


นิยาย


พร้อมที่จะร้าย
หลังจากที่หน่วงกับความรักที่เคยพลาดพลั้งไป ปล่อยให้คนดีๆ หลุดมือ ทั้งที่ความจริงแล้ว เขามีโอกาสที่จะคว้าเธอไว้ตลอด7ปี ทว่าความโง่งมของตัวเองแท้ๆ ที่ทำให้เพชรเม็ดงามเม็ดนั้น ลอยหลุดมือไปเป็นของคนอื่น สุดท้ายก็มาเสียดายทีหลัง แถมตอนนี้เขายังกลายเป็นลูกไม่รักดีที่เรียนไม่จบอีก “นี่ใจคอแกจะไม่คิดที่จะทำอะไรเลยใช่ไหม...หนูวิวาห์แต่งงานไปแล้วแกยังจะอาลัยอาวรทำไมอีก ตอนฉันเชียร์ ฉันบอกให้เอาทำไมไม่เอา” เสียงแพรนวล แม่ผู้บังเกิดเกล้าของพร้อมรักก่นด่าลูกชาย ที่วันๆ เอาแต่ดื่มเหล้าและเก็บตัวอยู่ในห้อง หลังจากที่เพิ่งไปร่วมงานแต่งของเธอมาเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมา “ถ้าแม่จะมาตอกย้ำ ก็ออกไปจากห้องพร้อมเถอะ...รู้แหละว่าพลาด...จะมาซ้ำเติมทำไม” ดวงตาคมกริบตวัดมองมารดาที่หน้าประตู ในมือก็จับปากแก้วแล้วแล้วแกว่งมันเบาๆ จากนั้นก็กระดกมันลงคอทีเดียวหมดแก้ว หวังให้แอลกอฮอล์ชะล้างบาดแผลที่มันอยู่กลางใจ “ฉันไม่ได้จะมาซ้ำเติม ฉันแค่อยากให้แกมูฟออน แล้วก็กลับมาเป็นผู้เป็นคนสักที...” “เบิกตังหน่อยนะ...พร้อมจะไปเช่าคอนโดอยู่” “เดี๋ยวนะ...คอนโดเก่าแกก็เพิ่งจ่ายมัดจำไป...อยู่ยังไม่ถึงเดือนเลย...แกจะย้ายอีกแล้วเหรอ” “ก็คอนโดเก่ามันเก็บค่าไฟแพงอะแม่...แล้วแม่จะบ่นพร้อมทำไมเนี่ย...งานที่บริษัทก็ไปช่วยนะ...พร้อมไม่ได้ขอฟรีๆ สักหน่อย” “ฉันจะบ้าตายกับแก แล้วเรื่องเรียนนี่ยังไง ไหนใบเกรด จะจบไหม ฉันผิดหวังเรื่องลูกสะใภ้แล้ว ก็อย่าให้ผิดหวังเรื่องแกอีกเรื่องนะ ไม่งั้นประสาทกินหัวฉันตายพอดี” แพรนวลพูดจบก็เดินออกจากห้องไปด้วยความหงุดหงิด ทิ้งให้คนอกหักนั่งดื่มน้ำเมาในห้องนอนไป แม้จะเป็นห่วง แต่ก็พูดอะไรมากไม่ได้หรอก เธอไม่ค่อยจะลงรอยกับลูกชายสักเท่าไหร่ วันไหนพูดดีด้วยคือเรื่องแปลก คือสิ่งมหัศจรรย์ที่ยากจะเกิดขึ้น พร้อมรัก : ไอ้คริส!! ที่กูจ้างมึงทำวิจัย ทำไมมึงไม่ส่งให้กู พร้อมรักทักข้อความหาเพื่อน พร้อมกับถามเหตุผลว่าทำไมถึงไม่ส่งให้เขา ถ้าเป็นเมื่อก่อนวิวาห์คงจะเคี่ยวเข็ญเขา หรือไม่ก็คงช่วยทำให้ แต่พอไม่มีเธอทุกอย่างที่เธอเคยทำให้ก็ไม่มีอีกแล้ว เขาเลยไปจ้างเพื่อนในแก๊งทำให้ แต่บทสุดท้ายมันก็ดันไม่ทันให้ จนเขาเรียนไม่จบแบบนี้ แต่จะโทษมันก็ไม่ถูกเสียทีเดียว เป็นเพราะเขาเองที่เหลวไหล ไม่สนใจการเรียน คริส : กูขอโทษมึง ของกูก็ยุ่งๆ เหมือนกัน กูเลยไม่มีเวลาทำให้เลย เดี๋ยวกูโอนเงินคืนมึงก็ได้ จะเอาเลยไหม พร้อมรัก : อืมๆ แทนที่จะด่าเพื่อนที่ไม่ทำส่งให้ กลับตอบไปแค่นั้นพร้อมกับบทสนทนาที่จบลงในทันที มือหนายังคงจับแก้ว แล้วแกว่งไปมาอย่างใช้ความคิด ตอนนี้คนที่เขาทำหลุดมือ ก็แต่งงานไปแล้ว แถมยังมีลูกแล้วด้วย เฮ้อ คิดแล้วก็สมน้ำหน้าตัวเองจริงๆ ถ้าเป็นคนอื่นคงคว้าไว้ได้ทัน แต่เขานี่สิ ไม่มีแม้แต่โอกาสจะได้คว้าเธอไว้เลย ไม่สิ ต้องบอกว่าหลงตัวเอง มั่นใจเกินไป คิดว่าเธอคงเลิกรักเขาไม่ได้ แล้วทีนี้เป็นไงล่ะ ตัดชนิดที่ไม่เหลือเยื่อใยกันเลย ใจร้ายชะมัด ย้อนกลับไปในงานแต่งของปกป้อง หลังจากที่พร้อมรักรดน้ำสังข์อวยพรให้คนที่เขารักได้ครองคู่อย่างมีความสุขกับผู้ชายอีกคน ก็หอบใจช้ำๆ ออกมานั่งดื่มคนเดียวที่ระเบียงรับลม นั่งทบทวนคิดกับตัวเองอยู่ในหลายๆ อย่าง แม้ตอนนี้เธอจะเป็นฝั่งเป็นฝาแล้ว แต่หัวใจของเขาก็หยุดรักเธอไม่ได้เลย ยอมปล่อยเพราะไม่ว่ายังไงก็เป็นไปไม่ได้แล้ว เธอเลือกปกป้องไปแล้ว ยอมรับและต้องทำใจ มานั่งดื่มคนเดียว “ยินดีด้วยนะวิวาห์...ถ้าฉันไม่ผลักไสเธอวันนั้น...ที่ตรงนั้น...คงเป็นฉันไปแล้ว” ดวงตาคมกริบจ้องมองไปข้างหน้าอย่างไร้จุดหมาย พลางพึมพำกับตัวเองเบาๆ “ค่ะพี่เวย์...หะ!!...เลิกกันเหรอคะ...” ขณะที่เขากำลังนั่งดื่มอยู่ด้วยความรู้สึกที่ล่องลอยอยู่นั้น เสียงของซิมปอร์ก็ดังขึ้นไม่ใกล้ไม่ไกลจากจุดที่เขานั่งดื่มอยู่ เรียกความสนใจให้พร้อมรักหันไปมองแทบจะทันที...วันนี้ซิมปอร์มาเป็นเพื่อนเจ้าสาว ชุดที่เธอสวมใส่มันทำให้เธอดูสวยสะดุดตาเขามาก และยังยืนยันว่าเธอยังสวยในสายตาของเขาเสมอ แต่...เพราะหัวใจของเขาตอนนี้...มันมีวิวาห์อยู่ในนั้น เลยทำให้เขามองผู้หญิงสวยๆ ทุกคนธรรมดาไปหมดเลย "บ้าเอ๊ย...แม่งเป็นเกย์ได้ไงวะ...ทุเรศ...เอาฉันมาคบบังหน้าเนี่ยนะ!!..."ซิมปอร์สบถอย่างหัวเสียแล้วเดินไปทิ้งตัวลงนั่งอีกฝั่ง โดยที่ไม่ทันได้สังเกตว่ามีพร้อมรักมองเหตุการณ์นั้นอยู่ตลอดเวลา แถมยังได้ยินในสิ่งที่เธอพูดทั้งหมดด้วย “ดื่มหน่อยไหม โดนเกย์ทิ้งไม่ใช่เหรอ” พร้อมรักลุกขึ้นแล้วเดินไปนั่งข้างๆ ซิมปอร์ จากนั้นก็ยื่นขวดแอลกอฮอล์ให้เธอ “...เสียมารยาท” แม้ปากจะด่า แต่มือก็เอื้อมไปรับขวดแอลกอฮอล์มากระดกด้วยความหงุดหงิดที่หลงคบกับเกย์มาตั้งนาน “หลอกมอมฉันหรือเปล่าเนี้ย” เมื่อดื่มไปสักพักก็หันมามองหน้าพร้อมรัก เพราะฉุกคิดขึ้นมาได้ว่าไอ้ผู้ชายข้างๆ เธอ มันไม่ใช่คนดี แถมก่อนที่จะมารักวิวาห์ เธอก็ยังเคยตกเป็นเหยื่อให้เขาแทะเล็มไม่ว่าจะทางสายตาหรือทางวาจา “แล้วแต่จะคิด” ตอบกลับเสียงเรียบนิ่งแล้วกระดกดื่มโดยที่ไม่ได้สนใจเธอเลยด้วยซ้ำ เขาแค่ต้องการเพื่อนดื่มก็เท่านั้น ไม่ได้คิดอกุศลอย่างที่เธอคิด


