ม่านหทัยชายาโฉมสะคราญ

343.0K·เซี่ยจือจื่อ

"มาทำนกเขาข้าแข็งแกร่งแล้วคิดจะหนีงั้นรึ?" หลินหวานหว่านไม่คิดไม่ฝันเลยว่าตัวเองนั้นอดไม่ได้ที่จะวางยาราคะให้แม่เลี้ยงใจร้าย ดันบังเอิญทำให้นกเขาอ๋องอำมหิตขันขึ้นมาซะงั้น ถึงขนาดที่ว่ามาจับดัวนางไปรวบรัดตัดตอนซะเลย ขณะที่ถูกเขาทิ้งลงบนเตียง นางอยากขัดขืน:"ท่านอ๋องเพคะ ข้าแรงไม่ดีพอ" "ตัดมือทั้งสองข้างหรือว่าจับตอนเป็นมนุษย์หมูดีรึ?"อ๋องอำมหิตแสยะยิ้ม "ท่านอ๋อง ข้ายังเก็บสินเดิมไม่ครบเลย!" อ๋องอำมหิตเขยิบใกล้เข้ามา:"สองส่วนสามของร้านค้าในเมืองหลวงยกให้เจ้า หนึ่งส่วนที่เหลือเป็นของลูก ดีไหมจ๊ะ?" หลินหวานหว่านงงงัน:"ลูกมาจากไหนเพคะ?" อ๋องอำมหิตทำเนียน:"ก็ทำมันขึ้นมาไงจ๊ะ!"