน่ำกระแทกเข้าข้างฝาเป็นจังหวะเร้าใจมากขึ้น และมากขึ้นตามลำดับ พร้อมกับเสียงครวญครางของฝ่ายหญิงที่คงเสียวซ่านทรมานแทบจะร้องขอชีวิตกระมัง ถึงได้ร้องลั่นออกมาเสียงดังแบบนั้น

“โอวเยส....อ๊า...ซี๊ด....อ๊ะๆๆๆๆ....อร้าง....”

แม้ว่าตอนนี้เธอจะพยายามเอามือปิดหูแล้วก็ตาม แต่เธอก็ยังไม่วายได้ยินเสียงแห่งการเสพสวาทนั้นอีก เพราะเสียงแห่งการร่วมรักนั้นดังเร้าโสตประสาทมากจริงๆ มากจนร้อนรุ่มไปทั้งกายทั้งใจ

‘คืนนี้หลับไม่ลงแน่ๆ’

“อร้างง....โคลเนอร์ อ๊า...ซี๊ด....อ๊ะๆๆๆๆ...”

แจะๆๆๆๆๆ...

ตึกๆๆๆๆๆ!!....

“อ๊า...โอ้มายก๊อด โอ้วโคลเนอร์”

‘แกร้องไม่เกรงใจฉันเลยนะยัยณี’

พอเอามือที่ปิดหูออก ก็ได้ยินเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่นหั่นไหวในทันที

สุดท้ายลินจงที่เริ่มจะร้อนรุ่มดั่งไฟสุมกาย ก็ต้องเดินออกมาเปิดรับลมหนาวเย็นตรงหน้าต่าง

เธอเปิดแง้มบานหน้าต่างออกไปเล็กน้อยเพื่อให้ลมเย็นๆพัดเข้ามาปะทะผิวหน้า เพื่อหวังให้สายลมยามค่ำคืนที่ค่อนข้างเย็นยะเยือก ช่วยบรรเทาความรุ่มร้อนที่กำลังแผดเผากายเธอลงได้บ้าง

แต่ก็เปล่าเลย

เพราะพอเปิดแง้มบานหน้าต่างออก เสียงของห้องข้างๆก็ดังชัดเจนมากขึ้นไปอีกหลายเท่า เมื่อพวกเขากำลังตกอยู่ในห้วงหฤหรรษ์เข้มข้นร้อนแรง โดยไม่คิดสนใจเลยว่าใครจะได้ยินบ้าง

แล้วคืนนี้ ก็เป็นคืนของพวกเขาสองคน ที่ใครๆคงไม่มีสิทธิ์ไปร้องห้าม

“โอ้ว...ดาลิ้ง โอ้วเยส....”

ตับๆๆๆๆๆๆๆๆ!!.........

‘อะไรจะกระแทกกระทั้นกันรุนแรงขนาดนั้น’ คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าคิดไปก็รู้สึกคั่นเนื้อคั่นตัวไปด้วย

ทั้งที่เตรียมใจเอาไว้แล้วว่า คืนนี้เธออาจได้ยินเสียงของห้องข้างๆ ดังทั้งคืน แต่เธอก็ยังไม่ชิน

‘เมื่อไหร่นะ เนื้อคู่ของเธอถึงจะเกิด’

ลินจงคิดขณะที่หูก็ได้ยินเสียงของการเสพสวาทที่เร่าร้อนรุนแรงจากห้องข้างๆไปด้วยทุกนาที

เธอแอบฝันว่า เมื่อเธอได้เป็นเพื่อนเจ้าสาว ก็อาจจะมีเพื่อนเจ้าบ่าวสักงานที่สนใจเธอ แต่ผ่านมาเป็นสิบๆงานแล้ว เธอก็กินแห้วก็ตลอด และยังโสดสนิทมาจนถึงทุกวันนี้