บทที่ 16

ทุกอย่างมันเงียบสงบและหดหู่จนไม่อาจข่มตาหลับได้ เจ้าของร่างบางในชุดนอนสีขาวยาวถึงหัวเข่าตัดสินใจพาตัวเองลงจากเตียง เปิดประตูห้องแล้วเดินมุ่งหน้าไปยังห้องทำงาน ทรุดตัวนั่งลงบนเก้าอี้ด้วยอารมณ์ที่เยือกเย็นผิดปกติ

ดวงตากลมโตหลับพริ้มลงแล้วสูดลมหายใจเข้าลึกๆ นึกถึงภาพใบหน้าสวยเซี้ยวแก่นแก้วของพี่สาวคนรองอย่างพิมพ์พิสุทธิ์ ไตร่ตรองอารมณ์ ความรู้สึกและตัวตนของพี่สาวเพื่อใช้ประกอบกับการตัดสินใจทำน้ำหอม

คำนิยามของพิมพ์พิสุทธิ์คงหนีไม่พ้นคำว่าสวยห้าวตรงไปตรงมา ดังนั้นน้ำหอมที่เหมาะสมจะต้องมีกลิ่นเบาๆ ฟุ้งๆ หอมหวานผสมผสานด้วยความซุกซนแบบผู้หญิง พิมพ์ประภัทรเริ่มจดรายละเอียดของดอกไม้ที่จะนำมาสกัดเป็นน้ำหอม โดยส่วนผสมหลักที่จะออกกลิ่นชัดเจนที่สุดก็คือกลิ่นของดอกลิลลี่และกลิ่นส้ม ซึ่งเป็นดอกไม้และผลไม้ที่พิมพ์พิสุทธิ์ชอบมาก

เวลาที่เคลื่อนคล้อยผ่านไปอย่างยาวนาวจนล่วงมาถึงเวลาตีห้าเศษ ไม่ได้ทำให้ความมุ่งมั่นของพิมพ์ประภัทรลดน้อยลงไป หญิงสาวตั้งหน้าตั้งตาผสมน้ำหอมจากส่วนประกอบที่กลั่นได้ลงไปตามที่คิดไว้ แทบไม่น่าเชื่อว่าในที่สุดกลิ่นที่เธอคิดว่าเหมาะสมสำหรับพี่สาวก็ลอยมาเตะจมูก

รอยยิ้มน่ารักกระจ่างขึ้นบนใบหน้า กลิ่นน้ำหอมที่ฉีดลงบนข้อมือไปนานราวครึ่งชั่วโมง ตอนนี้ให้กลิ่นที่สมบูรณ์แบบจนเธอแทบกรีดร้องออกมาด้วยความลิงโลด

พิมพ์ประภัทรยิ้มไม่หุบเมื่อมองขวดน้ำหอมรูปทรงหัวใจที่คิดค้นไว้ให้พี่สาวในวันแต่งงาน เธอตั้งชื่อน้ำหอมกลิ่นนี้ว่า Secret merry ซึ่งมีความหมายว่าประมาณว่าความลับของความร่าเริงสนุกสนาน กลิ่นของมันให้ความรู้สึกถึงดอกไม้นานาชนิดที่สร้างความสดชื่นเบิกบาน มีกลิ่นที่ชัดเจนและมั่นคง หญิงสาวรีบบันทึกสูตรน้ำหอมที่ค้นพบว่าใช่เพียงแค่ในครั้งแรกลงในคอมพิวเตอร์ทันที

หญิงสาวซุกซบใบหน้าลงกับท่อนแขนที่วางอยู่บนโต๊ะคอมพิวเตอร์ มองขวดน้ำหอมสีสวยด้วยความภาคภูมิใจ อดประหลาดใจไม่ได้จริงๆ ว่าทำไมถึงคิดกลิ่นน้ำหอมออกมาได้รวดเร็วชั่วข้ามคืน ซึ่งเธอสรุปเอาเองว่าอาจเกิดจากการมีสมาธิอันแรงกล้า หลังจากได้ครุ่นคิดเรื่องที่เกิดขึ้นกับขวัญชนกและปลงตก

พิมพ์ประภัทรยกมือข้างหนึ่งขึ้นลูบท้ายทอยเบาๆ ขณะลุกขึ้นบิดตัวให้คลายความเมื่อยขบ มือบางหยิบขวดน้ำหอมอย่างระมัดระวัง บรรจุมันลงในกล่องสีชมพูสวยหวานที่เลือกซื้อมาเตรียมไว้

จัดการผูกโบว์และเขียนข้อความอวยพรลงในการ์ด ก่อนจะนำสิ่งที่สุดแสนจะภาคภูมิใจไปเก็บไว้ในตู้แล้วล็อกอย่างแน่นหนา เธอจะไม่แตะต้องมันอีกจนกว่าจะถึงวันที่ต้องเดินทางสู่ประเทศทาเกียร์

คราวนี้ถึงเวลาเจอโจทย์ยากเข้าเสียแล้ว...

