ความฝันของสาวน้อย

ร่างสูงสง่าเดินเข้ามาช้าๆ

สายตาที่จ้องมาคมวาว ราวกับว่าไม่ใช่สายตาของผู้ปกครองหนุ่มที่หล่อนคุ้นเคย ความคมปลาบกรุ้มกริ่ม เหมือนจะสื่อความนัยบางอย่าง แต่ทั้งที่ไม่เข้าใจแน่ชัด อกใจสาวน้อยผู้ไร้ประสบการณ์เชิงรักก็ยังต้นโครมคราม ตามด้วยอาการวาบหวิวจากช่องท้อง แล่นปราดสู่จุดสงวนลี้ลับที่ไม่เคยเผยแก่สายตาใครมาก่อน

แล้วร่างอ้อนแอ้นก็ถึงกับสั่นสะท้าน ทันทีที่ตกอยู่ภายใต้วงแขนแข็งแรง

“แจ้...”

เสียงมีกังวานห้าวนุ่มนวลกระซิบเรียกข้างริมหูเล็ก

“ขา” เสียงขานรับเบาหวิว เรี่ยวแรงให้แข้งขายืนหยัดแทบจะไม่หลงเหลือ

“ขอให้อาได้รักแจ้เถอะนะ”

จะตอบอย่างไรดี.... หล่อนจะตอบอย่างไร

ใจน่ะอยากตอบตกลงสักร้อยครั้ง แต่ปากกลับหนักอึ้ง

“รู้ใช่ไหมว่าอาต้องการการแจ้ อยากกอด”แขนล่ำสันมัดร่างอ้อนแอ้นแน่นเข้า “อยากจูบ...”ปากรุมร้อนแนบลงมาชิดปากเย็นๆ อึดใจเพื่อเป็นการสาธิต “และอยาก...ทำทุกอย่างให้แจ้ของอามีความสุข อนุญาตอาเถอะนะคนดี”

เรี่ยวแรงที่มีพอแค่พยักหน้ากับอกกว้างตึงไปด้วยมัดกล้ามแน่น

เหมือนกับว่าเขาใจจดจ่อรอให้หล่อนอนุญาตอยู่แล้ว ทันทีที่รับรู้ในอาการพยักหน้านิดเดียวของหล่อน ร่างหล่อนก็ลอยลิ่วขึ้นสู่วงแขนแข็งแรง เมื่อถูกปล่อยอีกครั้งสิ่งรองรับคือที่นอนหนานุ่ม

สมองของหล่อนคงงงงวยกับความสมหวังที่ฝันมาตลอด สักวันผู้ปกครองจอมเผด็จการรูปหล่อจะหันมาให้ความสนใจหล่อนอย่างหนุ่มให้ความสนใจสาว ไม่ใช่อย่างผู้ใหญ่สนใจเด็กเล็กคนหนึ่ง กว่าจะได้สำนึกว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป ร่างสูงใหญ่ก็แนบลำตัวลงมาทาบทับ

ปากได้รูปงามที่หล่อนเคยนึกอยากสัมผัสด้วยปลายนิ้วเพื่อให้รู้ว่าจะนุ่มเหมือนปากหล่อนหรือไม่ ก็ซุกไซ้ลงชิดลำคอเรียวเล็กของหล่อน ก่อความซ่านสยิวแปลกๆ แก่หล่อน

ปากอุ่นเป็นร้อนนั้นไม่ได้อยู่นิ่งกับที่ แต่กำลังลามลงหาอกอวบตั้งเต้าที่กำลังสะท้านไหวตามแรงหอบหายใจของผู้เป็นเจ้าของ

“อ๊าซ์...”

หล่อนหลุดเสียงครางออกมา เพราะเสียวหัวนมที่กำลังถูกดูดดึงจากปากหยักได้รูป

“อะ...อากัณห์”

เสียงเรียกผู้ปกครองจอมเผด็จการที่หล่อนเคยอยากลูบไล้ผิวกายเขา สั่นพลิ้ว

“อูยส์...อย่าค่ะ! อย่า...”

เสียงร้องห้ามลากยาว เมื่อรับรู้ได้ว่านิ้วยาวใหญ่กำลังรุกคืบเบิกทางที่ไม่เคยมีสิ่งใดเล็ดลอดเข้าไป

ปากห้ามปราม แต่กายสาวบิดส่าย แอ่นสะโพกเบียดเนินนูนเป็นกระเปาะเข้าหามือใหญ่ อย่างวอนขอความแนบชิดยิ่งกว่าที่เป็นอยู่

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

“คุณแจ้ค้า ตื่นยังคะ สายแล้วนะคะ”

ร่างบางที่กำลังนอนบิดส่ายอยู่บนเตียง ผวาเฮือก เปลือกตาปิดสนิทอย่างคนกำลังหลับเบิกออกจากกัน

บ้าบอที่สุด! นี่แค่ฝันไปเองหรอกหรือเนี่ย?

