Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
นักเขียน
นิยาย
พิสูจน์ว่ารัก
10.0K·แม่อาเหมาบทนำ โมนาเปิดประตูห้องกันต์ธีร์ไม่รอช้าปรี่เข้าไปในห้องโมนาทันที เธอปิดประตูลงแล้วเชิญแขกไปนั่งห้องนั่งเล่น “ผมรอคำตอบอยู่ครับ” “ฉัน…” “ให้ผมได้พิสูจน์ตัวเองนะครับ” สายตาพราวระยับที่ส่งมาทางโมนานั้นเธอเองก็ไม่อยากตัดโอกาสให้เขาต้องเสียความรู้สึก ทว่าความเจ้าชู้ของเขาทำให้เธอหนักใจ “คุณไม่ได้ชอบฉันหรอกคุณแค่หลงใหลในร่างกายฉันมากกว่า ไม่แปลกใจที่คุณจะรู้สึกแบบนั้นเพราะเราลึกซึ้งกันไปแล้ว” “คุณมีจิตสัมผัสเหรอถึงรู้ว่านี่เป็นการหลงใหล คุณให้เวลาผมพิสูจน์ตัวเองสิจะได้รู้ว่าที่จริงแล้วมันคืออะไรกันแน่” โมนาเงียบไม่พูดอะไร คนอย่างเขารักใครเป็นด้วยเหรอทุกวันมีแต่ผู้หญิงเข้าหาไม่ซ้ำหน้า “ผมขอโอกาสพิสูจน์ตัวเอง หากเป็นแค่ความหลงใหลจริงผมจะไม่รบกวนคุณ หากไม่ใช่คุณต้องเป็นแฟนกับผม” กันต์ธีร์มีสีหน้าลุ้นกับคำตอบ จนกระทั่ง…
พ่อเลี้ยงปราบรัก
14.0K·แม่อาเหมาบทนำ “ทำงาน อย่าให้เห็นว่าอู้ไม่งั้นเธอเจอดีแน่” เสียงทรงพลังของเจ้าของไร่ภูตะวันเปล่งออกสั่ง “รู้แล้ว พูดมากอยู่นั่น” เธอชักสีหน้าไม่พอใจและทำงานต่อด้วยการตัดพวงองุ่นใส่ตะกร้า “ไม่ได้ห้าตะกร้าห้ามหยุด” “และห้าม!! ใครช่วยปังหอมทำงานเด็ดขาด ใครกล้าขัดคำสั่งคงรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น” คนงานต่างเงียบและหันกลับไปทำงานของตัวเองต่อ ขึ้นชื่อว่า พ่อเลี้ยงภูเวียง พูดคำไหนคำนั้น “บ้าอำนาจที่สุด! ไอ้พ่อเลี้ยงบ้า” พ่อเลี้ยงภูเวียงมองใบหน้าหวานนิ่งๆก่อนจะเดินออกไป ปล่อยให้ปังหอมกำหมัดแน่นกัดปากแน่น “เมื่อไรฉันจะหลุดออกจากที่นี่สักที!” ปังหอมพูดพร้อมตัดพวงองุ่นใส่ตะกร้า ถ้าเธอไม่ดื้อ ไม่เอาแต่ใจ คงไม่ต้องมาอยู่ที่นี่อยู่ใต้ความเผด็จการของพ่อเลี้ยงบ้าอำนาจ เธอคิดแล้วน้ำใสเอ่อล้นออกมาผ่านใบหน้าหวาน คิดถึงพ่อกับแม่อยากกลับไปหาท่าน ปังหอมปาดน้ำตาแล้วลงมือทำงานต่อของตัวเองทำไปแค่สามตะกร้า มองนาฬิกาเรือนงามที่คู่กันมาตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ใหม่ๆ ตอนนี้เป็นเวลาสิบเอ็ดโมงกว่าแล้ว
แฟนเก่าคนโปรด