รักมัดใจนายวายร้าย
"อีกหน่อยก็ชอบ...และพี่จะทำให้เธอชอบพี่ให้ได้!" "มั่นใจขนาดนั้น?"


ลวงรักพี่สุดหล่อ
“โอ๊ย...ไอ้บ้า...ทำไมไม่รับฉันไว้ห๊ะ...” “นี่!! เด็กบ้า!! เธอมาจับ...หึ่ย...เธอมาจับลูกชายฉันก่อนนะเว้ย...เดินยังไงไม่ดูตาม้าตาเรือ”


รักนี้ต้องปกป้อง
“คนหนึ่งให้ชีวิตใหม่กับเธอ ดึงเธอออกมาจากความทุกข์” “ส่วนอีกคนกลับเป็นคนที่เธอรัก และยังเป็นผู้มีพระคุณกับเธออีก หากแต่เขา กลับทำร้ายจิตใจเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า” “จะให้เลือกใคร ใจก็เจ็บ” “คนหนึ่งพร้อมที่จะปกป้อง แต่อีกคนกลับมาทวงคืนเพราะเสียดาย”


แผนรักกับดักคุณทนาย
“ฉันต้องการทนาย” “ค่าตัวฉันแพง” “เท่าไหร่” “สองแสนห้า!!” “แพงเกินไปหรือเปล่า” “ก็ถ้าอยากชนะคดี ก็ต้องจ่าย” “ไม่มี” “งั้นก็ขึ้นเตียงสิ”