“คุณแจ้...”

เสียงปลุกจากฝันวาบหวามเรียกเข้ามาอีก

“เออ ได้ยินแล้วน่า”

บอกออกไปเสียงหงุดหงิดเพราะฝันค้างๆ คาๆ คือก็ไม่รู้หรอกว่า ถ้าไม่ถูกปลุกเสียก่อน ความฝันจะไปสิ้นสุดลงตรงไหน

“อีกครึ่งชั่วโมงจะตั้งโต๊ะอาหารเช้าแล้วนะคะ”

“เดี๋ยวลงไป”

ปัญจมาถอนใจเฮือก รู้สึกเลยว่าเช้านี้ตัวเองอารมณ์ไม่ผ่องใสนัก

“อากัณห์บ้า! ทำไมต้องตามมารบกวนกันกระทั่งในฝันด้วยนะ” ปากบางบางอิ่มงึมงำกับตัวเอง ตากลมใสสีน้ำตาลสวยขุ่นมัว

ความขัดอกขัดใจมีแน่ๆ แต่ที่มีมากกว่า อารมณ์ตื่นตัวของหญิงสาวที่ถูกเร้า จนเกิดความปรารถนาอยากลิ้มลองในสิ่งที่ตัวเองก็ยังไม่รู้แน่ หากได้ลิ้มรสเข้าจริงๆ จะวิเศษ แสนสุขอย่างที่จินตนาการอยู่บ่อยๆ หรือไม่

ตอนที่ 1

อกัณห์ นภนนท์ ถอนใจเฮือก รับรู้ว่าความสงบทางใจที่หาได้ยากยิ่งในระยะหลังๆ มานี้ของเขา สิ้นสุดลง ทันทีที่ร่างอรชรอ้อนแอ้นขัดกับสัดส่วนบ่งบอกความเป็นอิตถีเพศ เดินเข้าประตูห้องนั่งเล่นที่เขากำลังนั่งหย่อนใจในวันหยุด

พอเห็นเขาเจ้าหล่อนก็หยุดกึก แล้วสีหน้าเฉยๆ ก็เปลี่ยนเป็นร่าเริงสดใสพอๆ กับเสียงทักทายจากปากอิ่มสีชมพูระเรื่อด้วยเลือดฝาดแห่งวัยสาว

“แน่ะ! วันนี้อากัณห์อยู่บ้าน ทำไมคะ หรือสาวไม่ยอมรับนัด”

“พูดมากเราน่ะ! แล้วนี่ไปไหนมาแต่เช้า?”

อกัณห์พยายามตีหน้าเคร่งขรึม หวังขู่ให้แม่หลานสาวต่างสายเลือดเกิดความยำเกรง เลิกทำหน้ายิ้มแป้นยั่วเย้าอย่างกับเขาเป็นเพื่อนเล่นเสียที

แต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผล...

“เช้าอะไรกันคะ”

เสียงใสๆ ค้านหลังพาตัวเองเข้ามาหยุดตรงหน้าเขา

“จะสิบเอ็ดโมง สายแล้วค่ะ แล้วนี่อากัณห์อ่านอะไรอยู่คะ”

ไม่พูดเปล่า ขณะที่พูดยังขยับมายืนข้างๆ โน้มตัวยื่นหน้ายื่นตาเข้ามาใกล้ เพื่อมองหนังสือในมือเขา

ใกล้เสียจนหน้าเรียวเนียนใส ประกอบด้วยเครื่องหน้าไม่ว่าปาก ตา จมูก คิ้ว คาง รับกันอย่างเหมาะเจาะ แทบจะชิดหน้าเขา จนเขาต้องเป็นฝ่ายผงะหนี ถลึงตาขุ่นๆ เข้าใส่

“นี่!”เขาทำเสียงดุ “จะพูดจะจาอะไรกับผู้หลักผู้ใหญ่ ก็ทำกิริยาให้มีมารยาทหน่อย ไม่ใช่มายืนค้ำหัวหาความคารวะไม่มีแบบนี้ ลูกผู้ดีเขาไม่ทำกันหรอกนะที่จะเห็นญาติผู้ใหญ่เป็นเพื่อนเล่น”

“จะจับบทเทศนาแจ้อีกอีกแล้วเหรอคะ เฮ้ออออออ”

มีเสียงถอนใจยาวอย่างตั้งใจให้เขาได้ยิน แม้ใบหน้าเนียนใสจะถอยห่างไปแล้ว

“แจ้!”อกัณห์เรียกดุๆ