17.0K·แม่อาเหมา“ถึงคิวพี่รึยังครับ” เจษถามมะลิในขณะที่เธอกำลังเดินผ่านเตียงของเขา มะลิเดินเข้าห้องน้ำออกมาพร้อมกับกะละมังและผ้าเช็ดตัว “จะเช็ดตรงไหนบ้างคะ” มะลิถามเจษ เขาถอดเสื้อผู้ป่วยออก “ทั้งตัวเลยครับ” มะลิเบิกตากว้างหันไปทางอื่น เธอไม่เคยดูร่างกำยำนี้ตั้งแต่เลิกกับเขาไปนับห้าปี มะลิส่งมือมาเช็ดตัวเจษอย่างเงอะงะด้วยสายตามองไปทางอื่น เจษรวบร่างบางเข้ามาใกล้ตัวเข้า “ถ้าไม่มองมะลิจะเช็ดตัวให้พี่ได้รึครับ” ลมหายใจรดต้นคอขาวใสทำให้เสียวซ่านไปทั้งตัว มะลิผละตัวออกจากเจษและเช็ดตัวต่อ เอาจริงเวลาแบบนี้ไม่ใช่ที่จะมาเช็ดตัวเลย มะลิเช็ดตัวให้เจษเรียบร้อยเอากะละมังเข้าไปเก็บในห้องน้ำ ออกมาเห็นเจษยังไม่ใส่เสื้อ “ใส่เสื้อสิครับ เดี๋ยวก็ป่วยอีก” “ใส่เสื้อให้พี่หน่อย มือพี่ไม่มีแรง”
เขตหวงห้าม
17.0K·แม่อาเหมา"พี่พอส! ขอนอนด้วยได้ไหมคะ" หนูนิดไม่พูดเปล่าเดินเข้ามาในห้องมาขอพอสถึงเตียงนอน พอสได้ยินแต่ทำเป็นนอนนิ่งทำเหมือนว่าตัวเองนอนหลับอยู่ก่อนจะเผยยิ้มออกมาพลิกตัวลืมตามองคนตรงหน้า สำเร็จแล้ว ตอนนี้เธอเข้ามาอยู่ในพื้นที่ของเรา "หนูนิด ขึ้นมานอนได้เลย" พอสตบเตียงกว้างสีขาวสะอาดตาข้างเขาแต่เธอยังยืนนิ่งไม่กล้าขึ้นมาบนเตียงความเกรงใจที่มีอยู่ในตัวเธอแต่ในเมื่อมาถึงขนาดนี้แล้ว "ขอบคุณค่ะ" หนูนิดขึ้นมาบนเตียงของพอสอย่างเบาตัวล้มตัวนอนหันหน้าไปทางอื่น มองไปข้างหน้ามีตู้กระจกที่เห็นในหนังว่ามีผีในกระจกเธอรีบหลับตาพลิกตัวนอนตะแคงหันหน้าทางพอส สัญญากับตัวเองเลยว่าหลังจากนี้จะไม่ดูอีกแล้ว ลำบากตัวเองแท้ ๆ "กลัวผีหรอ เขยิบมานอนใกล้ ๆก็ได้"
แด๊ดดี้ขา (คุณอาเพื่อน)
17.0K·แม่อาเหมา"เห้ย!!! แด๊ดดี้เข้ามาในห้องพีชทำไมคะ ละแล้วเข้ามาได้ยังไง" ฉันตกใจกับผู้ชายร่างสูงที่เข้ามาในห้องนอนฉันโดยที่ฉันไม่รู้ว่าเขาเข้ามาตอนไหนเข้ามายังไง จำได้ว่าฉันล็อคประตู "เข้าทางประตู มาคุยเรื่องงานของเราให้เคลียๆ" ยังต้องคุยงานอะไรอีกคะ หรืองานที่พูดคือการทำอึ๊บๆต่อจากห้องทำงาน "ไม่คุยด้วย เชิญออกไปจากห้องนอนได้แล้วพีชต้องการความเป็นส่วนตัว" รู้ค่ะว่าเขาเป็นเจ้าของบ้านแต่เข้ามาในห้องนอนคนอื่นโดยไม่ได้รับอนุญาตมันก็ไม่ดีนะคะ "แต่ฉันอยากต่อเรื่องเมื่อวาน" เขาลุกขึ้นเดินมาหาฉันที่ยืนอยู่กลางห้อง สายตาที่เขามองมาที่ฉันเหมือนเสือหิวโหย "อร๊าย"