แผนรักมัดใจคุณตำรวจ
จบเรื่องราวของกฤษตฤณ จากเรื่อง แผนรักสลักแค้นแล้ว มาต่อกันที่คุณตำรวจกวินภพสุดหล่อกันคร่า มาดูกันว่าน้องวาเลนเซียของเราจะงัดแผนไหนมาเอาชนะใจหนุ่มหล่อมาดเข้มอย่างกวินภพได้ แนะนำตัวละคร กวิน กวินภพ หนุ่มหล่อเข้ม ดวงตาสีน้ำตาลเข้ม ดูนิ่ง ลึกลับ แต่ก็มีเสน่ห์น่าค้นหา ไม่ชอบให้ใครเข้าหา เกลียดผู้หญิงกร้านโลก เช่นเธอ ‘วาเลนเซีย’ วาเลนเซีย สาวสวย นักเรียนนอก ชัดเจนกับความรู้สึก ชอบก็คือจีบ ถูกใจก็ตื้อ เป็นเลขาของกฤษตฤณ และทำให้ได้เจอกับเขา ‘กวินภพ’ ครั้งแรกที่เจอก็ทำให้เธอตกหลุมรักเขา จนยอมตามตื้อตามจีบ แม้ว่าเขาจะมีคนที่ชอบอยู่แล้วก็ไม่สนใจ ตฤณ กฤษตฤณ เพื่อนเป็นสนิทของกวิน เจ้าของบริษัทส่งออกรถยนต์ หล่อ เป็นที่หมาปองของสาวเล็กสาวใหญ่ พูดน้อย ออกไปทางเย็นชา ฐานทัพ ฐาปกรณ์ เพื่อนสนิทอีกคนของกวิน หนุ่มหล่อตี๋ มาดกวน เป็นคนมีเหตุและผล ทุกอย่างต้องมีที่มาที่ไป พูดมากสมกับเป็นทนาย และเปิดบริษัทที่ปรึกษาด้านกฎหมาย เวกัส หนุ่มนักเรียนนอก เพื่อนสนิทผู้ชายที่เป็นเพื่อนแค่คนเดียวของวาเลนเซีย และแอบชอบวาเลนเซียตั้งแต่สมัยเรียน โป๊ยเซียน หมอสาวสวยที่เป็นรักแรกของกวินภพ แต่เธอเองก็มีคนที่ชอบอยู่แล้วเช่นกัน คำโปรย “จ๊ะเอ๋!!” กวินภพเปิดประตูออกมาก็ต้องตกใจเมื่อเลขาคนใหม่ของเพื่อน ยืนดักรออยู่หน้าห้องทำงาน “ฉันไม่ชอบเธอ ถอยไป!!” กวินภพดันร่างบาง ออกจากตัว แล้วรีบก้าวขายาวๆ พุ่งไปที่ลิฟต์ แต่วาเลนเซียก็วิ่งตามเข้ามาในลิฟต์ตัวเดียวกับเขาจนได้ “ขอไลน์หน่อย” “ไม่เล่น!” “เฟซก็ได้” “ไม่มี!” “เบอร์ล่ะคะ” “ไม่ให้ แล้วก็เลิกตามมาสักที...มันน่ารำคาญ!!” “เฮ้อ...ใจร้ายจัง...อย่าให้เจออีกก็แล้วกัน...” “ฉันจะเลี่ยงให้ไกลๆ เลย” กวินภพกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาก่อนจะออกจากลิฟต์ไป แต่ครั้งนี้เธอไม่ได้ตามเขาออกไป เพราะเธอรู้สึกได้ว่ายังไงเธอและเขาก็ต้องได้เจอกันอย่างแน่นอน “หึ...ฉันไม่ยอมแพ้หรอกนะคุณกวินภพ!!”


แผนรักสลักแค้น
"ธะ...เธอจะทำอะไร?"ร่างสูงถามตะกุกตะกัก เมื่ออยู่ๆคนตัวเล็กก็ปลดผ้าขนหนูออก พร้อมกับขึ้นมาคร่อมบนตัวของเขา โดยที่ข้อเท้าข้างหนึ่งยังคงมีโซ่ล่ามเท้าเอาไว้ "ฉันมีอารมณ์.ช่วยฉันหน่อย"


แกล้งร้ายให้กลายรัก
“เมื่อไหร่จะมีเมียสักทีก็ไม่รู้ จะได้เลิกตามฉัน น่ารำคาญจริงๆ”“ก็มาเป็นให้ดิ”


Foxy love แผนลวงล้วงรัก
"เป็นอะไรมาอีกคะเนี้ย? " "ไม่ได้เป็นไรครับ" "อ้าว!! แล้วมาที่โรงพยาบาลทำไมคะ" "เป็นแฟนหมอครับ"


สยบรักลูกสาวมาเฟีย
"อะ..ค่าโรงแรม" "นี่!! หรรษา...มันจะมากเกินไปแล้วนะ!!" "มากไปหรอ...งั้นขอคืนสักใบก็แล้วกัน" "นี่ฉันเอาเธอนะ...เปิดซิงเลยเมื่อกี้?" "แล้ว?" "ไม่รู้สึกอะไรเลยหรอ?" "ก็...เจ็บๆ...แสบๆ" "โอ้ย...ไม่ใช่!!"


พยศรักนายวายร้าย
"วันนั้นเมา...วันนี้มีสติ...เธอรู้ไหมวันนั้นเธอทำฉันค้างแค่ไหน??" "ค้างอะไรของคุณ?" "ก็เธอเสร็จ แต่ฉันยังไม่เสร็จ!! เพราะฉะนั้นวันนี้เธอต้องรับผิดชอบ!!


ปราบหัวใจนายวายร้าย
"อีกหน่อยเธอก็ต้องเป็นเมียฉัน กระโปรงสั้นขนาดนี้ ฉันเป็นผู้ชายนะ ฉันมีความรู้สึก ถ้าเธอไม่อยากให้ฉันคิดเรื่องพันธุ์นั้นก็หยุดแต่งตัวยั่วฉันสักที"