พิมพ์ประภัทรใช้เวลาตลอดทั้งบ่ายเพื่อคิดสูตรน้ำหอมที่คาดว่าน่าจะเหมาะกับผู้ชายเมืองร้อนอย่างชีคราซัค ถึงขนาดต้องเปิดอินเตอร์เน็ตเสิร์ชหาภาพถ่ายของท่านชีคเลยทีเดียว เขาเป็นชายหนุ่มที่หล่อเหลามากและยังดูสง่างามอย่างร้ายกาจ

ตอนแรกที่เห็นก็ทำเอาเธอนึกอยากเปลี่ยนของขวัญที่จะมอบให้เขาเป็นอย่างอื่นทันที เพราะระดับชีคราซัค คงมีน้ำหอมราคาสูงลิ่วที่โปรดปรานอยู่แล้ว ไม่น่าจะมาเสียเวลาใช้น้ำหอมไร้แบรนด์ที่เธอเป็นคนคิดค้นให้เสียสง่าราศี แต่ไม่นานพิมพ์ประภัทรก็เปลี่ยนการดูถูกฝีมือตัวเองเป็นความท้าทาย เธอต้องทำให้ว่าที่พี่เขยชอบในกลิ่นน้ำหอมอันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่เธอคิดค้นให้ได้

การทำน้ำหอมล้มเหลวทั้งหมดถึงสามครั้ง ทุกกลิ่นที่ออกมาเป็นกลิ่นแบบผู้ชายทั้งหมด แต่มันธรรมดาและไม่โดดเด่นเท่าที่ควร จึงต้องพยายามต่อไปให้มากขึ้น

จากหนึ่งวันล่วงเลยเป็นหนึ่งสัปดาห์ เหลือเวลาเพียงไม่กี่วันเธอก็ต้องเดินทางไปร่วมงานแต่งที่ประเทศทาเกียร์แล้ว เวลาที่กระชั้นชิดเข้ามาทำให้ศ.ดร.อนุสรณ์ พิมพ์พรรณ พิมพ์นารา รวมทั้งขวัญชนก ไม่ค่อยได้พบหน้าพิมพ์ประภัทรนัก เจ้าหล่อนเอาแต่ขลุกอยู่ในห้อง เพียงแค่เดินผ่านทุกคนก็จะได้กลิ่นหอมตลบอบอวลออกมา

ขวัญชนกเคยตั้งใจว่าจะเข้าไปช่วยเท่าที่ช่วยได้ แต่พิมพ์นาราแนะนำว่า การปล่อยให้พิมพ์ประภัทรอยู่คนเดียว น่าจะทำให้เกิดสมาธิมากกว่า สองสาวจึงพากันออกไปเปิดหูเปิดตานอกบ้าน เตรียมหาซื้อของขวัญไปมอบให้คู่บ่าวสาวในเร็วๆ นี้ แทนที่จะเข้าไปทำลายสมาธิของคนที่กำลังขะมักเขม้น

เหมือนจะเป็นช่วงโอกาสสุดท้ายของพิมพ์ประภัทรแล้ว เพราะอีกสองวันก็ถึงเวลาเดินทางสู่เมืองทะเลทรายเพื่อพบกับพี่สาวสุดที่รัก คืนนี้หญิงสาวลงไปนั่งรับลมชมดาวที่สวน ที่ผ่านมาไม่เคยหมกมุ่นอยู่กับอะไรแบบนี้มาก่อน แต่เธอก็มีความสุขที่ได้เห็นประกายความพยายามอันแรงกล้าในดวงตาของตัวเอง

นี่ถือเป็นครั้งแรกที่เธอยอมปลีกตัวออกมาจากห้องทำงานในรอบสัปดาห์ ไม่ใช่เพราะได้น้ำหอมกลิ่นที่ใช่แล้ว แต่เธอกำลังผ่อนคลายตัวเองไปกับสายลมแผ่วเบายามค่ำคืน ไม่อยากตึงเครียดจนเกินไป